Hrund - 01.11.1967, Blaðsíða 35

Kartöflumamma
Orðagáta:
Það var vor í sveitinni. Bóndinn var að setja niður kartöflur
með börnum sínum. Þau veltu kartöflunum fyrir sér og
hrósuðu þeim á hvert reipi. „Mikið eru þær fallegar og
bústnar,“ sögðu börnin, ,,það hljóta að koma góðar og
margar kartöflur upp af þeim.“ Bóndinn var börnum sínum
sammála. Kartöflurnar voru ljósar á lit, stinnar og virtust vera
að springa af vítamínum.
„En hvað ég hlakka til í haust,“ sagði eitt barnið. „Eg er
svo forvitinn að sjá, hve margar kartöflur við fáum.“
Sumarið leið, og börnin fylgdust með af óþreyju, hvernig
grænu blöðin stækkuðu dag frá degi í kartöflugarðinum.
Loks kom sá dagur, þegar pabbi sagði: „Komið þið, krakkar.
Nú er mál til komið að taka upp kartöflurnar.“ Þessu var
tekið með mikilli gleði. Allir flýttu sér að fara í verri fötin
og fóru svo hlaðnir áhöldum og strigapokum út í kartöflu-
garðinn. Bóndinn losaði um kartöflurnar og lyfti þeim upp á
yfirborðið með stórum gaffli, en börnin hristu moldina af
þeim og stungu þeim í pokana. Allt í einu kallaði yngsti
drengurinn: „Pabbi, komdu og sjáðu. Það er einhver
ógeðsleg klessa innan um kartöflurnar. Komið öll og sjáið!“
Allir hlupu til að sjá, hvað þetta gæti verið. „Ætli það sé ekki
dauð mús,“ stakk einhver upp á. „Nei, sagði bóndinn, sem
nú var komin þar að, „þetta er sjálf kartöflumamman.“
Það fór undrunar- og óánægjuhljóð um barnahópinn.
„Hvernig getur það verið? Þær voru allar svo bústnar og
stinnar, þegar þær voru látnar niður í vor. Nú er ómögulegt
að þekkja þær. Hvernig verða þær svona?“ Bóndinn settist
niður og benti börnunum að gera slíkt hið sama. Svo sagði
hann: „Eins og þið vitið, vilja flestar mæður gera það, sem
þær geta, fyrir börnin sín. Sumar gera of mikið, þær fórna
sér algjörlega, svo að ekkert verður eftir af þeim sjálfum.
Þetta á því miður ekki bara við um kartöflumömmuna,
heldur einnig um mæður mannanna barna. Þær strita margar
myrkranna á milli, til að allt geti verið sem bezt fyrir börnin
þeirra, en sum börn taka ekki einu sinni eftir því, heimta
bara meira og meira, hlýða engu, og eru óánægð með allt
og alla. Þessi börn geta slitið mömmu sinni upp til agna á
fáum árum. Þá getur farið fyrir henni eins og kartöflumömm-
unni. Verið góð við mömmu ykkar, þá eigið þið hana lengur.
í þessari orðagátu er gefíð orðið OKTÓBER. Nú átt þú
að fylla út í auðu reitina. Þér til hjálpar eru þessar skýringar
á orðunum:
1. Ofan á brauð. })
2. Með kaffl.
3. Á pela. y
4. Spil.
5. Fylla blöðru. D
6. Ávextirnir.
7. Blómið.
5)
b)
D
Ef þú æfír þig á svona orðagátum, meðan þú ert lítill, getur
þú ef til vill ráðið krossgátur, þegar þú stækkar.
Föndur
Hér kemur- mjög einföld pappírs handavinna fyrir litlar
stúlkur. Það er rúm handa dúkkulísu. í það þarf renning,
sem er helmingi lengri en dúkkulísan og svolítið breiðari en
axlirnar á henni eru. Fyrst teiknar þú fallegan svæfíl efst á
annan endann á renningnum. Síðan brýtur þú hinn endann
upp að svæflinum og skreytir hann eins og sæng. Loks límir
þú saman hliðarnar. Þetta verður eins og poki, og ofan í hann
stingur þú dúkkulísunni, þegar þú vilt láta hana sofa.
35