Sagnir - 01.06.1997, Síða 59

Sagnir - 01.06.1997, Síða 59
faðmlög þín, enginn má bera þig á brjósti sér nema ég. Æ, langur er tírninn Skafti, langt er að biða, guð minn góður. O, að ég hefði aldrei farið frá þér! Því hraktirðu mig líka frá brjósti þínu? Því lofaðirðu mér ekki að lifa þar og deyja án þess að skilja nokkurn tíma? ... Stundum ímynda ég mér að þú komir hingað um nótt svo enginn viti af og komir svo i land snemma um morgun áður en ég er búin að klæða mig. Þá kemur þú og bankar á gluggann hjá mér og ég lyfti gardínunni frá að sjá hvað þetta er og sé þá blessað elskaða andlitið mitt brosa til mín. Þá er manima nú ekki lengi á fætur að ljúka UPP °g svo cg get varla komist lengra með hugann svo sæl er þessi hugsun. Þeg- ar ég kom hingað þá vantaði lykla að báðum hurðunum á herberginu mínu en eg dreif upp lykla og bar það fyrir að ég þyrfti að loka af þegar ég þvæi á mér skrokkinn á morgnana. En ég gjörði það einungis með tiliiti til þess þegar þú kem- ur i sumar að við þá getum lokað að okk- ur því þú sefur hjá mér í mínu rúmi þó það sé mjótt. Ég skal ekki kvarta um þrengsli þó þú komir nálægt mér. Er ég ekki ósköp barnaleg að vera núna að búa niig undir komu þína að 8 mánuðum liðnum? O, það er þó svo náttúrlegt þvi tnín einasta hugsun er og verður þú, þú sem ert mestur og bestur allra, þú mitt hjartans líf, minn dlbeðni elskaði eigin Skafti, elsku pabbinn minn.“ Hann .,Hvað er fjarvera foður og móður, vina °g vandamanna? Hvað er útlegð? Hvað er veraldleg mæða og andlegar þjáningar hjá því að vera sviptur sambúð þinni? Allt gott og fagurt, allt indæli lífsins safnar sér, fyrir aumingja drenginn þinn, sem sólar- geislar í stækkunargleri í einn einasta hrennipunkt, í orðið Sigríður. Það hefur fengið svo óumræðilegt vald yfir huga minum og hjarta að mig næstum ógnar það á stundum. Ég finn það máske of vel að mér er gjörsamlega ómögulegt að lifa an þín og þinnar himnesku elsku. Aðeins umhugsunin unt hið ómögulega getur fengið mér óþolandi sálarkvala en sem eru þó svo súrsætar af þvi þær sýna mér hve ósegjanlega heitt ég elska þig af því Þ*r sýna mér hversu þú ert órjúfanlega fastgróin hjarta minu og anda. Á þess konar stundum spyr ég sjálfan mig hvers vegna þú unnir mér og ég rná með þungu skapi svara mér að það sé helst of Étið sem ég hafi til þess að bera þá sé ég hversu óelskulegur ég hefi verið við þig í sumar eða hve langt ég hefi verið frá þvi að vera jafn elskulegur og ég vildi nú hafa verið. ... Fyrirgef þú mér því elskulega elsku Siggan mín hafi ég sært þig nokkru sinni i sumar og trú þú mér að það var ei af elskuskorti. Því á meðan ég naut þinnar elskulegu sambúðar, meðan ég hvíldi í faðmi þínum, meðan ég drúpandi við elsku hjartað þitt og þín undurfríða sála lék við mig var sem á mig væru lagðir einhverjir töfrafjötrar. Ég vissi ei af mér en nú þá ég er varinn fundi þinum fer eins og að rifjast upp fýrir mér hvað mig hafi dreymt því að þetta líf geti átt sér stað í þessum heinii finnst mér enn því nær ótrúlegt. O, hvað ég elska samræður þínar og það ei alleina vegna þinna elskulegu ástríku orða. ... Frá fyrstu samfúndum vorum hefi ég fundið til þessa en aldrei hefi ég þó gjört mér hugmynd urn þvílíkt ofurefli ástarinnar sem ég má finna svo glöggt. ... Ég er nú búinn að skrifa þér ei all lítið og þó hefi ei minnst enn á ferðina hingað og er það af þvi hún byrjar á skilnaðinum við þig hjartkæra Sigríður, elskulegasta unnustan mín. Hjarta mitt er sem særður maður sem ei má hreyfa við því þá brýst sárið upp og því máske blæðir til ólífis. En vertu ei hrædd það hefir þann sáralækni sem aldrei bregst þína eilífu dýr- mætu elsku, hún leggur ætíð bindið aftur svo hvílir við það að eigi sakar. Við hittumst síðast á Bakka, þar færði gæfan einu sinni til okkar hvort í annars ástarfaðm en þar gátum við ei verið útaf fyrir okkur ... Ég hafði þá svo harla margt að segja þér en hin nálæga skilnaðarstund deyfði líka huga minn. En hvert djúpt elskandi hjarta getur í þvílíkri hryggðar- stund verið margort. Hugur manns talar einungis gegnum augun, í þeim hefur mér jafnan fundist liggja hið dýpsta mál ástar- innar og ég vona að við höfum skilið vel hvort annað, hjartað mitt besta! Þú fýlgdir mér út á skip og við lofuðum hvort öðru að við skyldum sýnast róleg við skilnaðinn en þá ég sá þína fölu ásjónu og las sorgina í þínu heitt elskaða hjarta. Þá var málið of fullt og eg snéri mér sem snöggvast undan og þá ég leit við varstu komin frant um stafninn, þú fjarlægðist mig meir og meir. Þá var sem hjarta mitt skyldi sprynga, ég hélt mér við kaðlana svo ég dytti ei útbyrðis. Þá fann ég glöggt að ást þín var mér jafn ómissandi sem sjórinn fiskunum og loftið mönnunum. Eins og maðurinn má ei vera án loftsins eins fann ég að ég gat ei lifað án þess að elska og elskast af þér. Þaðan vissi ég nú að ég dreg allan kraft, alla lífsnæringu, i þessurn orð- um er öll mín tilvera fólgin. I þeim býr og öll mín gleði sem þá hvoru tveggja eru mér svo innilega kærar. Hverja æð, hveija taug hafði ást mín og sári söknuður gagn- tekið. Mér heyrðist mitt sárpínda hjarta æda anda út elsku að eilífu nafnið Sigríður. Við skrifuðum til ykkar urn kveldið en mér var jafn ómögulegt að skrifa sem tala og allra síst að finna orð handa þér sem ég elskaði þó svo ógn innilega. Nú var ég enn á ný sviptur samveru þinni um langan tíma. Ég fæ ei lengur hlustað á ástarróm- inn þinn, sú himneska blíða, er skýr! Elsku augunum þínum, sem sól í uppgöngu á vordegi breiðir ei lengur elskulegasta faðminn sinn á móti mér þá ég vakna. Ég fæ ei lengur hallað þínu fagurlokkaða höfði upp að rnínu heitt elskaða hjarta. Ég veit ei nema þú sért sjúk og ég fæ ei vakað yfir þér, ei hlustað eftir hveiju þinu andar- taki, ei gætt að hveiju þínu spori. Ég sem þó álít það fullsælu að ntega búa fýrir þig torfærur lífsins með mínum eigin líkama. Og þó ertu mitt líf, mitt allt....“ Kristrún Halla Helgadóttir tók saman og færði til nútímastafsetningar ■ /■ ./ /’j ú-y/ J/Ji ,y /« oÚ/ •r/j'i'/. "Yy//' t/.'//)~/7t,/, /// Uyyt yf" 'tt'f tt'" f/ /,'/tC-f a_f ,,,,/f ."*/// y,,-/ ,t" ,,J~ //'"Y*- yiJ/f //J/CY"'y") /?/?/ h" ’/> ""// "»J'f/-•"Y"'/''')' /y t/./ /'""y'-/ // /y/ t/ '•"ýty ///f"* y /f,.,y/y'ftf "•■/ "Yf' /;<' ,, /í." , fy/í',f,yy ,'/// J/ff t ,,, J/j yf'/ '- ^"' -ftr/," /, / r, í' )//,"' J'J/•' '""" '•/ /ý"‘'• /t') •'y, y-tf y'y fý/ /t/Sf 'rCTy' ý " • • /'•'/"' ./■■ • / y /JL /"•"' ' yj, /fr/f' '"'/// ., \,1 mS ‘/f" Aí ■' C/Í*-./,, Ý* y", 'yýJ //f/'Jý ////' '"• t/f, f, /Ú Y' '•' }' /f/íiyy., , •,,'■«t -■ .'... Jé". —' /'t' , ' y/l" /t • • -• / ■ t-"t . 'Zf/t / ,.,- '- ,, t/ /y *•* />t'J '•" /c" /V '' ^ /y/Á' ty/./.,/ y.j, /<£ - '/f-f-' /“■ T/f-"/,. y ///f , /, ///. /"<./'•>’ /'/'/•/• •■.' f <t /,"/,/•„ y (l-C.-, f/, Y ^ .f/vCiJ- • • -- S ‘ A ---í_L------, Í? 7^*/^ ý Brot af ituiilegu bréfi Sigriðar til sins heittclskaða Skafta. - Landsbókasafn Islands — Háskólabókasafn. SAGNIR 57
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.