Morgunblaðið - 28.12.2013, Qupperneq 26

FRÉTTASKÝRING
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
Ef ekki tekst að rjúfa þettaþrátefli gæti til þess kom-ið að sveitarfélöginreyndu að rjúfa það með
kaupum á íbúðunum. Hafa milli-
göngu um að koma þeim á markað.
En til þess að svo megi verða þarf
Íbúðalánasjóður að slá verulega af
verði eignanna og selja á eðlilegu
heildsöluverði. Eðlilegast væri þó að
sjóðurinn stæði við gefin fyrirheit
um að koma þessum íbúðum í not.
Málið er í pattstöðu og ástandið
versnar,“ segir Eyþór Arnalds, for-
maður bæjarráðs í Árborg.
80 íbúðir standa auðar
Afstaða Íbúðalánasjóðs veldur
bæjaryfirvöldum í Árborg von-
brigðum og ályktaði bæjarstjórn um
málið í sl. viku. Sjóðurinn hefur á síð-
ustu misserum leyst fjölda íbúða til
sín, þeim hefur fjölgað og eru nú alls
159. Af þeim standa alls 80 auðar og
fer fjölgandi. Almenn svör frá sjóðn-
um hafa verið þau að varlega þurfi að
fara til að jafnvægi í fasteignaverði
raskist ekki.
Fjölmargar íbúðir í fjölbýlis-
húsum til dæmis við Eyrarveg og
Fossveg í suðurhluta bæjarins eru
auðar. Segir Eyþór fjárfesta hafa
sýnt kaupum á þeim áhuga, en þau
hafi ekki gengið upp. Að því gefnu að
þrír myndu búa í hverri þeirra 80
íbúða sem standa auðar geri það 240
manns, að mati Eyþórs. Að halda
eignunum auðum sé því bremsa á
íbúafjölgun.
„Fólk leitar í ríkum mæli til
bæjarins eftir félagslegu leigu-
húsnæði. Allar íbúðir í eigu sveitarfé-
lagsins eru í útleigu og við getum fátt
gert. Því er sorglegt að vita af fjölda
eigna sem standa auðar af mjög svo
einkennilegum ástæðum,“ segir Ey-
þór.
Ekkert að gerast í málinu
„Um mitt ár í fyrra fengum við
þau svör hjá sjóðnum að unnið væri
að lausn. Þau svör sem við gefum
fólki sem leitar að húsnæði eru að
Íbúðalánasjóður sé með málin í
vinnslu og úr muni rætast. Því er
sárt, fólksins vegna, að ekkert gerist
í málinu,“ segir Eyþór sem undir-
strikar að Íbúðalánasjóður hafi fé-
lagslegar skyldur lögum skv. og þær
eigi svo sannarlega við í þessu sam-
bandi.
„Sjónarmið um að fasteigna-
verði megi ekki raska með því að
setja mikinn fjölda íbúða út á sama
tíma með tilliti til markaðarins eru
ekki mikils virði að mínu mati. Ef
eignirnar á annað borð seljast eða
hægt er að leigja þær út verður það
alltaf á sannvirði miðað við stöðuna
hverju sinni. Skortstefnan leiðir hins
vegar til þess að fólk kaupir eða leig-
ir eignir á óeðlilega háu verði. Slíkt
ástand með öðru leiðir í fyllingu tím-
ans út í vísitölur og skapar verð-
bólgu.“
Vantar eignir á söluskrá
Nokkur hreyfing hefur verið í
fasteignaviðskiptum á Selfossi að
undanförnu. „Okkur vantar eignir í
sölu, til dæmis minni raðhúsaíbúðir,
kannski 130 fermetra, og svo stærri
íbúðir í fjölbýlishúsum,“ segir Stein-
dór Guðmundsson, lögg. fasteigna-
sali hjá Lögmönnum Suðurlandi.
Hann segir íbúðirnar sem nú
eru í eigu Íbúðalánasjóðs yfirleitt
frekar litlar og henta vel ungu fólki
sem sé að festa sína fyrstu eign.
„Íbúðirnar eru kannski ekki
sú stærð sem mest er
leitað eftir í dag, en
auðvitað kemur allt
svona markaðnum
á meiri snúing en
nú er raunin.“
Vítahringurinn er
bremsa á íbúafjölgun
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Selfoss Íbúðalánasjóður hefur leyst til sín fjölda íbúða í bænum. Þrýst er
á um að þær verði seldar eða leigðar, enda er húsnæðisskortur í bænum.
26
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 2013
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
Það kjörtímabilsveitar-stjórna sem
nú er að líða hefur í
Reykjavík ein-
kennst af því að þeir
sem til þess eru
kjörnir að stjórna og bera
ábyrgð vilja hvorugt gera. Þetta
hófst með því að meirihlutinn
réð borgarstjóra sem vildi ekki
gegna því embætti nema að
nafninu til og eftir höfðinu dansa
limirnir í þessu eins og ýmsu
öðru. Ábyrgðarleysið hefur síð-
an verið allsráðandi og kjörnir
fulltrúar hafa aðspurðir ýmist
ekki viljað kannast við verkefni á
vegum borgarinnar eða hrein-
lega neitað að tjá sig og vísað á
embættismenn sem hvorki hafa
verið kjörnir né bera ábyrgð á
því sem um ræðir.
Enn eitt dæmi af þessu tagi
kom upp á dögunum sem sýnir
að borgarfulltrúar meirihlutans
eru ekki aðeins búnir að reyna
að varpa ábyrgðinni af sér og á
embættismenn borgarinnar,
heldur telja þeir sig nú geta falið
aðilum utan borgarkerfisins að
sýsla með fjármál borgarinnar,
það er að segja skattfé borg-
arbúa.
Á dögunum ákvað borgin að
hætta að styrkja kvikmyndahá-
tíð sem rekin hefur verið í ára-
tug í borginni og ber heitið
RIFF, Reykjavík International
Film Festival. Á sama tíma
ákvað borgin að styrkja Bíó
Paradís um 8 milljónir króna til
að halda kvikmyndahátíð, en
fyrir hefur Bíó Paradís 14,5
milljóna króna rekstrarstyrk frá
borginni.
Ef marka má þá
borgarfulltrúa og
nefndarmenn meiri-
hlutans í borginni
sem fengist hafa til
að tjá sig um málið
var þessi ákvörðun
ekki tekin af kjörnum fulltrúum
heldur af faghópi Bandalags ís-
lenskra listamanna. Borgarfull-
trúarnir segja það alls ekki í sín-
um verkahring að taka
ákvarðanir um slík fjárútlát, þær
ákvarðanir eigi að vera „fagleg-
ar“. Leggi faghópurinn til að ein-
hver fái eða fái ekki styrk skuli
það standa óhaggað.
Það þarf þess vegna ekki að
koma á óvart að formaður fag-
hópsins skuli orða það svo: „Við
erum að úthluta 70 milljónum,“
en staðreyndin er sú að það er
borgin sem er að úthluta þessum
milljónum og ábyrgðin á því hver
fær úthlutun og hver ekki á að
vera borgarfulltrúa en ekki utan-
aðkomandi félags, hversu ágætt
sem það kann að vera.
Borgarfulltrúar hafa ekki út-
skýrt hvers vegna þeir breyttu
styrkjum til kvikmyndahátíða og
telja það ekki í sínum verkahring
að taka slíkar ákvarðanir. Þeir
geta hins vegar ekki stimplað sig
út úr þeirri vinnuskyldu klukkan
fimm á daginn eins og þeir hafa
talið sig geta gert. Þeir eru til
þess kjörnir og fá fyrir það greitt
að taka ákvarðanir og bera
ábyrgð. Og gagnvart borg-
arbúum hafa þeir þá skyldu að
sinna þessum störfum sínum og
svara svo fyrir þær ákvarðanir
sem teknar eru, hversu erfitt
sem þeim kann að þykja að út-
skýra þær.
Laun borgarfulltrúa
hafa ekki lækkað
þótt þeir vísi frá sér
vinnu og ábyrgð}
Ókjörnir ráða ferðinni
Árið 2030 verðurKína búið að
taka fram úr
Bandaríkjunum
sem stærsta hag-
kerfi heims, og báðar þjóðir
verða með fimm sinnum stærra
hagkerfi en þjóðin í þriðja sæti,
sem verður Indverjar frekar en
Japanir. Þetta kemur ef til vill
ekki á óvart, en ef til vill þó það,
að árið 2030 verður Bretland
orðið að stærsta hagkerfi Evr-
ópu, stærra en Þýskaland og
Frakkland ef fram heldur sem
horfir. Svona lítur framtíðin út,
ef marka má árlega skýrslu
breska greiningar- og ráðgjaf-
arfyrirtækisins Centre for
Economic and Business Re-
search (CEBR).
Þó að taka beri öllum slíkum
framtíðarspám með mikilli var-
úð og alls ekki bókstaflega er
áhugavert að skoða þær for-
sendur sem liggja að baki þessu
mati CEBR. Bretar eru með
yngra samfélag en Þjóðverjar
og lægri skatta en Frakkar. Það
sem ríður þó baggamuninn er sú
staðreynd að Bretland er utan
evrusvæðisins. CEBR metur
það svo, að yfirgæfi Bretland
Evrópusambandið í
heild sinni, yrðu
áhrif þess neikvæð
til skemmri tíma, en
jákvæð til lengri
tíma litið.
Í skýrslunni er gert ráð fyrir
að evrusvæðið lifi áfram, en jafn-
framt er tekið fram að ef Þjóð-
verjar tækju upp markið á ný,
væri engin leið fyrir Breta að ná
þeim í náinni framtíð. Það helg-
ast af hvoru tveggja, lakri stöðu
evrunnar og sífelldri neyð-
araðstoð, sem Þjóðverjar þurfa
að reiða fram til annarra ríkja
vegna hins sameiginlega gjald-
miðils.
Óbeina niðurstaðan sem hægt
er að draga af skýrslunni er því
sú að Evrópusambandið heldur
aftur af hagvexti Breta, en þó
ekki jafnmikið og það heldur aft-
ur af Þjóðverjum, sem liggja líkt
og Gúlliver forðum bundnir á
klafa evrunnar. Ýmislegt getur
vissulega brugðið út af á næstu
fimmtán árum eða svo en meg-
inlínurnar eru engu að síður
skýrar. Spurningin er því hvort
Þjóðverjar séu til lengdar til-
búnir að færa fórnir fyrir evr-
una?
Evran þvælist
fyrir Þýskalandi}Putarnir á evrusvæðinu
É
g er trúlaus. Algjörlega guðlaus.
Hef sennilega alltaf verið það,
en áttaði mig nýlega á hversu
litla samleið ég á með kirkju-
stofnun sem boðar að barn sem
er varla mánaðargamalt þurfi að beygja sig í
duftið fyrir frelsaranum og leggja allt sitt
traust og trú á hann, ellegar hafi það verra af.
Örlögin eru ráðin, ef þú gefur þig ekki á vald
almættisins, skilyrðislaust, þá ertu í djúpum.
Það versta er að ég áttaði mig almennilega
á þessu í skírn dóttur mjög góðs vinar míns.
Þegar salurinn söng að drottinn væri minn
hirðir og að mig muni ekkert bresta og fór
með trúarjátninguna þagði ég þunnu hljóði.
Ég fór samt með faðirvorið, því mér finnst
það fallegt og við pabbi fórum með það saman
þegar hann breiddi yfir mig þegar ég var
krakki. Minningar og hefðir sitja sennilega í manni.
Trúleysi getur hins vegar tekið á sig ýmsar birtingar-
myndir. Frans páfi sagði í jólaávarpi sínu (pávarpi?) að
trúleysingjar væru kannski ekki svo slæmar skepnur og
að umburðarlyndi væri alveg frekar töff pæling. Ég
skrifaði á aðventunni frétt um að foreldrar leikskóla-
barna hefðu farið með börn sín í kirkju.
„Allt í lagi,“ hugsaði ég þegar ég fékk verkefnið, „þetta
á eftir að reyna á hlutleysi mitt,“ því ég vil ekki að mínum
börnum (sem eru reyndar ímyndun ein) verði barn-
ungum innrættar trúarskoðanir þegar samfélagið hefur
sammælst um að þau séu of ung til að fara ein í sund eða
horfa á Hobbitann. Daginn eftir deildi Vantrú
fréttinni á Facebook-síðu sinni með eftirfar-
andi inngangi:
„Flott, látið foreldrana sjá um þetta. Það
hefði samt verið áhugavert að heyra hve hátt
hlutfall barnanna fór. Kannski að það hafi ekki
verið hentugt fyrir áróðursgildi fréttarinnar
að nefna það.“
Satt. Ég lét farast fyrir að spyrja viðmæl-
anda minn um það og rétt að gagnrýna mína
blaðamannshætti fyrir það. Vænisýkin í Van-
trúarmönnum virðist af þessu að dæma hins
vegar vera slík að ég á ekki samleið með trú-
leysingjum sem þeim. Áróðurinn er í þeirra
eigin huga, rétt eins Dee Snider benti á forð-
um, að sadó-masókismi í laginu Under the
Blade var það sem Tipper Gore var að leita að,
og hún fann hann. Það er klassískt stílbragð að
pistlahöfundar skrifi um sjálfa sig sem einhvers konar
Salómon. Þegar sonur minn eða dóttir (sjá að ofan)
spyrja: „Pabbi, er guð til?“ þá væri hvorttveggja rangt að
segja: „Já, hann er til og þú ferð beint til helvítis þegar
þú deyrð ef þú trúir því ekki skilyrðislaust“ og: „Nei,
hann er ekki til og ef þú trúir því ertu hálfviti eins og allir
hinir sem trúa því.“
„Veistu, þú ert greinilega bara frekar klárt ímyndað
barn fyrst þú spyrð svona. Ég verð eiginlega að játa að
ég bara veit það ekki. Ég held að guð sé ekki til, en svo er
líka til margt fólk sem heldur að hann sé til. Hvað heldur
þú?“ gunnardofri@mbl.is
Gunnar Dofri
Ólafsson
Pistill
Gleði og guðlaus jól
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
„Málin eru að þokast áfram,“
segir Sigurður Erlingsson, for-
stjóri Íbúðalánasjóðs. Fjölbýlis-
húsin á Selfossi þar sem flestar
íbúðirnar eru standa við Fossveg
og Eyrarveg. Nú þegar liggur fyr-
ir staðfest tilboð í aðra blokkina
og vinnur tilboðsgjafi að fjár-
mögnun á kaupunum. „Þetta
hefur verið í vinnslu síðustu vik-
ur. Bankarnir þurfa að fara yfir
allar áætlanir vegna lána en von-
andi verður málið leyst fljótlega
eftir áramótin,“ segir Sigurður.
Hann leggur hins vegar áherslu á
að íbúðirnar sem standa
auðar séu ekki íbúð-
arhæfar. Ýmis lokafrá-
gangur innandyra sé
eftir – og nýrra kaup-
enda sé að hnýta þá
lausu enda svo fólk geti
búið sér þar
samastað í til-
verunni.
Tilboð í blokk
liggur fyrir
ÍBÚÐALÁNASJÓÐUR
Sigurður
Erlingsson