Heimilisritið - 01.06.1957, Blaðsíða 28

gildrur, lifað eins og hann lysti.
„Hvað um það, hann kemur
ekki heim á næstunni,“ sagði
Helen, „en mér finnst hryllilegt
til þess að hugsa, hvað hann
myndi gera núna, ef hann væri
ekki í þúsund mílna fjarlægð.“
„Sennilega kæmi hann hingað
með skammbyssu,“ sagði Brad,
„og reyndi að koma í veg fyrir
giftingu Veru.
Mér varð órótt innanbrjósts.
„Ég efast um, að hann álíti sig
ennþá hrifinn af mér.“
Helen greip fram í. „Auðvitað
gerir hann það, Vera. Hann var
alltaf vitlaus í þér og mun alltaf
vera.“
„Þú veizt það sjálf,“ sagði
Brad, „var það ekki ástæðan fyr-
ir því, að þú fórst til Mill Falls
og fékkst þér vinnu í verksmiðj-
unni.“
Ég hafði ekki gert mér ljóst
fyrr en þá, að hann vissi um
ástæðuna. Ég hafði látið í veðri
vaka, að ég færi frá Meekers-
ville vegna þess, að þar var enga
vinnu að hafa. í rauninni gei'ði
ég það vegna Lonnie. Vegna þess
að hann hafði viljað kvænast
mér og ég hafði óstjórnlega löng-
un til þess að játast honum, enda
þótt ég vissi hve hryllilegt líf
það yrði fyrir mig. Hann hefði
orðið ómögulegur eiginmaður —
drukkið, safnað skuldum, jafn-
vel haldið fram hjá mér. Ást
hans gat ekki einu sinni breytt
honum. Samt fann ég, að hann
var alltaf að ná sterkari tökum
á mér.
Kvöld nokkurt niðri við Sutt-
ons Pons, þegar ég hafði næstum
misst alla stjórn á sjálfri mér,
sá ég, að mér myndi fyrir beztu
að flytjast burt. Lonnie ætlaði
að tapa sér. Ef hann hefði ekki
verið undir eftirliti vegna ölv-
unarsektar um þær mundir, held
ég, að hann hefði elt mig til Mill
Falls.
Þetta rif jaðist allt ljóslega upp
fyrir mér, þegar Brad og Helen
fóru að tala um hann. — Bi’ad
sagði: „Ég get ekki sagt, að við
séum beinlínis hrifin af því, að
þú giftist verkalýðsfélags for-
manni, Vera, en það er betra en
að vera frú Lonnie Rivers.“
Seinna hittu þau Pete. Hann
var jafn þolinmóður og skiln-
ingsríkur við þau með sína
hleypidóma, og hann hafði verið
við mig. Hann breytti ekki skoð-
unum Brads á verkalýðsfélögum
þó þeir vektu heila nótt og rök-
ræddu. En eftir hjónavígsluna
tók Brad mig afsíðis og sagði:
„Ég hef ekki lengur áhyggjur af
henni litlu systur minni. Hún er
í góðum höndum.“
Mér hafði verið sagt upp, þeg-
26
HEIMILISRITIÐ