Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.12.2007, Síða 25

Læknablaðið - 15.12.2007, Síða 25
G Á T I R FRÆÐIGREINAR Á GEÐDEILDUM Tafla III. Hvað fannst sjúklingum erfitt við að vera á gát? Fullgát (N=10) Yfirseta (N=9) Regluleg gát (N=49) Einkalíf sjúklings 2 (20%) 1(2%) Frelsisskeróing sjúklings 5 (50%) 5(56%) 17(35%) Skortur á upplýsingum til sjúklings 2(4%) Trufla sjúkling 3(6%) Eftirlit 3 (30%) 2(4%) Ófagleg vinnubrögð starfsmanns 1 (10%) Ekkert 1 (10%) 3 (33%) 16(33%) Annaö 1(10%) 1 (11%) 13(27%) fannst álagið það erfiðasta við fulla gát og yfirsetu, en ábyrgð að hafa sjúkling á reglulegri gát. Um fjórðungur starfsmanna taldi vanlíðan sjúklings á fullri gát erfiða og um fimmtungur berskjaldað einkalíf sjúklinga á slíkri gát. Tæplega fjórðungi (16; 23%) sjúklinga fannst hjálplegra að starfsmaður sem sat yfir þeim á gát væri af sama kyni og þeir, flestum (29; 41%) fannst það hins vegar ekki skipta máli eða fannst það ekki (26; 37%) hjálplegra. Það sem flestum (53; 75%) sjúklingum fannst skipta máli í fari starfs- manna sem sátu yfir þeim á gát var gott viðmót og umhyggja, en 8 (11%) töldu samskipti gagnleg og 10 (14%) ýmislegt annað. Það sem sjúklingum fannst ekki hjálplegt í fari starfsmanna var lítils- virðing, hroki eða fordómar (22; 54%), en nokkrir (5; 8%) nefndu reglur og frelsisskerðingu. Umræður Niðurstöður þessarar rannsóknar sýna að reglu- legt eftirlit með sjúklingum á bráðadeildum geðs- viðs Landspítala, á formi fullra gáta (sjálfsvígs- gáta), yfirsetu og reglulegra gáta (5-15 mínútna gáta), er frekar umfangsmikið og mikilvægur þáttur í meðferð þeirra eins og á sambærilegum deildum erlendis (13). Rannsóknin fór fram á fjórum bráðadeildum og leiddi í ljós að um þriðj- ungur allra innlagðra sjúklinga á deildunum var settur á gát á rannsóknartímabilinu, sem er heldur meira en fram kemur í bandarískum rannsóknum (5,14). Hafa ber í huga að tveir þriðju hlutar þeirra sem settir voru á gát voru settir á reglulega gát, sem samsvarar 13% af öllum innlögðum sjúklingum á rannsóknartímabilinu. Hér er um að ræða reglu- legt eftirlit með sjúklingi á 5 til 15 mínútna fresti vegna óvissu um atferli og líðan fyrst við innlögn eða eftir að þéttari gát er aflétt. Langflestir sjúklinganna voru settir á gát í fyrstu í viku innlagnar, sem er í samræmi við erlendar rannsóknir (2), enda eru sjúklingar veik- astir á þessu tímabili og því meiri þörf á eftirliti með þeim en síðar á innlagnartíma þegar meðferð er farin að bera árangur. Þá voru langflestir sjúkl- inganna á reglulegri gát og var meðallengd gáta á bilinu 2,4 til 12,3 dagar eftir tegund, sem er svipað og erlendar rannsóknir gefa til kynna (7). Þrjár algengustu ástæður gáta voru sjálfsvígs- hætta, erfið geðrofseinkenni (ofsóknarkennd eða annað sturlunarástand) og atferlistruflanir (óró- leiki, ofbeldishegðun eða hætta á ofbeldi). Eðli málsins samkvæmt er mikilvægt að fylgjast náið með sjúklingum sem eru sjálfsvígshættu og þeim sem taldir eru Iíklegir til að beita ofbeldi og veita þeim stöðuga umhyggju og stuðning á meðan á meðferð stendur (3,4). Ástæður þess að sjúklingar voru settir á gát voru yfirleitt ekki skráðar beint í sjúkraskrá og þurfti að leita upplýsinga um þær í því sem skrif- að hafði verið í hjúkrunarskráningu við upphaf gáta. Þessu er svipað háttað annarsstaðar (15) og virðist skráning um ástæður gáta almennt vera ófullnægjandi. Ákvarðanir um að setja sjúklinga á gát og aflétta gát voru í langflestum tilvikum teknar Tafla IV. Hvað fannst starfsfólki (N=59) erfitt við að vera með sjúkling á gát? Full gát Yfirseta Regluleg gát Álag 25(42%) 28(47%) 7(12%) Ábyrgö 11(19%) 5(8%) 22 (37%) Sjálfsvígshætta sjúklings 13(22%) 0(0%) 3(5%) Vanliðan sjúklings 14(24%) 10(17%) 0(0%) Kvíði/öryggis-/hjálparleysi starfsfólks 3(5%) 5(8%) 14 (24%) Einkalíf sjúklings 11 (19%) 2(3%) 1(2%) Frelsisskerðing sjúklings 6(10%) 4(7%) 0(0%) Umhverfisþættir 2(3%) 1(2%) 0(0%) Skortur á upplýsingum til sjúklings 1(2%) 0(0%) 0(0%) Reiöi starfsmanns 1(2%) 0(0%) 0(0%) Ofbeldishegóun sjúklings 1(2%) 21 (36%) 2(3%) Setja sjúklingi mörk 11(19%) 1 (2%) Vinnuumhverfi 6(10%) Trufla sjúkling 2(3%) Leita aó sjúklingi á deild 5(8%) Ekkert 2(3%) 10(17%) LÆKNAblaðið 2007/93 837
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.