Félagsbréf - 01.01.1957, Blaðsíða 42

Félagsbréf - 01.01.1957, Blaðsíða 42
40 FÉLAGSBRÉF kunni sér hvergi hóf. Hann reyndi að troða öllu í bækur sínar, gerði lítinn greinarmun á aðalatriðum og aukaatriðum, og árangurinn varð algert fonnleysi. Bezta bók hans er líklcga „Of Time and the River“. Sá maður, sem sjaldan er nefnd- ur meðal hinna stóru í banda- rískum bók- menntum, en á þar heima, er Henry Miller. Hann var um árabil „útlagi“ í París og skrifaði þar nokkrar bækur, sem þóttu svo bersöglar, að þær voru bannaðar í Bandaríkjunum. Frægust þeirra er „Tropic of Cancer". Miller er efalaust einn einarðasti og hciðar- legasti rithöfundur þessarar aldar. Hann dregur ekkert undan í lýsingum sínum á mannlegu lífi, löstum jafnt og kostum. Hafi nokkrum höf- undi tekizt að þjappa sjálfu líf- inu í öllum sín- um óhrjálegu myndum inn á milli bókar- spjalda, má segja, að Miller hafi tekizt það. — Nokkrar af bók- um hans hafa nú verið gefnar út í Bandaríkjunum, og síðustu 12 árin hef- ur hann lifað góðu lífi í Kaliforníu. Nathaniel Wcst var athyglisverður höf- R. P. Warren. William Faulkner. undur, sem dó ungur. Hann skrifaði tvær stuttar skáldsögur, sem eru mjög sérkennilegar fyrir impressionisma sinn og hnitmiðaðan symbólisma. Þær eru „The Day of the Locust“ og „Miss Lonelyhearts“. Á síðasta áratugi hafa margir efni- legir rithöfundar komið fram, en að svo stöddu verður engu spáð um end- anlcgan sess þeirra í bandarískum bók- menntum. Frá Suðurríkjunum koma nokkrir mjög snjallir og sérkennilegir höfundar, sem stund- um eru sakaðir um úrskynjun. Hér er um að ræða við- kvæma og innhverfa höfunda, sem skrifa um blæbrigði sálar- lífsins, en láta sig hinn ytri veruleik minna máli skipta. Meðal þeirra má nefna Truman Cap- E. Hemingway. ote, Carson McCull- ers, William Styron og William Goyen. Þessir höfundar eru undir áhrifum frá Faulkner, en hafa hvorki hina stcrku félagskcnnd hans né næma sögulega til- finningu. Norman Mailler og James Jones hafa skrifað berorðar og hrottalegar lýsing- ar úr síðari heimsstyrjöld og átt miklu gengi að fagna, sem byggist þó ekki að öllu leyti á listrænum verðleikum verka þeirra. Mailler hefur skrifað mikið og virðist eiga framtíð fyrir sér. Budd Schulberg, Saul Bellow og J. D. Salinger hafa cinnig náð mikilli almennings- hylli, og virðist hún ekki vera óverð- skulduð. Tveir ungir höfundar, sem miklar vonir eru við tengdar, eru Louis
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.