Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Blaðsíða 72

262
Frá Alþingi 1929.
[Stafnir
Enn eru ýms mál, sem vert væri
að nefna, svo sem frumvörp stjórn-
arinnar um kosningar í málefn-
um sveita og kaupstaða og um
löggjafarnefnd.
í kosningarlagafrumvarpinu er
réttur borgaranna til þess að kjósa
sér borgarstjóra tekinn af þeitn og
lagður í hendur bæjarstjórn. Hefði
þetta þótt afturhaldskennt, ef það
hefði komið frá einhverjum öðrum,
enda er hér bein skerðing á lýð-
ræðinu. Og sagt er að þetta stafi
meðfram af því, að sósíalistar vilji
koma í borgarstjórastöðu á ísa-
firði manni, sem almenningur kær-
ir sig ekki um, en bæjarstjórnar-
klíkan vill. Hér sést því svart á
hvítu, hvað lýðræðið er þeim hjart-
fólgið mál, þegar flokkshagsmunir
eru öðrum þræði og þar sem þeir
hafa náð völdunum. En meðfram
munu þeir hafa einhverja von um,
að þetta geri glundroða í bæjar-
stjórnarkosningum þeim, sem standa
fyrir dyrum, einkum í Reykjavík.
Þetta er að vísu ekki nema hálm-
strá fyrir þá, en það er sagt að
drukknandi maður grípi í hvað sem
fyrir hendi er.
Löggjafarnefndin yar svo lítil-
fjörlegt mál, að ekki er eyðandi að
því frv. mörgum orðum. En af því
að sumt gekk heldur á móti dóms-
málaráðherranum í þinglokin (sbr.
kvikmyndaleikhúsin o. fl.), þá var
það gert fyrir hann að láta dáiitlar
tætlur af þessu frumvarpi verða að
lögum. En greinum þess var fækk-
að um heiming og þær greinarnar
felldar úr, sem einhverju máli skiftu,
nafni frumvarpsins breytt og loks
voru svo þessar leifar gerðar að
heimildarlögum fyrir forsætisráð-
herra. Hvort þessi ótímaburður
hjarnar við eða er þegar dáinn,
veit víst enginn nema forsætisráð-
herra einn.
Hneykslismál.
Hér hefir ekkert verið skýrt frá
meðferð fjárlaganna á síðasta þingi
og verður ekki gert héðan af að
sinni. Það skal látið nægja að benda
á, að fjárlögin eru rúmri miljón
króna hærri en næst á undan, og
voru þau fjárlög þó drjúgum hærri
en síðustu fjárlög, sem íhaldsflokk-
urinn gekk frá. Eru þau nú orðin
uppá rétt að segja 12 miljónir. Og
þó er sagan alls ekki öll sögð með
þessu. Því að hér skiftir miklu máli,
hvernig stjórnin fer meö fjárlögin,
og auk þess sýnir ekki jafnaðartala
fjárlaganna rétta mynd af þeim.
Þvi að nú hefir verið tekin upp sú
aðferð, að framkvœma stöðuga
grimuklœdda hœkkun á útgjöldun-
um meö því að fela meira og
meira af þeim á 23. grein fjár-