Heimilisritið - 01.02.1958, Qupperneq 57

„Kjarkinn má ei vanta"
Ymislegt um ást og hjónabönd
JOHNNY DENNISON var al-
veg ófeiminn og vaíitaði ekki
kjarkinn. Hann þurfti ekki nema
þrjá stundarfjórðunga til þess að
kynnast stúlkunni þangað til þau
gengu saman upp að altarinu og
voru gefin saman í það heilaga.
Þetta var fyrsta hjónaband hans.
Það er stutt síðan hann giftist í
annao sinn, og í það skipti tók
þetta ekki nema 35 mínútur . . .
sló metið um tíu mínútur . . . og
það með sömu stúlkunni!
Vinir þeirra drukku þeirra skál
og lýstu þeirri von sinni, að þau
létu það ekki henda sig oftar.
Eftir sólarhrings hveitibrauðs-
daga fór Johnny aftur í vinnuna,
en hann er flugþjónn, og dökk-
hærða konan hans var önnum
kafin við að hugsa um börnin
þeirra tvö, sem hafði áður verið
komið fyrir í fóstur.
En þó að þetta hafi gengið með
methraða, er Freddy nokkur Da-
vies enn harðari af sér. Þegar
hann kynntist þeirri útvöldu, var
hann búinn að biðja hennar 26
mínútum eftir að þau kynntust,
og það tók þau skötuhjúin ekki
nema eina mínútu að ákveða hve-
nær giftingin yrði.
Á HINN bóginn er stúlka í
Chesire í Englandi, sem var bú-
in að vera trúlofuð í sjö ár. Svd
vildi það til, að hún kynntist
öðrum manni á dansleik — og
viku seinna voru þau gift.
Stúlka ein í Birmingham vissi
ekki hvaðan á sig veðrið stóð,
þegar ókunnugur maður vatt sér
að henni í strætisvagni og sagði:
, .Afsakið, eruð þér gift ? Nú, er
það ekki ? Viljið þér þá giftast
mér ?“ Þau voru orðin hjón tólf
dögum seinna.
Amerískur flugmaður og flug-
heimilisritið
55