Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 31

1
„Hún kom með sólskin inn
í líf mitt og sýndi, að hún
þarfnaðist mín. Auðvitað
endurgalt ég ást hennar!
Ég vissi ekki, hversu marg-
ir aðrir höfðu elskað hana
— hve margra annarra hún
hafði þarfnazt."
öxlinni meðan ég svaraði. Ég
mun aldrei gleyma, hversu hress
og fjörleg röddin var, sem heils-
aði mér. „Davíð? Er þetta Davíð
Valek? Þú þekkir mig ekki, en
pabbi þinn sagði mér að líta til
þín, ef ég kæmi til Hampton. Ég
er Goldy Krug. Ég vinn héma, en
ég á frí í dag. Má ég koma
snöggvast og kynna mig?"
„Mátt?" hló ég. „Ég yrði afar
feginn. Ráðskonan mín á frí í dag
— ég er heima. Hér er allt í
óreiðu, en komdu samt."
Tilhugsunin um að stúlka kæmi
í heimsókn, var eins og ferskur
blær um óreiðulegt húsið. Eng-
inn, sem ekki hefur reynt sjálfur,
getur ímyndað sér, hversu þreytt-
ur maður getur orðið á að hafa
aldrei aðra en fjóra krakka og
aldraða ráðskonu í kringum sig.
Goldy Kmg sagði glaðlega: „Ég
kem þá, Davíð. Sæll á meðan."
Hún lagði á.
„Jana," sagði ég við þá litlu á
öxlinni á mér, ,,þú verður að bíða
eftir pelanum þínum." Ég setti
hana í grindina sína. Svo raðaði
ég saman diskunum, sem þöktu
eldhúsborðið — frá því kvöldinu
áður og morgninum. Ég leit af til-
viljun í spegil og flýtti mér inn í
baðherbergið til að raka mig í
skyndi. Ég var enn með eina af
svuntum Elinóru, þegar dyrabjall-
an hringdi.
Goldy var lítil og grönn, með
þykkt ljóst hár og hlý augu. Hún
rétti mér mjóa hönd sína. Bros
hennar var unglegt og glaðlegt,
eins og röddin í símanum. „Svo
þú ert Davíð," sagði hún. Hún
leit brosandi um ótiltekna stofuna.
„Pabbi þinn sagði, að þú hefðir
nóg að gera. Ég sé það er satt."
Hún laut niður að leikgrindinni.
„Ég er viss um, að þetta er Jana."
Jana skríkti og rétti upp stutta,
feita handleggina. Goldy tók
hana upp, svo maður sá strax, að
hún var vön að fást við böm.
„Hvar em hin?" spurði hún.
„I sunnudagaskóla." Ég hengdi
svuntuna bak við eldhúshurðiná.
Eitthvað í þessum einbeittu, brúnu
augum minnti mig á, að ég væri
karlmaður, ekki síður en faðir.
„Þú virðist kunna að meðhöndla
börn," sagði ég. „Ég ætla að ná.
í kjól á hana."
GOLDY smeygði kjólnum yfir
ÁGÚST. 1956
29