Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 6

Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 6
ÞAÐ ERU gerðar ótrúlega háar siðferðiskröíur til ungs læknis, og það er tæpast neitt, sem hann gerir, sem ekki veldur hneikslun. Hann má ekki fara út með tveimur stúlkum sama mánuð- inn, því að annars er slúðrað um það, að „hann sé á eftir öllum ungum stúlkum í borginni." Hann má heldur ekki láta sjá sig mjög oft á veitingastöðum bæjarins, því að þá er undir eins sagt að hann drekki eins og svampur, þó að hann hafi ekki fengið sér nema eitt ölglas. Hann má ekki ganga almenn- ingsgarðinn með ungri stúlku fyrr en þau eru búin að setja upp hringana, því að öðrum kosti myndu allir kalla hann hrein- asta kvennabósa. Þegar læknir giftir sig, velur hann næstum alltaf konu, sem hæfir stöðu hans í þjóðfélaginu. Það er varla hægt að segja að þetta sé „rómantískt", en það er staðreynd, að flestir rmgir læknar myndu ekki láta sér til hugar koma að giftast ungri stúlku, sem hefur ekki áhuga á öðru en skemmtanalífinu og vill helzt fara út að skemmta sér á hverju kvöldi. Eðlisávísun hans segir honum, ctð hann verður að kjósa sér unga stúlku með heilbrigða skynsemi og skapgerð. Hann verður að velja sér stúlku, sem ekki verður óð og uppvæg þótt hringt sé um miðja nótt og sagt að læknirinn verði að koma til sjúklings, sem sé að deyja — jafnvel þó að í ljós komi, að sjúkdómstilfellið sé í rauninni hreint ekki svo alvar- legt. Hann verður að velja sér konuu, sem er hæf til þess að vera eiginkona læknis. Það er ófrávíkjanleg krafa vegna stöðu hans. f smábæ lendir ungur læknir oft í einstökum vandræðum, þeg- ar hann verður ástfanginn. Ef hann er eini læknirinn í bænum, hlýtur sú stúlka, sem hann fellir hug til, einnig að vera einn af sjúklingum hans. Og þá verður hann að vera alveg einstaklega varkár. Áður en hann lætur sér detta í hug að fara á fjörumar við hana, verður hann að vera viss um það fyrirfram, að hún endur- gjaldi tilfinningar hans. Hann má ekki gera sér von um að vinna ástir hennar með því að biðla sterkt og lengi til hennar. Sá læknir, sem reyndi að ná ástum ungrar stúlku, sem hvorki vill sjá hann eða heyra, er nálægt því að ramba á barmi glötunar. Jafnvel þó að hann njóti trausts og trúnaðar kvensjúklings, er læknirinn samt sem áður á mjög hálum ís. Það getur hver og einn 4 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.