Sagnir - 01.04.1985, Side 12

Sagnir - 01.04.1985, Side 12
VESTURGATA 30 sjöunda tímanum þar sem Guö- mundur átti að vera kominn til vinnu sinnar kl. 7. Aðrir heimilismenn fóru á fætur um líkt leyti, ýmist til að kom- ast í vinnu eða í skóla. Eftir að Sesselja kom heim frá Danmörku setti hún á fót sauma- stofu í bænum. Rak hún hana fyrst ein en seinna í samvinnu við aðra konu. Stofan var nokkuð stór í snið- um og hafði marga nemendur á sín- um snærum. Sesselja fluttist úr for- eldrahúsum eftir heimkomuna frá Danmörku og leigði sér herbergi úti í bæ en var samt meira og minna viðloðandi heimilið. Saumastofuna rak hún allt til ársins 1939 er hún fluttist til Þýskalands ásamt manni sínum, Þjóðverjanum Erich Benske hljóðfæraleikara. Þórdís giftist hins vegar fljótlega eftir Danmerkurdvölina eða árið 1932 Óskari Sigurgeirssyni, seinna skipstjóra hjá Eimskip, og starfaði upp frá því sem húsmóðir í Reykja- vík. Haraldur sótti skóla því nær allan áratuginn, fyrst Gagnfræðaskóla Reykvíkinga frá 1931 og útskrifaðist sem gagnfræðingur 1934. Þá tók Iðnskólinn við á árunum 1935- 1938. Gísli vann hins vegar fyrstu árin eftir barnaskólanámið sem aðstoð- armaður hjá Oddi J. Bjarnasyni skó- smið á Vesturgötu 15, allt fram til 1932. Þá vann hann um tíma hjá heildverslun L. Andersens og síðan eitt ár sem verkamaður og aðstoð- armaður við smíðar í Slippnum eða þar til hann komst á námssamning hjá fyrirtækinu 1934. Haraldur byrj- aði sem nemi hjá Slippnum ári seinna eða 1935 en Iðnskólann stunduðu þeir samhliða vinnunni á kvöldin. Á þessum árum unnu þeir bræður til kl. 5 á daginn og áttu að vera komnir í Iðnskólann kl. 6.30. Kennslan þar stóð til kl. 9.30. Á laugardögum fór kennslan fram frá kl. 1 til 3. Auk þessa var töluverð heimavinna í sambandi við skólann. Þegar frí var frá skólanum unnu þeir 10 tíma á dag. Gísli lauk sínu námi í lok árs 1937 en Haraldur í lok árs 1938. Þess má geta að þegar þeir bræður hófu störf hjá Slippfélaginu höfðu þeir um 30 kr. á viku eða tæp- an þriðjung þess sem fullgildir smið- ir fengu. Kaupið hækkaði hins vegar nokkuð er á námið leið. Starfið í Slippnum tók engum verulegum breytingum frá stofnun félagsins og fram til ársins 1932, en þá var byggður slippur sem gerði kleift að taka upp togara. Eftir það var hægt að gera þar við allan ís- lenska togaraflotann, strandferða- skipin, varðskipin og minnstu milli- landaskipin. Þetta var mjög mikils- vert fyrir fyrirtækið og starfsmenn þess. Vinnan var miklu reglulegri og öryggi verkamanna meira. Kreppuárin voru mjög örðug ungu fólki sem var að leita sér að framtíðarstarfi á vinnumarkaðnum. Iðnaðarmenn voru tregir til að taka nemendur og fyrir bragðið voru sumar iðngreinar því nær lokaðar. Það má því teljast mikið lán að þeir bræður Gísli og Haraldur skyldu hafa komist að hjá Slippnum á þessum erfiðu tímum atvinnuleysis- ins. Þar mun mestu hafa ráðið Guð- mundur, faðir þeirra. Eftir að fjölskyldufólk hélt til vinnu sinnar á morgnana tóku við venju- leg heimilisstörf hjá Margréti. Frá árinu 1927 hafði hún vinnukonu sér til aðstoðar sem ýmist bjó á heimil- inu eða úti í bæ. Helsta starf þeirra var að halda heimilinu hreinu, þvo þvotta og elda mat. Allir heimilismenn komu heim í hádeginu til að matast. Þá varð mat- urinn að vera tilbúinn þar sem flestir höfðu aðeins klukkustund til um- ráða. Margrét sá um alla aðdrætti til heimilisins dag frá degi. Annars við- aði fjölskyldan að sér matföngum fyrir veturinn eins og títt var um fólk á þessum árum. Við húsið var stór matjurtagarður þar sem ræktaöar voru kartöflur, kál, rabarbari, rófur og gulrætur. Margrét ræktaði sitt eigið fræ. Hún hafði mikið yndi af blómum og innan dyra vartöluverð- urfjöldi þeirra. Slátur var tekið á haustin og kjöt saltað niður í tunnur. Þess má geta að Guðmundur átti nokkrar kindur fyrir austan fjall og afurða þeirra naut fjölskyldan á hverju hausti. Um helgar var oft keypt kjöt í Nor- dalsíshúsi. Annars var fiskurinn aðalfæða fjölskyldunnar og oft á borðum á Vesturgötunni. Einnig kom fyrir að Guðmundur keypti fisk af togarasjómönnum sem voru Systurnar Þórdís (tv.) og Sesselja Guðmundsdætur. Báöar giftu þær sig á fjóröa áratugnum og fluttust af Vesturgötunni. 10 SAGNIR
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.