Heimilisritið - 01.01.1955, Síða 51

VEIZLAN MIKLA
*
„JANE FRÆNKA var mjög
gömul og mjög stolt, og hún bjó
alein á gömlum herragarði í
greifadæminu Tipperary. Ná-
nágrannar hennar heimsóttu
hana aldrei, og þó þeir hefðu
gert það, hefðu þeir ekki verið
velkomnir. Jane frænku hefði
ekki geðjazt að því, að þeir sæju
vanhirtan garðinn, húsið veður-
barið og ómálað, og langar rað-
ir af herbergjum með hlerum
fyrir gluggunum — eða hana
sjálfa, sem ekki var lengur eftir-
sótt fegurðardís, því síður á-
hrifarík persóna í héraðinu,
heldur einungis gömul einmana
kona, sem hafði lifað sjálfa sig.
Árið út og inn sat hún alein í
hálfdimmri stofunni sinni og
hafði ekki hugmynd um, hvað
fram fór í veröldinni.
,En vetur einn komst jafnvel
Jane frænka ekki hjá því að
verða þess vör að mikil eftir-
væntingaralda fór um héraðið.
★
Ný fjölskylda flutti í nýtt hús á
hæðinni og ætlaði að halda
mikla veizlu, sem átti að taka
öllu fram, er áður hafði heyrzt.
getið um. Ryan-fólkið var vell-
ríkt. „Ryan?“ spurði Jane
frænka. „Ég kannast ekki við-
Ryan-ættina. Hvaðan er hún?“
Og svo sprakk blaðran. Ryan-
ættin var svosem ekki nein ætt
— „en þau voru eitthvað mikil-
virk í viðskiptalífinu,“ sögðu
menn.
„En hvað hugsar aumingja
fólkið?“ sagði Jane frænka.
„Hver kærir sig um að fara í.
veizluna þeirra?“ „Allir fara,"'
Oscar Wilde sagði þessa sögu ojt,
svo vinur hans, Graham Robertsson,
heyrSi — og endursegir hann hana
hér með því sem nœst sömu orS-
um og Wilde sjáljur.
_________________________________________I
JANÚAR, 1955
4»