Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 33

Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 33
fimm mánuði, var allt í einu horf- inn með ótrúlegum hætti, að minnsta kosti í bili. ,,Það gleður mig, að þú komst, Goldy," sagði ég. Hún stóð upp til að nó okkur í svaladrykk, og þegar hún rétti mér hann, snart hönd hennar ógreitt hárið á mér og strauk síð- an hægt niður eítir vanganum. Eg var hissa, og einnig upp með mér. Goldy var bersýnilega verulega blóðheit stúlka. Snerting hennar vakti eitthvað innra með mér, og mig dauðlangaði að taka hana í fangið. En ég var hræddur um að spilla þessari nýju vináttu með því að láta undan löngun minni og einstæðingskap. En ég þráði sannarlega að seðja með henni það hungur, sem vaxið hafði æ meir og meir síðan ég missti Eli- nóru, sem ég unni svo heitt. Glymur frá dyrabjöllunni vakti mig upp af þessum hugleiðingum og þrám. I gegnum glerið í hurð- inni gat ég séð Lollu og Jóa Cran- dall. Þau létu aldrei sunnudag líða án þess að líta inn til að vita, hvort ég þyrfti hjálpar með við börnin. Ég kallaði: „Gestir, Goldy, nágrannar mínir." ÞEGAR ég opnaði fyrir hjónun- um kom Goldy úr eldhúsinu með fjcgur glös á bakka. Ég get svar- ið, að sú tilfinning, að stúlkan hefði verið í húsinu mánuðum saman, var svo sterk, að ég gat ekki losnað við hana. Ég sá að hjónin litu ánægð hvort á annað, þegar ég kynnti þau fyrir Goldy. Vinir mínir von- uðu allir, að ég myndi finna aðra stúlku, sem ég gæti elskað. En auðvitað hafði enginn búizt við, að sjá aðra eins stúlku og Goldy birtast, og það svona fljótt. Krakk- arnir vöknuðu og Lolla og Goldy fóru inn til þeirra. Við Joi heyrðum þær spjalla saman og við krakk- ana. Það var alveg eins og með- an Elinóra lifði. Jói Crandall leit á mig og lyfti annarri augabrún- inni. " ,,Laglega gert, Davíð," sagði hann brosandi. ,,Hvar fannstu hana?" ,,Hún er kunningi föður míns," sagði ég kæruleysislega, og reyndi að breiða yfir það, að stúlka, sem ég hafði ekki séð fyrr en í dag, skyldi vera þarna alveg eins og heima hjá sér. Jæja, Goldy og hjónin höfðu nóg að tala um, og það var gott, því hugsanir mínar voru allar á ringulreið. Ég var feginn, að Lollu og Goldy féll svo vel hvorri við aðra, því Lolla hafði verið bezta vinkona Elinóru. Ég sá, að Lollu var mikið í mun að fá Jóa út, lík- lega til að ég gæti verið einn með þessari rösku og yndislegu stúlku. ÁGÚST. 1956 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.