Morgunblaðið - Sunnudagur - 13.07.2014, Blaðsíða 19

Ljósmynd/Jónas Helgason
* Lofuðum engu með gistingu nema aðjafnaði yrði dvalið á góðum hótelumen fólk yrði að vera búið undir að gista í
skíðaskála, einnig að sigla með ferjum,
fara upp með kláfum og niður í námur.
arsögunnar, hvort ekki væri allt í
lagi með hjartað í mér. Það er ekk-
ert með það að ég var kyrrsettur á
Landspítalanum tveimur vikum fyr-
ir brottför, mátti ekki hreyfa mig
og lenti svo í stærstu gerð af
hjartaskurði. Þá voru góð ráð dýr
því ekki komst ég í ferðina. Við
hjónin röðuðum því öllum gögnum í
nokkur umslög og sendum fólkið af
stað með þetta, þannig að óvissu-
ferðin breyttist í ratleik.“
Fyrsta umslagið var opnað í
Keflavík þar sem afhentir voru far-
seðlar til Amsterdam og þaðan til
Vínarborgar. „Mörgum fannst til-
hlökkunarefni að fara til Vínar, en
þegar þangað kom var farið í rútu
sem ók til Bratislava í Slóvakíu.“
Ferðast var vítt og breitt um
austurhluta álfunnar. Farið var í
eitt stærsta fjós Evrópu, þar sem
eru nokkur þúsund kýr, saltnámur
skoðaðar í Póllandi, siglt á prömm-
um skógarhöggsmanna en tekið upp
á ýmsu hefðbundara líka.
Starfsbróðir Jónasar úr MA og
einn ferðalanganna, Sverrir Páll
Erlendsson, fékk það ábyrgðar-
hlutverk að opna umslag á
ákveðnum tímum og þar með lá fyr-
ir hvert halda skyldi næst. Hann
tekur dæmi: „Við skoðuðum skíða-
löndin í Strbske Pleso í Slóvakíu og
þaðan ók bílstjórinn okkur um fjöll
og dali uns hann stoppaði við
göngubrú yfir á. Þar gengum við
yfir með töskurnar okkar og vorum
þá komin til Póllands. Þar vorum
við í þorpinu Sromowce Nizne í
Dunajec-dalnum í Pienini-
þjóðgarðinum og sigldum meðal
annars á prömmum á Dunajec-ánni
um hið gullfallega Þriggjakórónu-
gljúfur.“
Einn daginn komu þær uplýs-
ingar upp úr umslaginu að haldið
skyldi í skíðaskála þar sem yrði
gist. „Menn voru undir það búnir að
liggja á svampdýnum, en svo kom í
ljós að skálinn var fimm stjarna
hótel í Tatra-fjöllunum þar sem
hvert „herbergi“ var 50 fermetra
íbúð og útsýnið stórkostlegt,“ segir
Jónas og glottir.
Hann var fjarri góðu gamni eins
og áður kom fram. „Ég var að
ranka við mér þegar þau fóru út og
gat bara fylgst með á Facebook. Ég
sá að menn skemmtu sér konung-
lega en var þó ekki rólegur því allt-
af getur eitthvað komi upp á.“
Þessi ferð er sú eftirminnilegasta
sem hjónin hafa komið að, segir
Jónas. Og úr því að svona fór er
önnur óvissuferð í bígerð en óvíst
hvenær. „Svona nokkuð krefst mik-
ils undirbúnings: við viljum vera bú-
in að fara sjálf og skoða aðstæður á
stöðunum áður en við komum með
hópinn. Við eigum því eftir að laum-
ast burt og skoða okkur um. En
önnur óvissuferð verður farin og ég
veit að margir hlakka til.“
13.7. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19
„Ef fólk hefur einhvern minnsta áhuga á sögu eru
Orkneyjar draumastaður,“ segir Jónas Helgason,
sem farið hefur þangað með hópa. Orkneyjar eru
norður af Skotlandi og Suðureyjar, vestur af Skot-
landsströndum, hafa einnig orðið fyrir valinu.
„Ísland tengist Orkneyjum enda vorum við í sama
konungsríki í 200 til 300 ár. Á Orkneyjum blasir sag-
an við frá steinöld og reyndar langleiðina aftur til ís-
aldar,“ segir Jónas.
Í Skare Brae, sem kallað hefur verið Pompei Skot-
lands, var byggð fyrir meira en 5.000 árum og þar er
að finna mannvistarleifar
eldri en Stonehenge á
Englandi, Kínamúrinn og
pýramídarnir í Egypta-
landi. „Orkneyinga saga
er raunar eins og vega-
handbók; hægt er að
fara eftir henni um eyj-
arnar. Það var algjör
snilld að vera á ferð með
mönnum sem kunnu
söguna og spjölluðu um
hana við heimamenn.
Það var eins og þeir
væru farnir þúsund ár
aftur í tímann Valdimar
Gunnarsson, kennari við
MA, og Ásgeir Böðv-
arsson, læknir á Húsa-
vík.“
Tengingin við víkinga-
tímann er mikil og norræn nöfn á hverju strái. „Þetta
heillar mig mest og þess vegna dreg ég fólk á þess
staði. Færeyjar eru svo sérkafli; þangað hef ég marg-
oft farið með alls kyns hópa; skólahópa, eldri borg-
ara, íþróttahópa og kóra, og alltaf gott að koma.“
Nú orðið leggja ýmsir hópar í hendur Jónasar að
skipuleggjar margvíslegar ferðir. „Spyrja mig hvað sé
skemmtilegast að gera; þá fer ég bæði á þekkta staði
en reyni líka alltaf að fara út fyrir rammann og legg
mikið upp úr því að hitta heimamenn, m.a. með því
að ráða ekki einn leiðsögumann í heila ferð heldur
grafa upp nýjan á hverjum stað.“
Algengt er að hópar smakki bæði mat og vín, helst
úti í sveit. „Stundum er matarsmökkun meira lífs-
reynsla en máltíð. Fiskisúpan sem við borðuðum í
Ungverjalandi í síðasta mánuði verður mörgum án
efa minnisstæð en ekki fóru allir saddir frá borðinu!“
Stuttar gönguferðir heilla Jónas og hann hefur oft
ferðast þannig með hópa, ekki síst í Færeyjum. „Þá
er ég ekki að tala um heilsdagsferðir heldur um það
bil tveggja tíma göngu með bakpoka á milli byggða
eftir gömlu götunum. Það er mjög skemmtilegt.“
Jónas nefnir fallega ítalska kapellu sem hann skoð-
aði á Orkneyjum. Saga hennar er merkileg: „Í seinni
heimsstyrjöldinni gerðist það í kjölfar árásar þýsks
kafbáts á Skapaflóa, eitt helsta skipalægi breska flot-
ans, að ítalskir stríðsfangar voru settir í það verk að
styrkja varnir á svæðinu. Ítalirnir fengu leyfi til að
byggja sér kapellu úr gömlum bragga og svo öðru því
sem til féll á svæðinu, svo sem steinsteypu, gaddavír,
steypustyrktarjárni, niðursuðudósum og málningar-
afgöngum. Úr þessum efnum byggðu þeir kapelluna
sem í dag er einn vinsælasti viðkomustaður ferða-
manna á Orkneyjum.“
Eyjar í norðrinu heilla
Ítalska kapellan á Orkn-
eyjum sem stríðsfangar
byggðu m.a. úr gaddavír
og niðursuðudósum!
5.000 ára mannvistarleifar í Skara Brae á Orkneyjum.
Þegar þú vilt njóta hins besta
– steik eins og steik á að bragðast
Barónsstíg 11
101 Reykjavík
argentina.is
Borðapantanir
551 9555