Félagsbréf - 01.01.1957, Síða 12

10
FÉLAGSBRÉF
Morgnar viS sjóinn í maí:
mjólkurhvítt logn um fjörðinn,
ritan að rápa um grjótið,
það rýkur frá einstaka bæ;
bátamir dotta hjá bryggju
í bláum sJcugga og gleymt
er svikula sævarrótið,
þeir sofa í örug.gri höfn,
sáttir við harðlynt hafið.
Og hreinir fjallanna skaflar
speglast! ó drifhvítu dreglar
á djúpum og skínandi sjó!
Hyggst frelsarinn ganga út á fjörðinn,
feta dúnmjúka vatnið
í fyrsta sinn frá því hann dó?
Morgnar við sjóinn í maí
minna á hve jólin brugðust
þegar til lengdar leið.
Það voru þau sem hugðust
með þungum og nýjum snæ,
Ijósum og klukknakliði
kalla fram barnið á ný
úr huganum, — falslausan frið.
Ég finn í maí hjá sjónum
að vorið er tekið við.