Heimilisritið - 01.08.1956, Qupperneq 12

VEIZT ÞÚ ÞAÐ, VINA MÍN . . .
(Lag: Goodnight, Ircne —
Texti: E. Karl Eiríksson)
Viðl.: Vcxzt þú það, vina mín,
vöi'um þér á
nxitt líf og gæfa liggur gcymcl
og ljúfust hjartans þrá?
Ef örmum þú vildir mig vefja
og vomrnar hvísluðu ,,já“,
sem himneskur dýrðardraumur
hver dagur mér yi'ði þá.
En ef að mig örlögin lcika
svo illa, að segir þú ,,nci“,
nxig langar ei til að lifa
og „lognast' þá útaf og dey.
O, scgðu mér, yndið mitt eina,
að ekki sé vonlaus mín þrá;
þá sæluna himnesku hlýt ég.
Ö, hjartað mitt, scgðu ,,já“.
*
DANNY BOY
Ó, vinur kær, nú lúðrar, lúðrar kalla,
um landið allt og heimta mcnn í stríð.
Og sumrið kvcður, íósir fölna og falla,
þú fara hlýtur, cin ég hcima bíð.
Og hvort scm brosir himmn cða grætur,
cr heim þú kemur skaitu finna nng.
Því ég vci'ð hcima daga og dimmar
O O O
nætur,
ó, Danny boy, ó, Danny boy, ég elska
þig-
En hafi blómin dxopið höfði og dáið,
og dauðinn kallað mig í ríki sitt.
Þá leitaðu uppi blett með bliknuð stráin,
á hljóðn bæn, því það er lciðið mitt.
Og þótt um reitinn hægt og hljótt þú
svcimir, r
ég hcyn og kcnm fótaburðinn þinn.
Og við það betur scf, mig sælla drcynnr
unz sjálfan þig ég hitti, vinur minn.
LJÚFA MÆR '
(Lag: Lazy bones. — Texti: Arnar)
Ljúfa mær, þú manst þá morgunstund,
manstu þegar tvö við sátum leynifund,
saman cina sæiustund,
ég slíkan þrái cndurfund,
Ljúfa mær, ljá mér þína hönd,
láttu hug þinn fylgja mér um fjarlæg
íönd.
Hvar scm ber mig bára’ að strönd
binda mig þín tryggðar bönd.
Minn hugur cr hjá þér, þótt haldi ég
frá þér
á hafið sigli mcð fley.
Þér ástfanginn ann ég, og ástina fann ég
í örmum þér friðsæla mcy.
Ljúfa mær, muntu bíða mín?
Mundu hvcrsu heit voru ástarlot þín.
Segðu vina’ að sértu mín,
saklaus cins og draumasýn.
10
HEIMILISRITIÐ