Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Qupperneq 66

FRA ALÞINGI 1929.
[Niðurlag.]
Nokkur mál.
Þegar litið er fljótlega yfir störf
þingsins 1929 mætti ætla, að frétt-
ir frá því gæti ekki enzt nema í
eina stutta grein. En hér hefir þó
farið svo, að nokkurt rúm hefir
þurft til þess að draga fram í dags-
ljósið atferli þess, bæði verknaðar-
syndir þess og ekki síður van-
rækslusyndir. Það er svona stund-
um með það, sem er ómerkilegt,
að í því getur leynzt ýmislegt, sem
lýsir vel mönnum og málefnum, og
þingið síðasta er í raun og veru
góð mynd af því ófremdarástandi,
sem við búum nú undir í stjórn-
málunum. Rúmsins vegna verður
þó að láta flest ósagt um þau mál-
in, sem eftir eru, og ættu þau þó
skilið, sum hver, að þeim væri
hlífðarlaust lýst.
Bankamálin.
Hvenær, sem orð er haft á þvi,
að síðasta þing hafi verið »miður
skilvíst«, þjóta stjórnarinenn upp
og nefna bankafrumvörp tvö, sem
fyrir þinginu lágu, frv. um Land-
búnadarbanka tslands og frv. um
Sueitabanka. Bæði þessi frumvörp
höfðu lika eitthvað við sig. Land-
búnaðarbanka-frumvarpið hafði ál-
ténd lengdina og sveitabanka-
frumvarpið var gott að uppistöð-
unni til, því að hún var atvinnu-
rekstrarlánafruinvarp íhaldsmanna
frá næsta þingi á undan.
Landbúnaðarbankinn (sem neðri-
deildar nefndin vildi kalla Bænda-
banka, en fékk svo loks nafnið
Búnaðarbanki) átti að starfa í 5
deildum. Þessar deildir voru:
Sparisjóðs- og rekstrarlánadeild.
Hún átti að starfa með sparisjóðs-
fé, sem vitanlega varð aðallega að
koma frá Landsbankanum, en auk
þess átti ríkið að ábyrgjast allt að
3 miljón króna lán handa henni.
Aðalverkefni þessarar deildar var,
að afla fjár handa sveitabönkun-
um, en þeir áttu að veita því út
sem rekstrarlánum til bænda. Þetta
varþví lang-merkasta deild bankans.