Sagnir - 01.04.1985, Page 12

Sagnir - 01.04.1985, Page 12
VESTURGATA 30 sjöunda tímanum þar sem Guö- mundur átti að vera kominn til vinnu sinnar kl. 7. Aðrir heimilismenn fóru á fætur um líkt leyti, ýmist til að kom- ast í vinnu eða í skóla. Eftir að Sesselja kom heim frá Danmörku setti hún á fót sauma- stofu í bænum. Rak hún hana fyrst ein en seinna í samvinnu við aðra konu. Stofan var nokkuð stór í snið- um og hafði marga nemendur á sín- um snærum. Sesselja fluttist úr for- eldrahúsum eftir heimkomuna frá Danmörku og leigði sér herbergi úti í bæ en var samt meira og minna viðloðandi heimilið. Saumastofuna rak hún allt til ársins 1939 er hún fluttist til Þýskalands ásamt manni sínum, Þjóðverjanum Erich Benske hljóðfæraleikara. Þórdís giftist hins vegar fljótlega eftir Danmerkurdvölina eða árið 1932 Óskari Sigurgeirssyni, seinna skipstjóra hjá Eimskip, og starfaði upp frá því sem húsmóðir í Reykja- vík. Haraldur sótti skóla því nær allan áratuginn, fyrst Gagnfræðaskóla Reykvíkinga frá 1931 og útskrifaðist sem gagnfræðingur 1934. Þá tók Iðnskólinn við á árunum 1935- 1938. Gísli vann hins vegar fyrstu árin eftir barnaskólanámið sem aðstoð- armaður hjá Oddi J. Bjarnasyni skó- smið á Vesturgötu 15, allt fram til 1932. Þá vann hann um tíma hjá heildverslun L. Andersens og síðan eitt ár sem verkamaður og aðstoð- armaður við smíðar í Slippnum eða þar til hann komst á námssamning hjá fyrirtækinu 1934. Haraldur byrj- aði sem nemi hjá Slippnum ári seinna eða 1935 en Iðnskólann stunduðu þeir samhliða vinnunni á kvöldin. Á þessum árum unnu þeir bræður til kl. 5 á daginn og áttu að vera komnir í Iðnskólann kl. 6.30. Kennslan þar stóð til kl. 9.30. Á laugardögum fór kennslan fram frá kl. 1 til 3. Auk þessa var töluverð heimavinna í sambandi við skólann. Þegar frí var frá skólanum unnu þeir 10 tíma á dag. Gísli lauk sínu námi í lok árs 1937 en Haraldur í lok árs 1938. Þess má geta að þegar þeir bræður hófu störf hjá Slippfélaginu höfðu þeir um 30 kr. á viku eða tæp- an þriðjung þess sem fullgildir smið- ir fengu. Kaupið hækkaði hins vegar nokkuð er á námið leið. Starfið í Slippnum tók engum verulegum breytingum frá stofnun félagsins og fram til ársins 1932, en þá var byggður slippur sem gerði kleift að taka upp togara. Eftir það var hægt að gera þar við allan ís- lenska togaraflotann, strandferða- skipin, varðskipin og minnstu milli- landaskipin. Þetta var mjög mikils- vert fyrir fyrirtækið og starfsmenn þess. Vinnan var miklu reglulegri og öryggi verkamanna meira. Kreppuárin voru mjög örðug ungu fólki sem var að leita sér að framtíðarstarfi á vinnumarkaðnum. Iðnaðarmenn voru tregir til að taka nemendur og fyrir bragðið voru sumar iðngreinar því nær lokaðar. Það má því teljast mikið lán að þeir bræður Gísli og Haraldur skyldu hafa komist að hjá Slippnum á þessum erfiðu tímum atvinnuleysis- ins. Þar mun mestu hafa ráðið Guð- mundur, faðir þeirra. Eftir að fjölskyldufólk hélt til vinnu sinnar á morgnana tóku við venju- leg heimilisstörf hjá Margréti. Frá árinu 1927 hafði hún vinnukonu sér til aðstoðar sem ýmist bjó á heimil- inu eða úti í bæ. Helsta starf þeirra var að halda heimilinu hreinu, þvo þvotta og elda mat. Allir heimilismenn komu heim í hádeginu til að matast. Þá varð mat- urinn að vera tilbúinn þar sem flestir höfðu aðeins klukkustund til um- ráða. Margrét sá um alla aðdrætti til heimilisins dag frá degi. Annars við- aði fjölskyldan að sér matföngum fyrir veturinn eins og títt var um fólk á þessum árum. Við húsið var stór matjurtagarður þar sem ræktaöar voru kartöflur, kál, rabarbari, rófur og gulrætur. Margrét ræktaði sitt eigið fræ. Hún hafði mikið yndi af blómum og innan dyra vartöluverð- urfjöldi þeirra. Slátur var tekið á haustin og kjöt saltað niður í tunnur. Þess má geta að Guðmundur átti nokkrar kindur fyrir austan fjall og afurða þeirra naut fjölskyldan á hverju hausti. Um helgar var oft keypt kjöt í Nor- dalsíshúsi. Annars var fiskurinn aðalfæða fjölskyldunnar og oft á borðum á Vesturgötunni. Einnig kom fyrir að Guðmundur keypti fisk af togarasjómönnum sem voru Systurnar Þórdís (tv.) og Sesselja Guðmundsdætur. Báöar giftu þær sig á fjóröa áratugnum og fluttust af Vesturgötunni. 10 SAGNIR
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.