Heimilisritið - 01.07.1952, Side 62

þegar hún sá verndara sinn
steypast á höfuðið'.
Skrímslið leit í kring um sig
með trylltu augnaráði og hélt
um andlitið öðrum megin og
virtist nú ekki hugsa um neitt
nema flótta. Paul var inni í
leynigöngunum. Eina leiðin til
undankomu var í gegn um and-
dyrið. Ofreskjan leit með hræði-
legu augnaráði á Annabelle, en
sneri síðan við og þaut út úr
herberginu út í anddvrið og
skildi eftir augað á gólfinu við
fætur hennar. Það var úr gleri.
Á hinum æðisgengna flótta
sínum frá húsinu hafði Susan
ekki hlaupið lengi, þegar hún
rakst á hjálp þá, sem hún hafði
beðið um með svo miklum háv-
aða. Aftureldingin og mjólkur-
maðurinn voru hvort tveggja að
koma yfir hæðina, þegar hún
kom inn í Post-Road á viltum,
háværum flótta til borgarinnar.
Aldrei á ævi sinni hafði þessi
mjólkurmaður séð aðra cins sjón
og Susan að þessu sinni. Að
sjálfsögðu höfðu hestarnir hans
ekki heldur séð neitt slíkt áður,
og liann varð að hafa sig allan
við til þess að' halda við þá. Að
lokum gat hann stöðvað þá og
tekið Susan upp í vagninn.
„Hvað er að?“ sagði hann um
leið og hún steig upp í vagninn.
iMeð dramatískum tilburðum
benti Susan á húsið á hæðinni.
I mistri hálfrökkursins leit það
draugalega út. Ljós voru í kjall-
aranum, turnum þess og á neð'ri
hæðunum. Mjólkur-maðurinn
hafði aldrei séð þar Ijós, jafnvel
ekki í kjallaranum, í þau tuttugu
ár, ,sem hann hafði ekið með
mjólk til Westchester. Hann leit
á Susan í ofboði.
„Draugar“, sagði hún eins og
leikari.
„Hott, hott“, hrópaði mjólk-
urmaðurinn á hestana, sem varla
voru búnir að ná sér eftir komu
Susans. Það þurfti því ekki að
hotta lengi á þá, og allt saman,
hestar, mjólkurbrúsar, flöskur
og óttaslegnar mannverur fóru
með' miklum hristingi niður
strætið og á slíkri ferð, sem ó-
þekkt var á þessum slóðum fyrir
þvílíkt farartæki.
Þetta vakti athygli dottandi
lögregluþjóns á næstu varðstöð.
og slíkt framferði gat hann ekki
fallizt á. Hann staulaðist því á
fætur, og eftir smávegis erf'ið-
leika kom hann mótorhjólinu
sínu í gang og byrjaði eltingar-
leikinn. Nokkrum mínútum
seinna komst hann fram fyrir
mjólkurvagninn og skipaði öku-
þórnum að „fara yfir á vegbrún-
ina og stanza þar“.
, Niðurlag í nœsta hefti.
60
HEIMILISRITIÐ