Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 62

Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 62
taka vel eftir. Mér skilst, að dóttir ýðar hafi nýlega legið hér í sjúkrahúsinu og gengið undir uppskurð. Það er ekki svo lítið, sem hægt er að fræðast um sjúkl- ing í sjúkrahúsi. Ég hef hugsað mólið, og komizt að þeirri niður- stöðu, að það er ekki útilokað, að einhver hafi fengið þá vit- neskju, sem hægt var að nota gegn dóttur yðar, og hótað að leggja þá vitneskju fyrir almenn- ing, nema því aðeins að þér gæf- uð sjúkrahúsinu 250 þúsund doll- ara. Er þetta ekki það, sem þér áttuð við með orðinu fjárkúgun og er þetta ekki ástæðan til þess, að dr. Knudsen átti að sjá til þess að gjöfin yrði afþökkuð og þér fengjuð peningana yðar aftur?" Hún starði agndofa á hann á meðan hann talaði og yfirbragð hennar breyttist á meðan og and- lit hennar varð öskugrátt. „Það er ekki satt. Þetta er hlægilegt. Ég hef ekki gefið sjúkrahúsinu neina peninga ennþá. Hvemig var þá hægt að skila mér einhverjum peningum?" Hún stóð upp óstyrk og sneri sér enn að manni sínum. „George, segðu honum að þetta sé lygi. Segðu honum ... ég vil ekki svara fleiri móðgandi spurning- um. Ég fékk taugaáfall þegar ég heyrði um morðið ... ég er ekki eins og ég á að mér að vera ... ég held að það sé að líða yfir mig." Röddin brast og hún féll stynj- andi á gólfið. Forstjórinn mátti sig ekki hræra, en Jim brá skjótt við og tók Caro- line upp og lagði hana í legu- bekk. „Komdu strax með vatn, Rona!" Hún flýtti sér eftir vatninu. Það leit út fyrir, að dr. Brode- rick hefði misst alla stjórn á sér við að sjá jafn viljasterka konu og eiginkonu sína falla skyndi- lega saman á þennan hátt. Hann stóð eins og negldur á gólfinu og starði á Jim, sem bar vatns- glas að vörum konunnar og Rona sendi einkaritarann eftir dr. Ellsworth, sem var fjölskyldu- læknir þeirra hjóna. Rona var alls ekki viss um það, að þetta yfirlið væri annað en leikaraskapur. Var það ekki trú- legast, að frú Broderick hefði not- að það til þess að losna við fleiri óþægilegar spurningar. Dr. Ellsworth kom mjög fljótt. Honum var sagt, hvað hafði gerzt og tók hann þegar að skoða kon- una, sem lá enn í yfirliði. „Þetta er ekki alvarlegt, aðeins venjulegt yfirlið. En þetta hefur allt verið mikið áfall fyrir hana. Ég held að það yrði bezt að koma henni í rúmið hér í sjúkrahúsinu um stund." 60 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.