Heimilisritið - 01.06.1957, Síða 5

Danslagafexfar J.
OFT SPURÐI ÉG MÖMMU . . .
(Que sera, sera)
Texti: Loftttr Guðmundssoti
Ingibjörg Smith syngnr þetta lag á
His Alaster’s Voice (plata nr. fOR 234)
(Birt með leyfi Fálkans h.f.)
Ofc spurði ég mömmu, er ung ég var:
„Sér enginn fyrir livað verða kann?
Hlotnast mér fegurð, auðlegð og ást?“
Aðeins hún svara vann:
„Que sera, sera — það verður og fer sem
fer.
Hið ókomna enginn sér.
Que sera, sera — verður og fer sem fer.“
Seinna ég oft spurði unnustann:
„Sér enginn fyrir hvað verða kann?
Hljótum við gæfu, unað og ást?“
Aðeins hann svara vann:
„Que sera, sera . . .
Nú spyrja börn mín aiveg eins:
„Sér enginn fyrir hvað verða kann?
Hljótum við fríðleik, auðlegð og ást?“
Auðmjúk ég svara vann:
„Que sera, sera — það verður og fer sem
fer.
Hið ókomna enginn sér.
Que sera, sera — verður og fer sem fer.“
DRAUMUR FANGANS
Lag og texti: Tólfti Septemher
Erla Þorsteinsdóttir syngur þetta lag á
Odeon (plata nr. DK1413)
(Birt með leyfi Fálkans h.f.)
Það var um nótt, — þú drapst á dyr hjá
mér —
að dyrnar opnuðust af sjálfu sér
og inn þú komst og kveiktir ljós mér hjá.
Ég kraup að fótum þér í hljóðri þrá.
Þú lagðir hönd að brjósti mér svo blftt,
að birta tók og mér varð aftur hlýtt.
Ó, milda smnd. Hve létt varð leiðin
heim,
um loftbraut hugans, — vorsins bjarta
geim.
Er óskir rætast, bætist böl og stríð;
í bláma fjarlægðar sést liðin tíð,
en við oss blasir björt og fögur strönd
og bak við hana sólrík draumalönd.
Þá leiðumst við í lífsins helgidóm,
— í ljúfum sporum vaxa munablóm —
Og fótmál vor, — hvert skref á skammri
stund
þótt skiljumst hér — er heit um endur-
fund
HEIMILISRITIÐ
S