Sagnir - 01.04.1985, Qupperneq 18

Sagnir - 01.04.1985, Qupperneq 18
BJARNABORG um. Á þriöja áratugnum tók fólkinu að fækka en ekki verulega fyrr en eftir 1930.10 íbúunum fækkaði þá um helming miðað við það sem mest hafði verið. Hreyfingin sem kom á íbúa Bjarnaborgar á þessum tíma var af ýmsum sökum. Börnin giftu sig, framboð á íbúðarhúsnæði jókst og efnahagur batnaði. Þegar fólk fór að hafa meira fé á milli hand- anna ýtti bærinn undir að það fyndi sér annað húsnæði. Systurnar ásamt fjölskyldu sinni fluttu út þegar þau höfðu efni á að borga hærri leigu. Þegar sem þrengst var búið í Bjarnaborg, var mikil húsnæðisekla í Reykjavík. Gróskutíma húsbygg- inga á fyrsta áratug 20. aldarinnar var lokið. Á sama tíma og ekkert var byggt fjölgaði bæjarbúum um á fjórða þúsund manns. Afleiðingarn- ar voru háar húsaleigur og að víða var búið í lélegu og heilsuspillandi húsnæði. Árið 1919 hafði Indriði Einarsson (1851-1939), hagfræð- ingur og leikskáld, eftir læknum bæjarins, að um 4000 manns byggju í raun í óíbúðarhæfum vist- arverum.11 Magdalena og Margrét mundu vel eftir húsnæðisvandan- um á uppvaxtarárum sínum. Það var hreinlega búið í hverju skúma- skoti. Við Hverfisgötuna bjó fólk víða í skúrum og kjöllurum sem oft voru neðanjarðar að öllu leyti. Vistin í Bjarnaborg var því mun betri en í mörgum öðrum húsum í Reykjavík á þessum tíma. Þótt þröngt væri búið var hátt til lofts á hæðunum og risið ágætt. Amman, mamman, börnin og búskapurinn Heimilin í Bjarnaborg voru af ýms- um stærðum og gerðum og fá sem gætu flokkast undir vísitölufjöl- skylduna. Af manntölum má ráða margt um íbúa hússins. Nokkrar fjölskyldur voru mjög stórar með fjölda barna og vandamanna, aðrar voru minni. Auk þess bjó þarna námsfólk, gamalmenni og lausa- fólk, út af fyrir sig eða inni á heimil- um. Nokkur breyting varð á sam- setningu íbúanna í heild, eftir að bærinn tók við húsinu. Konum fjölg- aði hlutfallslega, og voru margar þeirra einstæðar mæður. Gífurlegur barnafjöldi varð annað einkenni. Ár- ið 1915 voru krakkar undir 14 ára rúmur þriðjungur íbúanna, en fimm árum seinna voru þeir orðnir um helmingur þeirra. Þá voru þeir sam- tals 75 og settu sterkan svip á lífið í húsinu; eins og þar væri stöðugt barnaafmæli. íbúar Bjarnaborgar unnu flestir fyrir sér. Fáir voru á styrk eða voru óvinnufærir. Flestir karlmannanna voru verkamenn og unnu meðal annars við gatnagerð, grjóthögg og ýmsa daglaunavinnu auk þess sem sumir voru á sjónum. Einnig bjuggu þarna nokkrir iðnaðarmenn; prent- ari, snikkari, söðlasmiður, sauma- kona, steinsmiður og ýmsir fleiri. Giftu konurnar voru flestar heima- vinnandi húsmæður, en nokkrar þeirra skutust í stakkstæðisvinnu á sumrin. Fiskvinnan og ýmis þjónusta voru helstu störf kvennanna. En þarna bjuggu líka tvær kennslukonur, spákona og miðill. Á þessum árum tíðkaðist ekki að giftar konur ynnu utan heimilisins ef þær komust af án þess. Ekkjur og einstæðar konur unnu hinsvegar utan heimilisins og voru þá stór hluti framfærenda í Bjarnaborg. í öllum tilvikum hjálp- uðu börnin til eftir því sem þau gátu. Heimili systranna Magdalenu og Margrétar er nokkuð lýsandi um hvernig fjölskylda í Bjarnaborg fór að því að láta endana ná saman. Eflaust er hún líka dæmigerð fyrir hið daglega brauðstrit einstæðrar móður á þessum tíma. Guðrún mamma systranna var aðalfyrir- vinnan, amman sá um heimilis- haldið og aðrir fjölskyldumeðlimir reyndu sem best þeir gátu að draga björg í bú. Guðrún vann úti fullan vinnudag. Hún tók að sér hreingerningar, þvotta og matargerð víðsvegar um bæinn, auk saltfiskbreiðslu af og til. Hálfsmánaðarlega fékk hún vinnu við að hreinsa dönsku skipin sem komu hingað til lands. Það var mikil og erfið vinna, en vel borguð. Vinnudegi Guðrúnar var ekki lokið þegar hún kom heim. Hún sá að öllu leyti um plöggin af heimilisfólkinu, saumaði, prjónaði, þvoði og bætti. Barist fyrir tilverunni Þaö var venja að senda krakkana til aö kaupa mjólk og skyr. Eitt sinn sem oftarþegar Magdalena varsend upp á Laugaveg íþessum erindagjörðum, sat fyrir henni liö stráka, á Vitastígnum. Einn þeirra réöist aö henni svo hún missti mjólkurkönnuna og braut hana. Margrét, sem var ansi herská, kom aö íþví og varö svo yfir sig vond aö hún sparkaöi í strákinn, sem tók til fótanna þóttstærri væri. Hún elti hann heim en þegar hann æddi inn í eldhúsiö datt hann á þröskuldinn. Hún settist ofan á hann og lamdi hann þangað til hún haföi svalaö reiöi sinni. Pabbi hans sat viö eldhúsborðið, en mamma hans var aö hræra í potti á eldavélinni. Kerlingin tók sleifina upp úr pottinum, veifaöi henni i kring um sig og sagöi: ,,Vaidimar, Valdimar, ætlaröu aö láta stelpuna berja strákinn?", því hann sat bara og glotti. Þá sagöi hann ósköp rólega: „Ég ætla ekki aö skipta mér af þessu. Hún má útkljá sitt mál. Hann hefur örugg- lega unniö fyrir þessu.“ Eftir þetta gengu þær í friöi um Vitastíginn. (6874. Þjóðháttadeild Þjóöminjasafns) 16 SAGNIR
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Sagnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.