Sagnir - 01.04.1985, Síða 12

Sagnir - 01.04.1985, Síða 12
VESTURGATA 30 sjöunda tímanum þar sem Guö- mundur átti að vera kominn til vinnu sinnar kl. 7. Aðrir heimilismenn fóru á fætur um líkt leyti, ýmist til að kom- ast í vinnu eða í skóla. Eftir að Sesselja kom heim frá Danmörku setti hún á fót sauma- stofu í bænum. Rak hún hana fyrst ein en seinna í samvinnu við aðra konu. Stofan var nokkuð stór í snið- um og hafði marga nemendur á sín- um snærum. Sesselja fluttist úr for- eldrahúsum eftir heimkomuna frá Danmörku og leigði sér herbergi úti í bæ en var samt meira og minna viðloðandi heimilið. Saumastofuna rak hún allt til ársins 1939 er hún fluttist til Þýskalands ásamt manni sínum, Þjóðverjanum Erich Benske hljóðfæraleikara. Þórdís giftist hins vegar fljótlega eftir Danmerkurdvölina eða árið 1932 Óskari Sigurgeirssyni, seinna skipstjóra hjá Eimskip, og starfaði upp frá því sem húsmóðir í Reykja- vík. Haraldur sótti skóla því nær allan áratuginn, fyrst Gagnfræðaskóla Reykvíkinga frá 1931 og útskrifaðist sem gagnfræðingur 1934. Þá tók Iðnskólinn við á árunum 1935- 1938. Gísli vann hins vegar fyrstu árin eftir barnaskólanámið sem aðstoð- armaður hjá Oddi J. Bjarnasyni skó- smið á Vesturgötu 15, allt fram til 1932. Þá vann hann um tíma hjá heildverslun L. Andersens og síðan eitt ár sem verkamaður og aðstoð- armaður við smíðar í Slippnum eða þar til hann komst á námssamning hjá fyrirtækinu 1934. Haraldur byrj- aði sem nemi hjá Slippnum ári seinna eða 1935 en Iðnskólann stunduðu þeir samhliða vinnunni á kvöldin. Á þessum árum unnu þeir bræður til kl. 5 á daginn og áttu að vera komnir í Iðnskólann kl. 6.30. Kennslan þar stóð til kl. 9.30. Á laugardögum fór kennslan fram frá kl. 1 til 3. Auk þessa var töluverð heimavinna í sambandi við skólann. Þegar frí var frá skólanum unnu þeir 10 tíma á dag. Gísli lauk sínu námi í lok árs 1937 en Haraldur í lok árs 1938. Þess má geta að þegar þeir bræður hófu störf hjá Slippfélaginu höfðu þeir um 30 kr. á viku eða tæp- an þriðjung þess sem fullgildir smið- ir fengu. Kaupið hækkaði hins vegar nokkuð er á námið leið. Starfið í Slippnum tók engum verulegum breytingum frá stofnun félagsins og fram til ársins 1932, en þá var byggður slippur sem gerði kleift að taka upp togara. Eftir það var hægt að gera þar við allan ís- lenska togaraflotann, strandferða- skipin, varðskipin og minnstu milli- landaskipin. Þetta var mjög mikils- vert fyrir fyrirtækið og starfsmenn þess. Vinnan var miklu reglulegri og öryggi verkamanna meira. Kreppuárin voru mjög örðug ungu fólki sem var að leita sér að framtíðarstarfi á vinnumarkaðnum. Iðnaðarmenn voru tregir til að taka nemendur og fyrir bragðið voru sumar iðngreinar því nær lokaðar. Það má því teljast mikið lán að þeir bræður Gísli og Haraldur skyldu hafa komist að hjá Slippnum á þessum erfiðu tímum atvinnuleysis- ins. Þar mun mestu hafa ráðið Guð- mundur, faðir þeirra. Eftir að fjölskyldufólk hélt til vinnu sinnar á morgnana tóku við venju- leg heimilisstörf hjá Margréti. Frá árinu 1927 hafði hún vinnukonu sér til aðstoðar sem ýmist bjó á heimil- inu eða úti í bæ. Helsta starf þeirra var að halda heimilinu hreinu, þvo þvotta og elda mat. Allir heimilismenn komu heim í hádeginu til að matast. Þá varð mat- urinn að vera tilbúinn þar sem flestir höfðu aðeins klukkustund til um- ráða. Margrét sá um alla aðdrætti til heimilisins dag frá degi. Annars við- aði fjölskyldan að sér matföngum fyrir veturinn eins og títt var um fólk á þessum árum. Við húsið var stór matjurtagarður þar sem ræktaöar voru kartöflur, kál, rabarbari, rófur og gulrætur. Margrét ræktaði sitt eigið fræ. Hún hafði mikið yndi af blómum og innan dyra vartöluverð- urfjöldi þeirra. Slátur var tekið á haustin og kjöt saltað niður í tunnur. Þess má geta að Guðmundur átti nokkrar kindur fyrir austan fjall og afurða þeirra naut fjölskyldan á hverju hausti. Um helgar var oft keypt kjöt í Nor- dalsíshúsi. Annars var fiskurinn aðalfæða fjölskyldunnar og oft á borðum á Vesturgötunni. Einnig kom fyrir að Guðmundur keypti fisk af togarasjómönnum sem voru Systurnar Þórdís (tv.) og Sesselja Guðmundsdætur. Báöar giftu þær sig á fjóröa áratugnum og fluttust af Vesturgötunni. 10 SAGNIR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.