Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 15.09.1999, Side 96

Læknablaðið - 15.09.1999, Side 96
752 LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85 Iðorðasafn lækna 114 Sænskur köttur Síðasti pistill var skrifaður í sænskri smáborg og í félagi við sænskan kött. Honum leiddist sjálfsagt að sitja inni þennan eina rigningardag og að vera settur í það verkefni að fylgjast með stafavillum í íslenskum texta á tölvuskjá. Hann mjálmaði þó öðru hvoru, eins og til samþykkis, virtist íhuga innihald textans gaumgæfilega. Þegar skýja- hulunni létti og sólargeislarnir höfðu þurrkað nánasta um- hverfi, stökk hann niður af tölvuborðinu, trítlaði einbeitt- ur niður stigann og skaust út í garðinn. Hann sást síðan svífa í léttum boga yfir girðinguna og hverfa inn í skóginn til norðausturs. Það var ekki fyrr en mörgum sólarhringum seinna að hann birtist aftur ferðlúinn en geislandi af sín- um meðfædda virðuleika. Hann lét lítið uppi um ferðir sínar, en virtist síður en svo óánægður með útiveruna. Af kettinum segir síðan fátt fyrr en daginn sem yfirlýsing sænsku málnefndarinnar um að lögfesta ætti stöðu sænskr- ar tungu birtist. Þann morgun allan sat hann inni ábúðarfull- ur, nánast eins og sigri hrós- andi meðan hann fylgdist grannt með íslensku húsráð- endunum í viðureign sinni við sænsk dagblöð. Hnattvæðingin I Reykjavíkurbréfi Morg- unblaðsins þann 15. ágúst er lagt út af yfirlýsingu hinnar sænsku málnefndar. Sagt er að Svíar hafi hingað til ekki haft miklar áhyggjur af stöðu tungu sinnar, en að þeir hafi vaknað upp við vondan draum vegna ýmissa breytinga sem þeir telja að rekja megi til hinnar svonefndu hnattvæð- ingar (E. globalization). Þeir óttast nú að yfirburðastaða enskrar tungu í alþjóðlegum samskiptum, sérstaklega með sjónvarps- og netvæðingu undanfarinna ára, muni verða til þess að sænsk menning, sænsk tunga og sænsk lífsgildi víki fyrir hinni einsleitu og yfirborðskenndu hugmynda- fræði ameríska fjölmiðla- og afþreyingariðnaðarins. Málnefndin vill lögfesta stöðu sænskrar tungu. Ekki er ljóst hversu langt slík „lög- festing“ muni ná, né hvaða gagn hún muni gera. Hitt er þó víst að áhyggjur af menning- arlegum áhrifum vegna und- anlátssemi við notkun ensku í sænska skólakerfinu fara vax- andi. Því er til dæmis lýst að kennslubækur á ensku séu í notkun í ýmsum greinum í grunnnámi. Islenska skóla- kerfið er vafalítið miklu betur statt hvað þetta varðar. ís- lenskir kennarar hafa margir verið ötulir við að þýða er- lendar bækur eða að skrifa kennslubækur á íslensku. Þetta er gömul hefð á lægri skólastigum, en háskólastigin hafa orðið útundan þar til á síðustu árum. Sú mikla breyt- ing, sem orðið hefur, sést vel þegar gengið er ineðfram bókahillunum í Bóksölu stúd- enta. Fjöldi kennslubóka og rita eftir íslenska háskóla- kennara hefur vaxið ár frá ári og kennararnir virðast nú setja metnað sinn í það að fræðileg umfjöllun geti farið fram á ís- lensku. Miklu skiptir að deildir há- skólanna geri þá kröfu að kennsluefni verði fyrst og fremst á íslensku og að þær byggi upp nauðsynlega að- stöðu fyrir kenn- arana. Heilbrigðisgreinarnar hafa því miður ekki verið í far- arbroddi hvað varðar kennslu- rit á íslensku. Það þarf að lag- færa. Höfundur Reykjavíkur- bréfsins gefur í skyn að laun kennara geti skipt máli ef gera á auknar kröfur um varðveislu íslenskrar menningar og tungu. Djísus, sjitt og fökk! Höfundur Reykjavíkurbréfs vill láta auka kennslu í ís- lensku í grunnskóla. Ekki skal úr því dregið hér, en spyrja má hvaðan íslensk börn fái fyrir- myndir sínar. Undirrituðum hefur oft legið við örvæntingu þegar hann hlustar á samræð- ur hjá sjónvarps- og mynd- bandakynslóðinni og henni er mikið niðri fyrir. Jafnvel for- eldrarnir, sem ekki áttu kost á að læra ofangreind áhersluorð í æsku, eru farin að apa þau eftir. Því hefur hann verið að viðra þá hugmynd í kunn- ingjahópi að nú sé komið að því að fara að talsetja erlent myndefni. Viðbrögðin eru enn oftast neikvæð og þá helst með þeiiri röksemdafærslu að það verði „svo fáránlegt að hlusta á John Wayne tala ís- lensku!“ Undirritaður heldur því hins vegar fram að sjón- varpsefnið sé ungu kynslóð- inni slík fyrirmynd að þetta verði að gera og að íslenskum leikurum verði ekki skota- skuld úr því að herma eftir er- lendum strigabössum. Jóhann Heiðar Jóhannsson (netfang: johannhj@rsp.is)
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.