Bændablaðið - 07.02.2013, Blaðsíða 18

18 Bændablaðið | Fimmtudagur 7. febrúar 2013
Mynd / Baldur Sveinsson
Þúsundþjalasmiður í háloftunum
Albert Sigurjónsson, hagleiks-
smiður á Sandbakka í Villingaholts-
hreppi, dundar sér við það í
frístundum að smíða vindmyllur
og flugvélar. Verkefnin eru meira
en lítið metnaðarfull og er hvert
þeirra mörg ár í smíðum. Þá tekur
við prófun á meistarastykkjunum,
en Albert segir það ólýsanlega
tilfinningu að sjá sköpunarverkin
virka og verða að veruleika.
Albert er húsasmíðameistari og
ólst upp á Forsæti við hlið Sandbakka
þar sem hann býr nú. Hann var um
árabil kartöflubóndi samhliða smíðum
með bróður sínum Ólafi, sem býr nú
á Forsæti.
„Upp úr 1990 hættum við í
kartöflunum, það er ekki hægt að
vera með lítinn eða meðalrekstur
í dag varðandi búskap, maður þarf
að vera stór svo að þetta reki sig
almennilega.“
Bróðir Alberts, húsasmiðurinn
Ólafur, býr við hlið hans á bænum
Forsæti þar sem hann og kona
hans Bergþóra Guðbergsdóttir reka
listagalleríið Tré og list. Albert
segir handverkið ekki síður koma úr
móðurætt þeirra bræðra.
„Þetta er alls staðar, það er bara
misjafnt hvað fólk fæst við að
gera. Þetta fylgir mannskepnunni.
Sköpunarþráin er rík í fólki, hvort
sem það smíðar, málar eða skrifar,
allt er þetta runnið af sama meiði. En
maður gerir ekki nema eitt í einu.“
Faðirinn fyrirmynd
„Framan af vorum við bræður
mestmegnis að smíða heilu jarðirnar ef
því var að skipta fyrir bændur. Seinni
árin hefur lítið verið við að vera í
landbúnaði, eitt og eitt fjós í byggingu
en ekkert mikið meira en það. Við
höfum byggt mikið af sérteiknuðum
sumarhúsum úti um allt. Við höfum
aldrei verið í tilboðsbransanum og
þetta hefur gengið vel svona. Þetta
hefur þó aldrei fyllilega fullnægt
smíðaþörfinni minni, þetta er bara
þrældómur og puð að vera að smíða
fyrir aðra alla daga,“ segir Albert og
bætir við;
„Ég hef alltaf verið að dunda eitt-
hvað með, ég man ekki eftir mér
öðruvísi. Ég fór til dæmis í rennibekk
föður míns, Sigurjóns Kristjánssonar,
áður en ég lærði að lesa. Hann var
mikill hagleiksmaður og fram-
leiddi sjálfvirka spunarokka með
mági sínum sem voru seldir út um
allt land fyrir stríð. Þá síðustu gerði
hann upp úr 1950. Síðan gerði hann
venjulega rokka sem hann hannaði
sérstakt mynstur á sem hann kenndi
mér þegar ég var unglingur. Ég fram-
leiddi slíka rokka á sínum tíma fyrir
Íslenskan heimilisiðnað og það er enn
í dag svolítil eftirspurn eftir þeim og
ég fæ reglulega fyrirspurnir um að
smíða rokka fyrir fólk.“
Vindmyllur og flugvélar
Albert smíðaði vindmyllur á árunum
1983-1984 sem hann hitaði vatn með
en það var alltaf flugvélasmíðin sem
blundaði í honum.
„Þetta virkaði allt vel en það var
dýrt viðhald á vindmyllunum. Þetta
þarf að vera vandað til að endast
en ég hitaði vatn með þeim með
vatnsbremsu. Ég var svo heppinn
að bróðir minn, Kristján Már, er
verkfræðingur í Reykjavík og hann
safnaði gögnum um vindmyllur fyrir
mig og var mér innan handar við
þetta ævintýri varðandi burðarþol og
annað. Þetta er tækni sem á rétt á sér
til hitunar húsa, það er ekki spurning,
og það væri til dæmis borðliggjandi
sparnaður í Grímsey að setja upp álíka
vindmyllur til að hita upp húsin í stað
olíukyndingar. Þetta er líka annað
umhverfi í dag þar sem tækninni hefur
fleygt fram.“
Um tíu árum eftir vindmyllu-
prófanir ákvað Albert að ráðast í það
metnaðarfulla verkefni að smíða
sér eigin flugvél, en hann er með
einkaflugmannspróf og flugvéladellan
hefur blundað í honum um langa tíð.Mynd / ehg