Morgunblaðið - Sunnudagur - 13.07.2014, Blaðsíða 41

stóla benda til að minni kröfur megi gera um æru-
vernd stjórnmálamanna, þótt ekki hafi hún verið af-
numin. Dæmin, gömul og ný, sýna að fjölmiðlar telja
sig einnig hafa frjálst val um það, hvernig þeir megi
umgangast aðra en atvinnumenn stjórnmálanna.
Þannig telur vinstrislagsíðan í þjóðfélaginu sig og
aðra hafa almennt skotveiðileyfi á dr. Hannes H.
Gissurarson prófessor. Framganga „RÚV“ gagnvart
honum lýtur engum birtum lögmálum og ekki þarf að
orðlengja um þá fjölmiðla sem líta á rennusteina sem
sinn farveg. Allt öðruvísi sé því og bæði rétt og skylt
að taka á því, ef Hannesi eru falin verkefni á vegum
hins opinbera, en ef samstarfsmenn hans í Félags-
vísindadeild, svo sem Gunnar Helgi Kristinsson, Stef-
án Ólafsson eða Ólafur Harðarson eiga í hlut. Þá log-
ar ekki fréttatíminn. Þá er ekki þjarmað rækilega að
forseta Félagsvísindastofnunar og orð hans sveigð úr
samhengi, þyki þau ekki duga vondum málstað nægi-
lega vel án þess.
Nú þarf ekki lengi að leita til að sjá að vísindalegur
grunnur Hannesar til verka er síst veikari en hinna,
svo mjög varlega sé talað. Þess vegna er óhægt um
vik að hefja „faglega“ stimpilinn á loft, þann sem hef-
ur svo lengi verið misnotaður Íslandi. Það skondna er
að Ríkisútvarpið lýtur lögskipuðum faglegum mæli-
kvörðum, sem sú stofnun umgengst eins og síbrota
sé.
Bergmann fær bréf
Þegar dr. Eiríkur Bergmann, Evrópufræðingur, lýsti
í byrjun þessa árs sjónarmiðum varðandi framgöngu
Breta gagnvart Íslendingum þá barst honum dálítið
einkennilegt bréf úr óvæntri átt. Það var frá sjálfum
Umboðsmanni Alþingis. Hann á, eins og aðrir emb-
ættismenn, og þó mjög umfram þá, að gæta hófstill-
ingar og varúðar út á við, vegna þeirrar einstöku
stöðu sem Alþingi Íslendinga veitir honum. Bréf Um-
boðsmanns Alþingis hljóðar svo: „Bresk lög um hætt-
ur sem geta ógnað þjóðaröryggi landsins voru sam-
þykkt í desember 2001. Þessi lagabálkur skiptist í
þrjá meginhluta:
1) Anti-terrorism (Aðgerðir til að hindra hryðju-
verkastarfsemi)
2) Crime (Ráðstafanir til að hamla gegn ólöglegu
athæfi)
3) Security (Ákvæði til að efla öryggi landsins)
Mörg lagaákvæði í liðum 2 og 3 eru almennar ör-
yggisráðstafanir.
Íslensku bankarnir í Bretlandi voru staðnir að
ólöglegum fjármagnsflutningum til Íslands. Bretar
brugðust því við þessu ólöglega athæfi samkvæmt
lið 2, Crime, hér að ofan og kyrrsettu fjármagn þess-
ara fjármálafyrirtækja. Það er þess vegna algjör
misskilningur að þeir hafi beitt hryðjuverkalögum
gagnvart Íslendingum, vegna þess að hryðjuverka-
ákvæðin í þessum lögum tengjast ekki fjármagns-
flutningum frá landinu, því að „í lögunum segir, að
ekki sé um hryðjuverkastarfsemi að ræða þó að
efnahagskerfi Breta verði fyrir einhverjum skaða“.
(Wikipedia)
Af þessu leiðir að móðursýkislegur áróður í Ice-
save-málinu um beitingu hryðjuverkalaga af hálfu
Breta gagnvart hinum blásaklausu Íslendingum á
ekki við nein rök að styðjast. En þetta ástand kom
sér vel fyrir forsetann, sem er enn í þjóðrembu-
gírnum við að blaðra á alþjóðavettvangi um þessi
meintu og hræðilegu hryðjuverkalög sem ófétið
hann Gordon Brown átti að hafa beitt okkur, vegna
ólöglegra fjármálagjörninga hinna glæsilegu og al-
saklausu útrásarriddara. Gordon Brown sagði í
bresku sjónvarpi að lögin hefðu verið sett til að
koma í veg fyrir fjármagnsflutninga íslensku bank-
anna til Íslands („Transfer of Capital to Iceland“).
Ekkert var minnst á hryðjuverkalög, enda tengjast
þau á engan hátt þessari ólöglegu fjármálastarf-
semi. (Liður 2 í bresku lögunum hér að ofan)
Hlustaðu á viðtal Egils Helgasonar við Guðrúnu
Johnsen. Hún fullyrðir að Bretar hafi verið í fullum
rétti til að grípa í taumana varðandi íslensku bank-
ana í Bretlandi. Þannig að hér var ekki um að ræða
einhverja hernaðarárás stórveldis á íslensku þjóð-
ina, eins og þú sagðir í sjónvarpinu í gærkvöldi,
heldur var hér á ferðinni fullkomlega eðlileg aðgerð,
sem hafði ekki nokkurn skapaðan hlut að gera með
beitingu hryðjuverkalaga.“
Góð dreifing, engin umræða
Hér er ekki verið að birta bréf sem sent var í trúnaði
til einstaklings. Því það var auk hans sent til fjöl-
margra fjölmiðla í janúarlok 2014. Einnig þótti rétt
að forseti Íslands fengi afrit, ráðherrar, forystu-
menn á þingi og fleiri. Bréfið sætir tíðindum. Breytir
þar engu þótt það beri með sér að hafa verið sent til
viðtakanda kringum miðnætti og til fjölmiðla og
annarra um miðnætti næsta dag. En þetta óvenju-
lega bréf virðist ekki hafa fengið neina umræðu, af
hvaða ástæðum sem það er, og það virðist hvergi
hafa verið birt. Margt er þar þó athyglisvert. Til
dæmis það, hvernig Umboðsmaður Alþingis talar til
forseta Íslands og hve stóryrtir dómar falla um þá
sem voru andvígir Icesave-samningunum, og áttu
samleið með 98% þjóðarinnar, en ekki með hávær-
um hagfræðingum, Ríkisútvarpinu eða Seðlabank-
anum.
Þá er augljóst, að þessi annar af tveimur aðal-
mönnum Rannsóknarnefndar Alþingis hefur ekki
sefjast af söngnum, sem vel hefur verið kyrjaður,
um að yfirlýsing fyrrverandi seðlabankastjóra, um
að skattgreiðendur skyldu alls ekki axla ábyrgð á
skuldum óreiðumanna, hafi eitthvað haft með notk-
un hryðjuverkalagabálksins að gera né það, að setja
Ísland á lista yfir hryðjuverkamenn á borð við
Osama bin Laden.
Getur verið að sá þáttur einn hafi dugað samferða-
mönnum á „RÚV“ og 365 til að smeygja þessu fróð-
lega bréfi eins æðsta og friðhelgasta embættis-
manns landsins undir sessuna?
Morgunblaðið/Eggert
13.7. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 41