Heimilisritið - 01.01.1957, Qupperneq 37

,, Ungi maður,
ég segi yður upp starii!"
„YÐUR ER hérmeS sagt upp,
Ingram!''
„Já, en herra Butterworth, ég
hef þó reynt ..."
„I Magasin Melvyn reynum
við ekki, Ingram, við gerum bara
hlutina, eins og þeir eiga að ger-
ast. Þjónustan við viðskiptavin-
ina hefur gert Magasín Melvyn
að þeirri stórverzlun, sem hún er
orðin. Mér þykir það leitt, Ing-
ram, en það á bersýnilega ekki
við um yður. Þér getið farið til
gjaldkerans og sótt kaupið yðar."
Mikael Ingram gekk lotningar-
fullur burt og leit enn einu sinni
á vel búna viðskiptavininn, sem
bersýnilega naut sigursins. I sömu
andrá og hún gat ekki séð hann
lengur, rétti hann úr sér, yngdist
um mörg ár og gekk glaðlega
blístrandi eftir ganginum.
Hann lauk rösklega upp dyr-
unum á litlu skrifstofunni, sem
hann deildi með fimm öðrum lítt
Gamansöm smásaga um ást
og viðslriptasálJraeði
eftir Vicki Baum
merkum persónum. Hver og ein
af þeim hafði orðið að ganga í
gegnum heilmikið af sálfræðileg-
um rannsóknum og prófunum, er
áttu að staðfesta góðlyndi og
taugastyrk viðkomandi starfs-
manneskju, áður en hún yrði ráð-
in hjá þessu fyrirtæki. Sálfræði
var mikilvægasta atriði í sam-
bandi við umkvörtunardeildina.
Mikael settist við skrifborðið,
setti á sig gleraugun og tók upp
sjálfblekunginn. Svo laut hann
yfir verk sitt, sem hann hafði orð-
ið að gera hlé á, þegar hr. Butter-
worth kallaði hann inn til §ín.
„Minniháttar sadistatilhneigingar
hafa í 158 tilfellum reynst vera
ástæðan fyrir óbilgirni viðskipta-
vinanna," skrifaði hann. Um leið
og Mikael Ingram var búinn að
setja upp gleraugun og tekinn til
við verk sitt, varð hann allur ann-
ar en maður, sem fyrir skömmu
hafði verið vikið úr starfi fyrir-
JANÚAR 1957
35