Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 23

Heimilisritið - 01.08.1956, Blaðsíða 23
þaut ofsalega fyrir eyrum hans nokkrar óendalegar sekúndur, á meðan hann hrapaði og hrapaði, • svo lenti hann á vatninu með dunum og dynkjum, eins og hann hefði sprengt hljóðhimnurnar og sökk í grænt, freyðandi vatnið. Þegar hann kom upp aftur, blind- aður og hálfdrukknaður, var hún rétt við hliðina ó. honum. „Duglegur drengur," sagði hún hlæjandi. „Þér mynduð tæplega fá gullpening á Olympíumótinu, en var það ekki gaman?" —- Hann var of móður til að geta svarað. En þó að vatnið væri kalt, var honum heitt og hann var léttur í skapi, næstum því sigri hrósandi. Þegar hann kom í land, var hún horfin. ... Hann dreymdi um hana alla nóttina, og þegar hann vaknaði næsta morgun, fannst honum hann vera uppgefinn á sál og líkama. En hann varð að sjá Kay aftur. Þegar hann var búinn að borða, fór hann í sundskýlu og settist í strandsólinn fyrir neðan brettið. Hitinn gerði hann syfjað- anh og hann lokaði augunum. JOHN VAKNAÐI við að skuggi féll yfir hann og hann leit inn í dökk, brosandi stúlkuaugu. Hann stökk ringlaður á fætur. „Beth! Ert það virkilega þú?" Hann roðnaði, þegar honum datt í hug, að hann hafði næstum því gleymt því, að hún ætlaði að koma. Hann hafði verið svo upp- tekinn af Kay. Beth hló ánægð. „Ég ætla þó að vona, að þú hafir saknað mín dálítið? En hvað þú ert dásam- lega hraustlegur! En sá litur, sem maður fær hér ..Hún settist við hlið hans og fór að segja frá því, hvernig allt gengi heima í New York. John hlustaði með kurteis- legri athygli, en dálítið annars hugar. Hann meira skynjaði en sá eitthvað hvítt og gullið nálgast frá hlið, og hjarta hans tók skyndilega að slá hraðar. Hann leit við. „Þarna kemur Ung stúlka, sem ég hitti í gær," sagði hann glað- lega. „Við stukkum satt að segja af háa brettinu saman." „Gerðir þú það?" sagði Beth undrandi. „Hvers vegna?" Hún stóð upp. „Nú já .. Útlit Kay veitti fullnægjandi svar. John kynnti þær tauga- óstyrkur, og stúlkumar tvær mældu hvor aðra með augunum. „Velkomnar til dans pálmanna og grape-aldinsins," sagði Kay. „Þar sem ég er næstum því inn- fædd, ætti ég kannske að gerast leiðsögumaður yðar, en ég held satt að segja, að uppáhaldsnæt- urklúbbarnir mínir séu ekkert fyrir yður. Þar er hóflegur gleð- ÁGÚST. 1956 21
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.