Sagnir - 01.06.2004, Síða 81

■ RAGNHILDUR SIGRÚN BJÖRNSDÓTTI

Séð norður til Viðeyjar frá Köllunarkletti við Kleppspítala.
samtímans. Eins og áður hefur komið fram þá hafði Guðrún
áhyggjur af minni sínu og fékk lyf við því en þarna virðist ekkert
hafa verið að minni hennar og þó var hún orðin 74 ára þegar hún
bað um þessar fréttir af Napóleon.
NÚ ER ÚTI VEÐUR VOTT
Veturinn 1811-1812 var fslendingum erfiður eins og fram kemur í
bréfi frá Guðrúnu 16. ágúst 1812:
Mikill er munurinn, besti vetur hjá þér sá næstliðni, en versti hér,
yfir land allt. Hann byrjaðist snemma, hey var bæði h'tið, og
skemmt, vegna grasbrests, og óþurrka, skar fólkið niður mikið af
nautum, og sauðum bæði í haust, og vetur, og þó misstu margir fyr-
ir heyleysi, í vor, og aðrir voveiflega velfærar skepnur. Það af lifði
varð gagnlítið, ærnar lambalausar, og kýrnar nytlitlar, vegna vor-
kulda og grasbrests. í Suður Skaftafellssýslu, Rangárvalla og Ár-
nessýslum, er sagt, að skornar hafi verið í haust, og vetur, samtals
800 kýr. Á þorra kom hafís enn, hafþök frá Hornströndum, og aust-
ur fyrir Múlasýslu og nú, í næstliðinni viku, kom maður úr Hrúta-
firði, í R[eykja]vík, og sagði hann, að þá hefði ísinn legið þar enn,
með sama móti. Enginn blessan hefur honum fylgt, nema á Skaga-
firði, dróu þeir hákarla upp um ísinn, og í vor tóku þeir þar með
höndunum, í vökum, mergð af horuðum æðar fúgli fugli, sem ekki
gat komist, í þau pláss, í norðursýslu, hvar þeir venjulfega] verpa.
Yfir allt Norðurland, er grasbrestur mikill, kalin jörð í lautum, af
náttfrostum, en brunnið gras af hæðum, vegna ofur mikilla þurrka.
Fólkið komið, í vor, nærri að dauða af bjargarleysi.54
Ástandið hefur verið hörmulegt fyrir innbyggjara landsins og
mikil vesæld ríkt. Segir hún áfram: „Á nýársdag og páskadaginn,
var mesta frost, og hvergi á suðurlandi messufært, nema í Fljóts-
hlíð, á páskum.“55 Veðrið var svo slæmt að ekki var hægt að komast
í kirkju.
Eins og fram hefur komið eru lýsingar í sendibréfum oft fyllri
heldur en lýsingar annálamanna. Er það m.a. vegna þess að bréfrit-
arar skrá líðandi stund eða í það minnsta rita um atburðina ekki
löngu eftir að þeir gerðust. Sést þetta vel í bréfum Guðrúnar.
GÓÐKVEND
G Ö F U G T
V A R
SAGNIR 24 ÁRGANGUR 04 79