Hrund - 01.11.1967, Blaðsíða 43

2 * Það er einhver að reyna að
pretta þig. Hættu ekki á
neitt í sambandi við f)ár-
mál eða eignir.
3* Forðastu deilur. Þær gætu
* skaðað þig.
4* Þú gætir fengið óáreiðanlega
ráðleggingu. Veltu henni vel
fyrir þér. Frestaðu öllum ráð-
stöfunum varðandi fjöl-
skyldu og heimili.
5* Astarævintýri er í bráðri
hættu. Leyndarmál, sem þér
berst til eyrna, gæti verið
uppspuni eða rangt með far-
ið.
iC.
» Varastu slysin.
7* Öfundsmaður þinn reynir að
bregða fyrir þig fæti. Farðu
þér hægt, forðastu lagaflækj-
ur.
8# Þú hefur í hyggju að eyða
• sparifé þínu. Bíddu við, það
væri óviturlegt eins og á
stendur.
9* Þú bíður bréfs, sem hefur
seinkað. Bintu ekki allar von-
ir þínar við bréflegar fréttir.
•Einhver heldur föstum pen-
ingum eða eignum, sem til-
heyra þér með réttu. Búðu
þig undir frest og erfiðleika.
G# Ung manneskja er að reyna
• að telja þér hughvarf. Haltu
fast við þína skoðun, það er
ykkur báðum fyrir beztu.
D#Kona veldur miklu tjóni.
• Eign gæti glatazt.
K# Hlustaðu ekki á ráðlegging-
• ar sjálfbyrgingsins. Hann er
ekki vinur þinn. Gættu þín
á óheiðarleika.
* Áætlun virðist ætla að renna
út í sandinn. Vertu kát,
seinkunin verður um skamma
hríð.
2 * Farðu vel yfir bókhaldið
þitt. Þar gæti verið alvarleg
skekkja, sem þú hefur ekki
tekið eftir.
3» Einhverjar breytingar eru í
aðsigi, bæði í útliti þínu og
lífi.
4* Áhugamál þín utan heimil-
isins hafa valdið því, að þú
hefur vanrækt eitthvað mik-
ilvægt heima fyrir. Beindu
allri athygli þinni að heimil-
inu, að minnsta kosti um
stundarsakir.
5» Spenna er að myndast, gættu
skaps'muna þinna.
6# Þér leiðast vanabundin störf
• þín núna, en haltu þér að
þeim. Reyndu þess í stað að
breyta viðmóti þínu.
7* Bíddu ekki eftir viðurkenn-
ingu. Taktu sjálf ábyrgð á
eigin gerðum.
8# Þú ferð þér of hægt. Mikil-
• vægum málum er slegið á
frest. Vertu þolinmóð. Not-
aðu fritímann til að-skipu-
leggja framtíðina.
9* Finndu öruggan stað til að
geyma verðmætar eigur þín-
ar. Þær eru í hættu.
io: Mikilsverðar viðskiptaum-
ræður eru yfirvofandi. Hafðu
öll gögn á reiðum höndum;
árangurinn gæti skipt máli
fyrir alla framtíðina.
G# Vingjarnlegur ungur maður
• mun gefa þér góð ráð. Einn-
ig gæti ferðalag verið á
næstu grösum.
D
K
Treystu innsæi konu varð-
• andi ákvörðun meira en þínu
eigin.
Bjartsýnismaður gæti gefið
• þér góðar hugmyndir, ef þú
leyfir honum það. Lokaðu
eyrunum fyrir illum spá-
dómum.
LEIKBROÐURNTTR
Frh. af bls. 36.
Þegar hann lék lagið í annað sinn,
söng Mouche með og vaggaði brúð-
unum tveim í örmúm sínum, því að
þessa nótt var hún hálf-vitskert af því
hve grátt hún hafði verið leikin.
En Golo hafði haft rétt fyrir sér.
Tónlistin gerði kraftaverk og hatrið
virtist dvína. Þess í stað kom sú
undarlega samúð, sem hún hafði svo
oft fundið til með þessum illa manni, og
sem hún hafði aldrei skilið.
Golo lokaði augunum, söng og lét
sig dreyma:
Stormurinn æðir strítt í nótt,
stundum er lífsins sundið mjótt.
Innra verður mér ekki rótt
unz ég um lítinn glugga
sé, þegar lýkur langri nótt,
að lendir föður þíns dugga.
Þau sungu saman í sátt og samlyndi.
Loks hætti Golo að spila, og þegar
síðustu tónar gítarstrengjanna dóu út,
sofnaði Mouche - með Rauðtopp og
Reynardo í fanginu. Vindlingsendinn
glóði enn um stund - síðan var slökkt
í honum. Kyrrð og friður hvíldi yfir
gamla bílnum og einkennilegum íbúum
hans.
Óslökkvandi var það hatur, sem
kafteinn Coq bar til dækjunnar, sem
hann hafði háttað með, og brátt rak hann
hana út úr herberginu. Hann lá í
rúminu og bölvaði í vonleysi sínu,
hverju eða hverjum vissi hann ekki,
nema þá helzt hugsuninni um Mouche,
hreinskilni hennar, blíðlyndi og frið-
helgi - og hversu ógerlegt hafði reynzt
að gera hana líka konunni, sem hann
hafði rétt í þessu fleygt á dyr.
Næsta dag urðu þeir Rauðtoppur og
Reynardo lifandi á ný ásamt öllum
hinum. Mouche stóð aftur fyrir framan
sviðið, gætti þeirra, talaði kjark í þau
og var talsmaður þeirra meðal barnanna,
stórra og lítilla, ungbarna og fullorð-
inna, sem komu til að sjá og heyra.
Ferðinni var haldið áfram, en með
einni breytingu. Eftir þennan atburð
tók kafteinninn jafnan annað herbergi
handa Mouche, þegar þau dvöldu
næturlangt, og forðaðist hana eins og
heitan eldinn.
Það varð einnig önnur breyting, en
hún þróaðist smátt og smátt, meðan
þau fikruðu sig suðureftir - um Annecy
og Grenoble - og veðrið kólnaði.
Sýningin sjálf var að breyta um svip.
Smám saman hættu þau að ákveða
atburðarásina fyrirfram - persónur og
gangur leiksins byggðust meir og meir
á hugmyndaflugi Reynardos, skálda-
gáfu og ímyndunarafli Rauðtopps og
þeim einstæða hæfileika Mouche að geta
viðstöðulaust fylgzt með þeim.
Ef þau stóðu við í heila viku á sama
stað, eyddu þau kannski öllum tímanum
í ferð til tunglsins, sem Rauðtoppur
skipulagði og dr. Duclos stjórnaði,
þannig að fólk kom aftur og aftur til
að heyra og sjá, hvernig allt gengi.
Hvort Gigi og frú Muscat fengju að
fara með, og hvernig Mouche gengi að
fá Reynardo ofan af því að taka bita úr
mánanum heim sem minjagripi.
Leikflokkurinn varð jafnvel enn vin-
sælli í litlum þorpum, þar sem þau
byggðu samtölin á gróusögum, sem
fljótlega bárust þeim til eyrna. Þannig
til dæmis gat Rauðtoppur hvíslað leynd-
ardómsfullt:
„Sssss - Mouche - Reynardo. Komið
þið hingað. Ekki segja stelpunum. Ég
veit leyndarmál . . .“
Mouche færði sig nær og andlit hennar
ljómaði af ákafa. „Leyndarmál . . . Ég
elska leyndarmál. Ó, Rauðtoppur,
segðu mér það strax - ég skal engum
segja . . .“
Þá brosti Reynardo ísmeygilega og
sagði, „Er nokkuð varið í þetta? Láttu
ekki eins og kjáni, Rauðtoppur. Segðu
mér það - kannski getum við grætt á
því -“
Rauðtoppur mótmælti, „Nei, Rey,
Frh. á bls. 45.
.43