Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 45

Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 45
nú, en þá fannst mér það bara dálítið skringilegt og jafnframt hugnæmt. Hún talaði ekki um annað en þunga sinn og þau ein- kenni, sem honum voru samfara. Jafnskjótt og nokkuð fór að sjá á henni, var hún sífellt að sýna það, sýna hve stórt barnið væri orðið. Oft sá ég vandræðasvip á kunningjum okkar, þegar Goldy strekkti á kjólnum sínum til að sýna bumbuna á sér! ,,Hún heldur hún hafi fundið upp mannkynið," sagði ég til að gera gaman úr hinni óviðfelldnu sýnihneigð hennar. Goldy gat ekki hugsað um annað- en líkama sinn og þessi nýju einkenni og tiffinningar. Hún bað fólk oft að þreifa á, hvernig bamið hreyfðist, eins og hún byggist við, að aðrar konur, mæður, væru jafn heillað- ar af þessu undri, eins og hún var sjálf. DAGINN sem barnið fæddist, hringdi ég. til foreldra hennar og pabba míns. Þegar ég kom frá því, var Goldy hlaupandi á spít- alaganginum í stuttum slopp, sem ekki var einu sinni hnepptur á bakinu, h.eldur flaksaði frá henni. A eftir sagðist hún ekkert muna eftir því. Hið eina, sem hún myndi, væri það, að hún hefði orðið að sjá barnið, og hefði þurft að hlaupa eftir ganginum til bamastofunnar til þess. Hún hafði þann litla auðvitað á brjósti. Henni fannst það æs- andi, eins og allt annað líkamlegt. Hún sat í heilan klukkutíma og reyndi að láta bamið halda á- fram að sjúga, löngu eftir að það var orðið mett, og hirti aldrei um að hylja brjóst sín. Eg fór ætíð hjá mér, þegar ég sá vandræðasvip- inn á mönnum, sem ég bauð heim til kvöldverðar, þegar þeir snem sér undan, er hún hneppti frá sér og beraði brjóstin. Eg sagði við sjálfan mig, að þeir væru teprulegir, en þó vissi ég, að ef konur þeirra hefðu hegðað sér eins og Goldy í návist minni, myndi mér hafa bmgðið ónota- lega við. Til þessa hafði margt óþægi- legt skeð, en ekkert verulega al- varlegs eðlis. En þegar ég hafði sífellt í huga, að Sara og tvíbur- arnir voru þegar vaxin upp i'r þeirri líkamlegu sýnihneigð, sem Goldy myndi aldrei vaxa upp úr, jók það með mér andúð á því sambandi manns og konu, sem verður að haldast traust og sterkt. Mér varð æ oftar á að hugsa um andstæðuna milli innileika og virðuleika Elinóru, og hinnar yf- irborðslegu sýnihneigðar Goldy. Goldy vissi, að hún átti enga sanna vini í þeim konum, sem ÁGÚST. 1956 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.