Læknablaðið - 01.10.1967, Qupperneq 20

170
LÆKNABLAÐIÐ
2. Að finna og meta ýmis hættumerki (liigh risk factors), er
auka líkur fyrir jjessum sjúkdómum, og finna þarinig
ákveðna áhættuhópa (high risk groups). Til þessara
hættumerkja teljast ofmagn fitu í Idóði (hyperlipidemia),
háþrýstingur, sykursýki, skyndileg þyngdaraukning og of-
fita; reykingar, lungnakvef, hreyfingarleysi, vissar matar-
venjur, kransæðasjúkdómar í ætt, ákveðin atvinna o. fl.
3. Að endurtaka rannsóknina á liópnum ásamt samanburðar-
hópi úr sömu árgöngum (control group) eftir þrjú ár til
að gera okkur kleift:
a) að atlmga þróun sjúkdómsins (natural history),
1)) að rannsaka ýmsar myndir (manifestations) krans-
æðasjúkdóma, C.I. og annarra sjúkdóma og áætla
tíðni (incidence) þeirra,
c) að meta hlutlægt kosti og ókosti almcnnra hóprann-
sókna á heilsufari manna og ])jóðhagslega þýðingu
þessara rannsókna.
4. Að koma á fót vísi að skrá (register) yfir hjarta- og
æðasjúkdóma þjóðarinnar. Skráin verður endurbætt
með upplýsingiun um sjúkdóma og dauðsföll hinna
skráðu. Með reglubundinni skoðun og með athugun
sjúkraskrár annarra lækna. sem atliugað hafa ofangreinda
karlmenn, mun okkur kleift að halda eigin skilmerkjum,
og ])ar af leiðandi verður niðurstaðan heilsteyptari (homo-
gen). Leitazt verður við að ganga úr skugga um dauða-
orsök með krufningu svo oft sem auðið er.
5. Að gera víðtæka undirhúningsrannsókn (pilot study) til
])ess að prófa gildi (validitv) aðferða okkar. Trúlega má
siðar velia úr fáar og einfaldari aðferðir, en jafnframt
árangursríkar og heita þeim i stærri rannsókn (sjá síðar).
fi. Að gera skipulagðar lækningatilraunir (controlled thera-
peutic frials) á kransæðasjúkdómum, áhættuhópum'eða
a. m. k. á sýnishorni slíkra hópa og heita ákveðnum varnar-
ráðstöfunum til að koma í veg fyrir, að klínískt heilbrigð-
ir fái kransæðasjúkdóma.
ATHUGASEMDIR
Þriú atriði skipta mestu máli við almennar hópránnsóknir
með tilliti fil kransæðasjúkdóma:
1. Algengi, tíðni og útbreiðsla sjúkdómsins.