Heimilisritið - 01.08.1956, Qupperneq 40

Rödd hennar var mjúk og ert-
andi, og það æsti mig. Hún dró
mig með sér inn í svefnherbergið.
Nokkrum klukkutímum seinna
minntist ég frú Gates. Eg hafði
fullvissað hana um, að ég kæmi
heim fyrir miðnætti, nú var klukk-
an hálffimm, og ég var klukku-
tíma að aka heim.
Næsta sunnudagsmorgun kom
Goldy nógu snemma til að hjálpa
mér að búa börnin í sunnudaga-
skólann. Frú Gates hafði rokið
burt í snatri, þegar ég sagði henni,
að Goldy myndi heimsækja okk-
ur. Hún hafði heyrt bömin tala
um Goldy alla vikuna og augna-
ráð hennar var íbyggið, þegar ég
hafði komið heim í dögun á
fimmtudagsmorguninn. Stöðugt
síðan hafði ég verið í uppnámi
af endurminningunni um sæluna,
sem við höfðum notið í svefnher-
bergi Goldy. Og ég hafði blygð-
ast mín. Mér fannst ég ótrúr Eli-
nóru. Ég hafði verið hamingju-
samur í hjónabandinu, og afar
ástfanginn. Og það hafði ekki
verið nein önnur kona í lífi mínu.
Eg hafði heyrt félaga mína tala
um annarskonar kvenfólk —•
kvenfólk eins og Goldy. Þið
skylduð því halda, að ég hefði
átt að vita, hvað ég var að gera.
En það gerði ég ekki. Goldy
kom inn í líf mitt eins og undur.
Ég titraði, þegar hún gekk inn í
húsið. Ég var klaufalegur í hönd-
unum, meðan ég var að koma
börnunum af stað. Blóðið suðaði
fyrir eyrum mér, því ég hafði séð
glampa í augum Goldy. Þegar ég
var búinn að ganga frá Jónu, var
Goldy horfin. Að lokum fann ég
hana — í svefnherberginu. Fötin
hennar lágu í hrúgu á gólfinu.
Hún kom og þrýsti sér að mér, og
næsta hálftímann gleymdum við
himni og jörð og móðurlausum
börnum, þarna var aðeins rúmið
og stúlkan og hungur, sem loks
var hægt að seðja. En á eftir
blygðaðist ég mín aftur, og ég
vissi, að einungis hjónaband
myndi fá mig til að líða vel á ný.
Þegar börnin komu heim úr
sunnudagaskólanum, tókum við á
móti þeim. Goldy hjálpaði mér
með eldhúsverkin, ég þvoði upp,
og hún var hvít um hendurnar af
að hnoða deig í kökur.
Sara kom hlaupandi inn í eld-
húsið og tók utan um bera, fal-
lega fæturna á Goldy. „Ætlar þú
að vera mamma okkar?" hrópaði
hún.
Goldy laut niður og kyssti á
kollinn á Söru. „Viltu það, Sara?"
,,Æ, já. Og líka Teddi og Lanni
og Jana."
„Hvað með pabba þinn?”
spurði Goldy um leið og hún
sneri sér að mér, beit á vörina og
38
HEIMILISRITIÐ