Morgunblaðið - 26.05.2012, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. MAÍ 2012
✝ Kristrún ÓskKalmansdóttir
fæddist í Ártúni á
Kjalarnesi 23. mars
1934. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurlands 17. maí
2012.
Foreldrar henn-
ar voru Júlíana
Guðbjartsdóttir, f.
20. júní 1915, d. 11.
mars 1974 og Kal-
man Steinberg Haraldsson, f. 8.
mars1907, d. 24. nóvember
1975. Kristrún Ósk átti fjögur
systkini sammæðra en þau eru:
Sigurbjartur Frímannsson, f.
1936, Emil Hólm Frímannsson,
f. 1937, Hrefna Frímannsdóttir,
f. 1938, d. 2007 og Guðmundur
Eyþór Guðmundsson, f. 1955.
Systkini Kristrúnar Óskar sam-
feðra eru: Birgir Kalmansson, f.
1938, d. 2001, Svana Kalmans-
dóttir, f. 1936, d. 2009, Kristín
Kalmansdóttir, f. 1940, Anna
Kalmansdóttir, f. 1942, og Dröfn
Kalmansdóttir, f. 1947.
Kristrún Ósk giftist 23. mars
1956 Ásgeiri Halldórssyni frá
Hallsstöðum á Fellsströnd, f. 21.
júní 1911, d. 24. nóvember 1974.
Foreldrar hans voru Guðlaug
Ingibjörg Jónsdóttir, f. 29. jan-
úar 1891, d. 10. júlí 1926 og
Halldór Guðbrandsson, f. 18.
maí 1889, d. 9. júní 1939. Börn
þeirra eru: 1) Halldór Kalman, f.
1. ágúst 1953, kvæntur Adelada
Renegada, f. 23. október 1973.
Börn þeirra: a) Ásgeir Nemesio,
f. 1998, b) Kristrún Júlía, f.
2001. 2) Guðlaugur Rúnar, f. 15.
febrúar 1956, barnsmóðir Erna
Baldursdóttir. Dóttir þeirra er
a) Guðlaug Anný, f. 1974, gift
Valgeiri Sveinssyni, synir þeirra
eru: Rúnar Sveinn, Kristján Ingi
og Alex Snær. 3) Jón Björn, f.
22. júní 1957, barnsmóðir Þór-
unn Jónsdóttir. Börn þeirra a)
Birgitta Fema, f. 1984, sambýlis-
maður Þorsteinn Tryggvason,
son Riggs, Ými Örn Ingólfsson.
Með öðrum eiginmanni sínum
Bergi Pétri Tryggvasyni átti
hún Nikolas Elí og Mikael
Breka. b) Guðrún Helga, f. 1980,
sambýlismaður Borgþór Geirs-
son. Dóttir þeirra er Birgitta
Ósk. Sonur Helgu með fv. eig-
inmanni Árna Víði Hjartarsyni
er Andri Liljar. 7) Gunnlaugur
Steinar, f. 15. mars 1965, kvænt-
ur Guðbjörgu Gunnarsdóttur, f.
17. mars 1972. Synir þeirra: a)
Einar Gunnar, f. 2004, b) Jónas
Karl, f. 2006, c) Sverrir Steinn,
f. 2006. Fyrir á Gunnlaugur
Gunnar Geir, f. 1991, (móðir
Ragna Berg Gunnarsdóttir)
sambýliskona hans er Anna
Margrét Þórunnardóttir. Dóttir
þeirra er Rebekka Mist.
Kristrún Ósk fæddist og ólst
upp í Ártúni á Kjalarnesi þar
sem móðir hennar var kaupa-
kona. Um fermingu fluttist móð-
ir hennar frá Ártúni og varð
Kristrún Ósk þá eftir hjá fóstur-
foreldrum sínum þeim Gunn-
laugi og Guðrúnu í Ártúni. Hún
átti heima í Ártúni til ársins
1954 og flutti þá í Kópavog með
eiginmanni sínum og elsta syn-
inum. Síðar bjuggu þau í Smá-
löndunum en fluttu 1966 að
Fitjakoti á Kjalarnesi og bjuggu
þar til ársins 1970. Þau fluttu
austur á Stokkseyri árið 1972
eftir skamma búsetu í Reykja-
vík. Kristrún Ósk missti mann
sinn ung og hélt eftir það heimili
með börnum sínum sjö. Á
Stokkseyri vann hún m.a. við
fiskvinnslu, kenndi um tíma
hannyrðir við Grunnskóla
Stokkseyrar. Kristrún Ósk var
einnig um árabil umboðsmaður
Morgunblaðsins og DV á
Stokkseyri og sinnti hún því
starfi þar til nú í vor meðan
heilsan leyfði. Kristrún Ósk var
margt til lista lagt. Hún var lag-
in í höndum og einnig fékkst
hún við myndlist. Þrátt fyrir að
oft hafi verið þröngt í búi hjá
Kristrún Ósk stóð heimili henn-
ar alltaf opið fyrir þá sem þurftu
til lengri eða skemmri tíma.
Útför Kristrúnar Óskar fer
fram frá Stokkseyrarkirkju í
dag, 26. maí 2012, kl. 11. Jarð-
sett verður við Lágafellskirkju.
börn þeirra eru:
Jón Tryggvi og
stúlka óskírð, b)
Sveinn Ásgeir, f.
1988, sambýliskona
Ellý Hrund Guð-
mundsdóttir. 4) Ás-
rún Sólveig, f. 3.
október 1958, gift
Viktori Tómassyni,
f. 10. ágúst 1948.
Börn þeirra: a) Ás-
laug Júlía, f. 1974,
gift Rúnari Larsen, b) Sturla
Símon, f. 1977. Dætur hans með
fv. eiginkonu, Höllu Rós Eiríks-
dóttur, Erika Árný og Viktoría
Valný. Fyrir átti Halla Ólafíu
Gerði Davíðsdóttur. c) Ásgeir, f.
1985, sambýliskona Katla Sjöfn
Hlöðversdóttir, sonur þeirra
Eiður Snær. d) Eyþór Bjarni, f.
1990. 5) Sigurborg Kristín, f. 8.
júlí 1960, gift Guðjóni Jónssyni,
f. 28. ágúst 1941. Börn þeirra: a)
Jón Ásgeir, f. 1975, giftur Hel-
enu Rut Sigurvinsdóttur. Börn
þeirra: Sigurvin Már, Sigmar
Hjörtur og Helga Dís. b) Smári,
f. 1978. Börn hans með fv. eig-
inkonu, Maria Fineza, Valtýr
Antonio og Sigurborg Antonio.
Fyrir átti Maria Luis Lucas Ant-
onio. c) Kristjana, f. 1985. Börn
hennar eru Þorsteinn Kadder
Linddal og Friðbjörg Lilja. d)
Ásta Ósk, f. 1989, barnsfaðir
Hallgrímur Þorsteinn Hall-
grímsson, sonur þeirra er Natan
Linddal. e) Hildur, f. 1991. 6)
Lilja Ósk, f. 20. ágúst 1961, d.
26. október 1995, sambýlis-
maður Þorleifur Yngvason, f.
29. ágúst 1957, d. 26. október
1995. Dætur Lilju Óskar og fv.
eiginmanns hennar, Elvars
Ólafssonar, f. 7. febrúar 1960, a)
Kristrún Ragna, f. 1978, gift Jon
Alan Riggs. Dóttir þeirra er
Kira Ósk Jonsdottir Riggs. Fyr-
ir átti Kristrún Ragna með
fyrsta eiginmanni sínum Ingólfi
Hjálmarssyni Guðrúnu Lilju
Riggs, Kalman Veigar Ingólfs-
Elsku amma mín. Ég veit varla
hvar ég á að byrja. Söknuðurinn
er óbærilegur en aldrei bjóst ég
við að missa þig frá okkur, taldi að
þú mundir verða með okkur allt
okkar líf, en svo er nú ekki raunin.
Þú sem varst mér og systur minni
meiri móðir en amma, okkar fyr-
irmynd um dugnað og hvað fólk
kemst langt á því að stoppa aldrei.
Ég mun aldrei gleyma öllum þeim
ráðum sem þú gafst mér og hafa
gengið frá mér til minna barna.
Ég lærði margt af þér, elsku
amma mín, bakstur, að elda,
sauma og svo margt fleira. Bros
þitt bræddi ís á flestum heimilum
og það var ekki erfitt að fá þig til
að sjá broslegu hliðarnar á hinum
ýmsu málefnum. Þú varst fyrir-
taks móðir og amma, og það mun
taka okkur langan tíma að komast
yfir tómið í hjarta okkar. Mín leið
með þér er á leiðarenda komin.
Ég hugga mig við það að nú ert þú
með heittelskuðum eiginmanni og
dóttur, henni móður minni. Nú er
kominn tími til að þau fái þig til
sín til að hlæja með þér og tala um
þann tíma sem liðinn er.
Elsku amma mín. Knús og
kossar og megi englar himna
geyma þig, þar til við hittumst á
ný.
Þín ömmustelpa,
Kristrún Ragna Riggs,
Jon Riggs og börn.
Elsku amma mín, sit hér og
hugsa til þín. Það renna margar
og skemmtilegar minningar í
gegnum hugann. Mig langar að
kveðja þig með stuttri bæn.
Gegnum Jesú helgast hjarta
í himininn upp ég líta má.
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fæ ég að reyna og sjá.
Hryggðarmyrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá.
(Hallgrímur Pétursson.)
Guð geymi þig
Áslaug Júlía.
Elsku amma okkar
Það tekur okkur svo sárt að þú
skulir vera búin að kveðja þenn-
an heim.
Þó að tíminn sem við áttum
með þér hafi verið ómetanlegur.
Margt sem við hefðum ekki
kynnst án þín. Fyrstu réttirnar
sem við fórum í var með þér. Það
laumast að okkur systrunum
bros þegar við byrjum að rifja
upp minningarnar. Það er svo
gott að rifja upp stundirnar sem
við áttum saman, manni hlýnar
um hjartaræturnar þó að tárin
renni og söknuðurinn segir til
sín.
Við erum svo þakklátar fyrir
að hafa átt þig sem ömmu. Kon-
una sem okkur fannst geta allt.
Við systurnar áttum allar þann
draum einhvern tímann á lífsleið-
inni að verða fatahönnuðir og sá
innblástur kom frá þér, elsku
amma, enda gastu saumað allt.
Ekki varstu bara fyrirmynd
okkar hvað varðaði framtíðar-
plön, heldur einnig í eldhúsinu,
alltaf áttirðu eitthvað spennandi
þar. Amma, þú gerðir bestu rab-
arbarasultu og saft sem til var,
eftir berjamó var gert berjasaft
og þá gátu lítil hjörtu glaðst og
verið stolt yfir því að hafa tínt
berin með þér, elsku amma.
„Ekki setja berin í munninn, þau
eiga að fara í dallinn,“ sagðirðu
alltaf þegar maður sat berjablár í
kringum munninn lengst úti í
móa, í ullarsokkum sem þú hafðir
prjónað. Aldrei gátum við kvart-
að yfir því að eiga ekki ullarsokka
enda sástu til þess. Það kom sér
alltaf vel í útilegum og öðrum
ferðalögum sem við áttum sam-
an. Það var alltaf gaman að
ferðast með þér um landið okkar
fagra, sem þú svo festir á falleg-
um málverkum þínum. Amman
sem getur allt.
Elsku amma, nú er komið að
kveðju stund, hvíl þú í friði. Þú
munt ávallt eiga stóran stað í
hjarta okkar.
Tár streyma þegar mér er hugsað til
þín.
Í hjarta mínu finn ég verk.
Ég vildi að þú værir komin til mín
en ég reyni að brosa og vera sterk
eins svo þú amma mín kenndir mér.
Góðar stundir áttum við margar
saman.
Við gerðum svo margt sem mér fannst
gaman.
Þú ávallt vakir yfir mér
þar sem ég muna finna þína ást og
hlýju.
Í mínu hjarta þú ávallt verður
þar mun ég finna þinn styrk að nýju.
Eins sárt og það er að kveðja
í hinsta sinn
þá vil ég að þú vitir
við munum ávalt sakna og minnast
þín
elsku amma mín.
(Á.Ó.G.)
Kristjana Guðjónsdóttir,
Ásta Ósk Guðjónsdóttir,
Hildur Guðjónsdóttir.
Kristrún Ósk
Kalmansdóttir ✝ Reynir ÍsfeldKjartansson
fæddist í Reykjavík
23. apríl 1938. Hann
lézt á Benidorm á
Spáni 5. maí 2012.
Foreldrar hans
voru Kjartan Páll
Kjartansson, mál-
arameistari í
Reykjavík, f. 20. júní
1914 á Stokkseyri,
d. 13. ágúst 1985, og
kona hans Kristbjörg Jónína Ís-
feld Jónsdóttir húsfreyja, f. 19.
júlí 1911 í Reykjavík, d. 21. apríl
1979. Systkini hans eru Kjartan
málari, f. 18. janúar 1943, kvænt-
ur Guðrúnu Guðmundsdóttur
sjúkraliða og Sigríður meðhjálp-
ari, f. 22. febrúar 1951, gift Þor-
valdi Ólafssyni húsasmíðameist-
ara, sem lézt í janúar 2009.
Reynir kvæntist hinn 19. apríl
1958 Kristínu Hauksdóttur frá
Arnarstöðum í Helgafellssveit.
Foreldrar hennar voru Haukur
Sigurðsson bóndi og Petrína Guð-
ríður Halldórsdóttir. Börn þeirra
eru: Pálína viðskiptafræðingur, f.
21. september 1957, gift Helga
Pálssyni pípulagningamanni, syn-
ir þeirra eru Reynir Páll í sambúð
með Hörpu Snæbjörnsdóttur, þau
eiga dótturina Pálínu, og Haukur
Þór Ísfeld í sambúð með Caitlin
Lovísa, í sambúð með Gísla Loga
Logasyni og Jónas Orri. Fyrir
átti Steinunn soninn Hákon Björn
Högnason. Bryndís stjórnmála-
fræðingur, f. 27. apríl 1966, gift
Halldóri Jörgenssyni fram-
kvæmdastjóra, börn þeirra eru
Hrefna Ýr, Jörgen Þór og Brynj-
ar Már.
Reynir og Kristín bjuggu fyrst
í Mávahlíð 29, síðan á Hrísateig
10, þá á Jörfabakka 8. Á árunum
1973-1987 bjuggu þau á Sogavegi
200, síðan á Bjargartanga 12,
Mosfellsbæ en hafa frá árinu 2000
búið á Klapparstíg 1. Reynir var
málari frá Iðnskólanum í Reykja-
vík. Hann lauk námi frá Lög-
regluskólanum í Reykjavík 1967,
en hóf störf hjá Lögreglustjóra-
embættinu í Reykjavík 1964 og
starfaði þar í 39 ár; fyrst við al-
menna löggæzlu, var aðstoð-
arvarðstjóri, rannsóknarlög-
reglumaður og síðast lögreglu-
fulltrúi. Hann vann lengst af í
Ávana- og fíkniefnadeild Lög-
reglunnar í Reykjavík. Hann var í
stjórn Lögreglufélags Reykjavík-
ur sem gjaldkeri um skeið. Reyn-
ir vann áður sem málari með föð-
ur sínum á Landspítalanum og
einnig meðfram starfi sínu í lög-
reglunni til ársins 1983.
Útförin fór fram í kyrrþey, að
ósk hins látna.
Wilson, sem á son-
inn Felix Finnboga
Brötzmann. Krist-
björn Ísfeld læknir,
f. 9. apríl 1959,
kvæntur Ásbjörgu
Þórhallsdóttur ljós-
móður, dætur
þeirra eru Selma
Hrund í sambúð
með Atla Frey
Fjölnissyni, þau eiga
soninn Fjölni
Myrkva, Sandra Ósk í sambúð
með Ashley Brown og Sara Rut.
Petrína Erla viðskiptafræðinemi,
f. 6. marz 1961, gift Hilmari Haf-
steini Gunnarssyni íþróttafræð-
ingi, börn þeirra eru Guðrún
Hrönn í sambúð með Jóni Pálm-
ari Björnssyni, Kristinn Helgi,
Mikael Heiðar og Gunnar Héð-
inn. Guðrún Sigríður, löggiltur
bókari, f. 19. febrúar 1962, gift
Sigurði Þorvaldssyni inn-
kaupastjóra, synir þeirra eru Ró-
bert Leó og Anton Ingi. Fyrir átti
Sigurður Ástrósu Rut, í sambúð
með Bjarka Má Sigvaldasyni. Jó-
hann Ísfeld tölvunarfræðingur, f.
29. júlí 1963, kvæntur Steinunni
Snorradóttur líffræðingi, synir
þeirra eru Sigurþór Ísfeld og Eg-
ill Ísfeld, en börn Jóhanns af
fyrra hjónabandi með Aðalheiði
Guðmundsdóttur eru Kristín
Dugnaður, vinnusemi og ábyrgð
eru þeir eiginleikar sem bezt lýsa
pabba mínum, Reyni Kjartanssyni
og jafnframt þeir kostir sem hann
lagði áherzlu á að börnin hans til-
einkuðu sér.
Pabbi stofnaði fjölskyldu ungur
að árum og þau mamma eignuðust
sex börn á átta og hálfu ári. Á þeim
árum urðu feður að vinna hörðum
höndum til að framfleyta fjölskyld-
um sínum og mæðurnar áttu lang-
an dag við húsverkin. Pabbi byrjaði
í löggunni þegar ég var á sjöunda
ári og gekk vaktir á meðan við
krakkarnir vorum að vaxa úr grasi.
Þegar vaktinni lauk fór hann úr
einkennisbúningnum og klæddist
málningargallanum og vann við
hlið föður síns við að mála sjúkra-
stofur og ganga Landspítalans.
Þannig vann hann tvöfalda vinnu
árum saman.
Enginn veit hvernig hann fór að
því að sofa og hvílast á milli starf-
anna tveggja. Við krakkarnir geng-
um ekki hávaðalaust um og ekkert
okkar kom heim án þess að hrópa á
mömmu um leið og við stóðum í
dyrunum, enda meiri líkur en minni
á að pabbi væri að vinna. Ef pabbi
var heima, vaknaði hann ekki við
hrópin og köllin og bara svaf. Ég
gerði mér ekki grein fyrir því fyrr
en ég var orðin fullorðin og flutt að
heiman, hve örþreyttur hann hlaut
að hafa verið oft á tíðum.
Árin liðu og við krakkarnir ux-
um úr grasi. Með tímanum gat
pabbi dregið úr málningarvinnunni
og að lokum dugði eitt starf til þess
að endar næðu saman. Lögreglu-
starfið hefur áreiðanlega hentað
honum vel, því pabbi var afar minn-
ugur og réttsýnn maður, kröfu-
harður við sjálfan sig og féll vel að
hafa allt í röð og reglu. Honum var
kappsmál að standa í skilum og
ekkert keypt út á krít. Það vissum
við krakkarnir vel og sú lexía sem
við lærðum fljótt og vel, var að
vinna fyrir sínu, standa sig og
skulda engum neitt.
Þegar tengdabörnin bættust í
hópinn vílaði pabbi ekki fyrir sér að
leggja þeim sömu línur í peninga-
málum. „Ég fer alltaf fyrsta hvers
mánaðar og borga mína reikninga,“
sagði pabbi.
Pabbi var ekki margmáll, heldur
lét hann verkin tala. Gjafmildi hans
í garð barnabarnanna var einstök.
Þau mamma gátu á einhvern ótrú-
legan hátt alltaf vitað hvað kom sér
bezt og árum saman komu fata-
plögg, sem ekki aðeins smellpöss-
uðu á viðkomandi heldur vöktu því-
líka lukku, því fatnaðurinn var
algjörlega það flottasta sem til var.
Pabbi var enda mikill smekkmaður
og hafði gott auga fyrir litum og
gæðum. Hann hafði gaman af því
að klæða sig upp og horfði með
stolti og ánægju yfir prúðbúinn
hópinn sinn þegar við komum öll
saman á góðum stundum.
Og hópurinn hans pabba fór sí-
stækkandi; barnabörnin komu til
afa og ömmu til að kynna kærasta
sína og kærustur fyrir þeim og efla
tengslin.
Pabbi var nýlega nítján ára þeg-
ar ég fæddist og óskaplega ungur
að takast á hendur þá ábyrgð að
gerast fjölskyldumaður. Það hlut-
verk tók hann mjög alvarlega og
var stoltur og ánægður faðir. Fyrir
tæpu ári fékk hann aðra Pálínu ný-
fædda í fangið, þá sjötíu og þriggja
ára að aldri. Langafahlutverkið var
honum mikils virði og hann átti
margar góðar samverustundir frá
þeim degi með báðum Pálínunum
sínum.
Hans er sárt saknað.
Pálína Reynisdóttir.
Ég kynntist Reyni Kjartanssyni
haustið 1980 þegar við Pálína, elsta
dóttir hans, vorum að draga okkur
saman. Hann var hár og myndar-
legur og kom fyrir sem sá trausti
maður sem hann reyndist vera.
Reynir var mikill fjölskyldumað-
ur og var ávallt reiðubúinn að rétta
börnum sínum hjálparhönd og góð
ráð um hvaðeina sem eftir var leit-
að og reyndist okkur hjónum stoð
og stytta við jafnt stórt sem smátt;
brúðkaup, byggingaframkvæmdir,
lánamál auk alls hins hversdags-
lega sem á dagana drífur.
Ég hef aldrei hvorki fyrr né síð-
ar hitt fyrir mann með hans afköst
og minnist sérstaklega þegar hann
var beðinn að aðstoða okkur við að
mála fyrstu íbúðina okkar. Hann
mætti snemma dags og við vorum
vart tilbúin að hefja verkið þegar
hann var kominn á fulla ferð og
málaði íbúðina fyrir okkur svo
hratt að málningin rétt náði að
þorna á milli umferða.
Reynir var með eindæmum
rausnarlegur maður og dró ekkert
af sér þegar afmæli voru haldin eða
um jól og aðrar hátíðir í fjölskyld-
unni. Hann og Kristín, tengdamóð-
ir mín, héldu okkur hjónunum
brúðkaupsveislu sem tók öllum
öðrum fram og við þökkum fyrir
enn þann dag í dag, nær þrjátíu ár-
um síðar.
Tengdaforeldrar mínir voru með
okkur á öllum helstu atburðum í lífi
okkar; við skírn, fermingar, út-
skriftarveislur og lögðu sitt af
mörkum til að þær stundir yrðu
sem gleðilegastar. Strákunum mín-
um fannst ekki vera jól nema afi og
amma kæmu til okkar. Í tvígang
fórum við öll saman í sumarleyfi til
Spánar en þar var Reynir eins og á
heimavelli og naut sín vel í sólinni
og hitanum.
Við áttum ágætis skap saman;
hann skaut oft á mig föstum skot-
um, sem ég sendi óðar til baka og
höfðum báðir gaman af. Hann
hafði kaldhæðinn húmor, sem ekki
var allra, en ég náði honum vel.
Ég sé marga af bestu kostum
Reynis birtast í öllum börnum
hans; vinnusemi og dugnað, hjálp-
semi og umhyggju og ekki síst
réttsýni og sanngirni. Fjölskyldan
er samheldin og samtaka um flesta
hluti og ávallt nálæg ef á þarf að
halda. Reynir var áreiðanlegur
eins og klettur og innra fyrir glóði
elskusemin, þó að ekki væri verið
að hafa óþarfa orð um hlutina.
Hann bar sig ávallt vel og kvartaði
aldrei.
Að leiðarlokum þakka ég Reyni,
tengdaföður mínum, samveruna í
rúma þrjá áratugi, sem aldrei bar
skugga á, artarsemi í minn garð,
konu minnar, sona, tengdadætra
og barnabarna.
Helgi Pálsson.
Elsku afi minn.
Það er sorglegt að hugsa út í það
að stundir okkar saman séu liðnar,
sérstaklega af því að ég bjóst ekki
við því að þú myndir fara frá okkur
svona snemma. En þú verður samt
alltaf í hjarta mínu og minningarn-
ar um þig líka. Það fyrsta sem ég
hugsa um þegar ég minnist þín eru
öll yndislegu jólin sem við vorum
saman, brosið þitt og brandararnir
þínir og heimsóknirnar til ykkar
ömmu þar sem maður var alltaf
velkominn og fékk alltaf veislumat.
Ég veit að þú vakir yfir okkur og
passar okkur því það hefur þú allt-
af gert.
Ég sakna þín, afi minn.
Róbert Leó Sigurðarson.
Elsku afi, ég sakna þín, en ég
mun alltaf eiga góðar minningar
um þig. Það var alltaf gott að fá
ykkur ömmu í heimsókn, þið dekr-
uðuð okkur með flottum gjöfum og
þú varst alltaf góður við okkur. Það
var alltaf gott að heimsækja ykkur
ömmu og spjalla, og maður varð
alltaf pakksaddur af kræsingun-
um. Ég man þegar þið amma pöss-
uðuð mig þegar ég var yngri, þú
sagðir ákveðinn að ég yrði að
standa mig og mæta á réttum tíma
í skólann, ég ætla að fara eftir því.
Ég veit að þú munt fylgjast með og
gæta okkar.
Guð gæti þín.
Anton Ingi Sigurðarson.
Reynir Ísfeld Kjartansson
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800