Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Qupperneq 5

FRETTABREF.
Reykjavik, seint í okt. 1929.
Þegar þetta hefti Stefnis kernur
til lesandanna verður hin mikla
stórhátíð ársins komin í nánd. Jól-
in eiga í því sammerkt við aðra
tíma, að þau sækja misjafnlega að
mönnum. Suma hitta þau glaða,
aðra hrygga og beygða. En gleði-
efni jólanna á að vera óháð öllu
slíku, og það gleðiefni er því bezta
eign hvers einstaklings og hverr-
ar þjóðar. Stefnir óskar því, að þjóð
vor eigi sem mest af þeim krafti,
sem gerir hverjum manni jólin að
gleðihátíð, og er þess fullviss, að
þá muni vel vegna.
Gleðileg jól!
Glímufélagið »Ármann« sendi í
sumar flokk valinna íþróttamanna
til Þýzkalands, undir stjórn Jóns
Þorsteinssonar, íþróttakennara. Voru
þeir 16 saman og Lúðvik Guð-
mundsson, skólastjóri, hinn 17. Var
hann fulltrúi flokksins. Þessir i-
þróttamenn hafa nú sýnt leikfimi
og íslenzka glímu í 25 borgum í
Þýzkalandi. Byrjuðu i Kiel hinn 4.
september og enduðu suður í Elber-
feld hjá Rín hinn 20. október. —
Reinh. Prinz, hinn góðkunni íslands-
vinur, sem nú verður bráðlega
doktor í íslenzkum fræðum (sögu
Gísla Súrssonar) vió norrænudeild
háskólans í Kiel, hafði undirbúið
för íþróttamannanna og ákveðið
sýningarstaði. Slóst hann og með í
förina. Um sýningarnar sáu víðast
hvar bæjarstjórnir og iþróttafjelög,
og voru íþróttamenn gestir bæjar-
stjórna á hverjum stað. Var þeim
hvarvetna forkunnar vel tekið og
farið með þá eins og stórhöfðingj-
ar væri. Sýningum var jafnan hag-
að þannig, að fyrst var leikfimis-
sýning, þá flutti Lúðvík Guðmunds-
son fyrirlestur um ísland, og svo
kom glímusýning og seinast bænda-
glíma. Aðsókn að sýningunum var
misjafnlega mikil og sumstaðar
hvergi nærri góð, en allsstaðar
voru menn stórhrifnir af flokknum
og hinni ágætu og einstöku íþrótt,
13*