Heimilisritið - 01.02.1958, Síða 21

gerði allan tímann. Ég hafði m.
a. s. ákveðið þetta allt fyrirfram.
Bob skarst bara heldur snemma
í leikinn. Ég ætlaði alveg hik-
laust að . . .“
Bob starði á Mary orðlaus af
óttablandinni undrun. Svo varð
svipur hans viðkvæmur og ástúð-
legur: — ,,Litla ófreskjan þín,“
sagði hann. ,,Það væri synd að
segja að þú dæir ráðalaus.
Hún roðnaði og þagði, en hann
hélt áfram: ,,Með andlegum
hæfileikum þínum og líkams-
kröftum mínufn, hljótum við að
geta margt og mikið, ef við leggj-
um saman. Hvað segirðu annars
um stutta tunglskinsgöngu ?“
,,Viltu kannske láta dáleiða
þig?“ spurði hún ertnislega.
,,Nei, ég hef fengið mig full-
saddan af svoleiðis kúnstum,“
sagði Bob, ,,enda þótt ég sé nú
víst fallinn í þá leiðslu, sem ég
vakna aldrei úr, a. m. k. ekki
fyrr en einhvern tíma þegar þú
verður orðin gráhærð og sköll-
ótt.“
„Mmm,“ kumraði Mary
ástleitnislega við barm hans. Hún
var nú þegar farin að hugsa um
hvernig bezt væri að hafa brúð-
arkjólinn.
,,Bíddu hérna andartak. Ég
kem strax aftur.“
Hún hljóp inn og hringdi til
mömmu sinnar. „Mamma,"
sagði hún, ,,mér finnst það
ósköp réttmætt að þú fáir fyrst
allra að heyra fréttirnar. Sagan
hefur nefnilega endurtekið sig.“
,,Nú, þú hefur sannarlega ekki
eytt tímanum til ónýtis," sagði
frú Reese. — „Hvernig fórstu
eiginlega að þessu?"
,,Ef ég má vera svo djörf að
segja það, þá eru þeir hlutir til
sem jafnvel þér koma ekki við.“
Frú Reese hló í símanum.
,,En þú hafðir á réttu að
standa," sagði Mary að lokum.
,,Ástin er sterkari en allar hunda-
kúnstir."
Stíerrir Haraldsson
þýddi lauslega. .
Ný veiðiaðferð
1 þrjá daga veiddu íbúarnir í lidum bæ í Pódalnum stanzlaust fisk
með bemm höndunum. Fiskarnir hreyfðu ekki sporð né ugga, þó
þeir væru vel lifandi. Það er álitið, að þeir hafi orðið svona ölvaðir
af að synda gegnum svæði í Pófljótinu, þar sem miklu af úrgangi
frá bruggverksmiðju var veitt út í fljótið.
HEIMILISRITIÐ
19