Nýtt Helgafell - 01.12.1956, Side 5

ÞÆTTIR
149
STEINN STEINARR:
Formáli á jörðu
Út í veröld heimskunnar,
út í veröld ofbeldisins,
út í veröld dauðans
sendi ég hugsun mína
íklædda dularfullum,
óskiljanlegum
orðum.
Gegnum myrkur blekkingarinnar,
meðal hrævarloga lyginnar,
í blóðregni morðsins
gengur sorg mín
gengur von mín
gengur trú mín
óséð af öllum
Djúp, sdr og brennandi.
Óséð af öllum.
Svo að ljóðið megi lifa,
svo að andinn megi lifa,
svo að guð megi lifa.
með því hafi komizt los á hugi
manna, sem ekki varð við ráðið.
Jafnvel Sartre, sem sagði skilið við
kommúnista vegna þessara mála,
virðist hafa verið á þessari skoðun.
Vafalaust er þetta rétt. Valdakerfi
kommúnista þoldi ekki þann andblæ
frjálsari hugsunar og endurskoðun-
ar áður óvéfengjanlegra stað-
reynda, sem eftirmenn Stalíns leyfðu
þeim að njóta um stund. En það er
furðuleg kenning í munni vestrænna
kommúnista, að betra hefði verið að
halda áfram að byggja stefnu
flokksins á lyginni um Stalín. Þarna
lýsir sér einmitt sá veikleiki hinna
óskeikulu, að þeir geta aldrei hætt
á að leiðrétta mistök sín.
UNGVERJALANDSMÁLIN hafa
gjörbreytt viðhorfi manna um allan
heim til þeirra kommúnista, sem ekki
hafa tekið hreinlega afstöðu gegn of-
beldisverkum Rússa. Hér á landi,
þar sem kommúnistar sitja í ríkis-
stjórn, er þetta vandamál alvar-
legra en með nokkurri annarri vest-
rænni þjóð. Að það skuli ekki enn
hafa orðið til þess, að kljúfa ríkis-
stjórnina, stafar vafalaust öðru
fremur af því, að í niðurlægingu
sinni hafa kommúnistar orðið lítil-