Læknablaðið - 15.05.2010, Blaðsíða 28

FRÆÐIGREINAR
RANNSÓKNIR
>-
cc
<
2
D
tf)
X
w
o
z
u
Gatekeeping and referrals from GPs to cardiologists: patients’ opinions and
registration of information flow
Introduction: Formal referrals to medical specialists
have not been required in lceland since 1984. In 2006,
however, referrals were required for patients to receive
reimbursement for cardiologists' fees. We studied patients’
experienoes and opinions on the referral process and
explored the potential for quality improvement related to
the increase in written communication between referring
GPs and cardiologists.
Material and methods: Based on the electronic medical
record system, referrals from GPs at Efstaleiti Health Care
Center in Reykjavík to cardiologists between 1 June 2006
and 1 April 2007 were analyzed. A total of 344 patients
were referred in this period. 245 agreed to participate in
a questionnaire study about their opinions on the referral
system and 209 (85%) completed the questionnaire.
Relevant data on previous contacts with the health care
center and received consultants' reports from the years
2005-7 were extracted from the record system.
Results: Participating patients had a mean age of 72
years, male/femaie ratio 1:1. Ninety percent (95% C.l.
86-94) regarded the new referral system as more expensive
and troublesome, but 89% (95% C.l. 85-94) wanted their
cardiologist to send a formal report to the referring GP. The
number of reports from cardiologists to the health centre’s
GPs increased from 43 in 2005 to 326 in 2007.
Conclusion: Implementation of a referral system led to
some dissatisfaction among the patients. On the other
hand, it led to a major increase in the information exchange
between GPs and cardiologists, in clear accordance with
patients’ wishes. It would be of interest to study the impact
of the increased information flow influenced on the health
care delivered.
Bjornsson S, Sigurdsson JA, Svavarsdottir AE, Gudmundsson GH.
Gatekeeping and referrals from GPs to cardiologists: patients’ opinions and registration of information flow.
Icel Med J 2010; 96:335-40.
Correspondence: Steinar Björnsson, steinarbjoms@gmail.com
Key words: referral, gate keeping, General Practitioners, doktors communication.
Barst: 21. apríl 2009, - samþykkt til birtingar: 19. mars 2010
Hagsmunatengsl: Engin
CHAMPIX®(vareniclin)
Filmuhúðaðar töflur 0,5 mg og 1 mg. Ábendingar: Hjá fullorðnum til að hætta reykingum. Skammtar: Hefja á meðferð samkvæmt eftirfarandi
áætlun: Dagur 1-3: 0,5 mg einu sinni á sólarhring. Dagur 4-7: 0,5 mg tvisvar á sólarhring. Dagur 8-meðferðarloka: 1 mg tvisvar á sólarhring.
Heildartími meðferðarer 12 vikur. Skert nýrnastarfsemi: Lítið til í meðallagi mikið skert nýrnastarfsemi: Ekki þarf að breyta skömmtum. Alvarlega
skert nýrnastarfsemi: 1 mg einu sinni á dag eftir þriggja daga skammtaaðlögun (0,5 mg einu sinni á dag). Skertlifrarstarfsemi: Ekki þarf að breyta
skömmtum. Aldraðir. Ekki þarf að breyta skömmtum. Börn: Ekki er mælt með notkun handa börnum og unglingum yngri en 18 ára.
Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjálparefnanna. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Aðlaga getur þurft
skammta hjá sjúklingum sem samtimis nota teófýllín, warfarín og og insúlín. Eftir markaðssetningu hefur verið greint frá þunglyndi, sjálfsvígs-
hugsunum, -hegðun og -tilraunum hjá sjúklingum sem reynt hafa að hætta reykingum með CHAMPIX. Ekki höfðu allir sjúklingar hætt að reykja
þegar einkennin komu fram, ekki höfðu allir geðsjúkdóma fyrir sem vitað var um. Læknar ættu að vera meðvitaðir um hugsanlega hættu á
verulegum þunglyndiseinkennum hjá sjúklingum sem reyna að hætta að reykja og ættu að leiöbeina þeim m.t.t. þess. Hætta skal strax meðferð
með ef læknir, sjúklingur, fjölskylda eða aðstandendur verða varir við óróleika, geödeyfö eða breytingar á hegðun eða ef sjúklingur fær
sjálfsvígshugsanir eða sýnir sjálfsvigshegðun. Geðdeyfð, sem í mjög sjaldgæfum tilvikum hefur í för með sér sjálfsvígshugsanir og -tilraunir,
getur verið einkenni nikótínfráhvarfs. Að hætta að reykja, með eða án lyfjameðferðar, hefur einnig verið tengt við versnun undirliggjandi
geðsjúkdóma (t.d. þunglyndis). Öryggi og verkun Champix hjá sjúklingum með alvarlega geðsjúkdóma eins og geðklofa, geðhvarfasýki og
alvarlegt þunglyndi hefur ekki veriö rannsakað. Gæta skal varúðar við meðferð á sjúklingum með sögu um geðsjúkdóma og leiðbeina þeim m.t.t.
þess. Enginn klínísk reynsla liggur fyrir um notkun CHAMPIX hjá sjúklingum með flogaveiki.Við lok meðferða gætti aukinnar skapstryggðar,
iöngunar til að reykja, þunglyndis og /eða svefnleysis hjá allt að 3% sjúklingar þegar meðferð var hætt. Upplýsa skal sjúkling um þetta og ræða
hugsanlega þörf áað minnkaskammta smámsaman í lok meðferðar. Milliverkanir: Ekki hefurveriðgreintfrá klíniskt marktækum milliverkunum
lyfja við CHAMPIX. Meðganga og brjóstagjöf: CHAMPIX á ekki að nota á meðgöngu. Ekki er vitað hvort varencilin útskilst í brjóstamjólk. Meta
skal hvort vegi þyngra, ávinningurinn sem barnið hefur af brjóstagjöfinni eða ávinningurinn sem móðirin hefur af CHAMPIX meðferð, áður en
ákveðið er hvort halda skuli brjóstagjöf áfram. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Champix getur haft lítil eða í meðallagi mikil áhrif á
hæfni til aksturs og notkunarvéla. Á meðan á meðferðinni stendur geta sjúklingar fundið fyrir sundli og syfju. Aukaverkanir: Þegar reykingum er
hætt, hvort sem það er gert með eða án lyfjameðferðar, geta komið fram ýmis einkenni, t.d. andleg vanlíðan og þunglyndi, svefnleysi, skapstyggð,
kvíði, einbeitingarskortur, eirðarleysi, hægur hjartsláttur, aukin matarlyst og þyngdaraukning. I klinísku rannsóknunum var ekki aðgreint, hvort
aukaverkanirnar voru vegna fráhvarfseinkenna nikótíns eða tengdust notkun viðkomandi meðferðarlyfs. i klíniskum rannsóknum með Champix
voru u.þ.b. 4000 sjúklingar meðhöndlaðir I allt að 1 ár. Aukaverkanirnar voru vægar eða í meðallagi slæmar og komu almennt fram á fyrstu viku
meðferðar. Mjög algengaraukaverkanir (>10%): Ógleði, höfuðverkur, óeðlilegar draumfarir, svefnleysi. Aigengaraukaverkanir(> 1 % og <10%):
Aukin matarlyst, syfja, sundl, röskun á bragðskyni, uppköst, hægðatregða, niðurgangur, uppþemba, magaóþægindi, meltingartruflanir,
vindgangur, munnþurrkurog þreyta. Auk þess hefur sjaldan verið greint frá (>0,1% og <1%) gáttatifi og brjóstverkjum. Ofskömmtun: Veita skal
stuðningsmeðferð eftir þörfum. Pakkningar og verð 1. desember 2009: Upphafspakkning (0,5 mg 11 stk + 1mg 42 stk): 18.715.-8 vikna fram-
haldspakkning (1 mg, 112 stk): 32.029,- Lyfið er lyfseðilsskylt og greiðist skv. greiðslufyrirkomulagi 0 í lyfjaverðskrá. Handhafi markaðsleyfis:
Pfizer, Vistorhf., Hörgatúni2,210Garðabær. Samantekt um eiginleika lyfs erstytt í samræmi við reglugerðum lyfjaauglýsingar. Upplýsingarum
lyfið er að finna í sérlyfjaskrá og á lyfjastofnun.is.
Heimildir:
1. Gonzales D et al. Varenicline, an a4ÍJ2 nicotinic acethylcholine receptor partial agonist, vs sustained-release bupropion and placebo for smoking
cessation. A randomized controlled trial. JAMA 2006; 296(1 ):47-55.2. Jorenby DE et al. Efficacy of varenicline, an a4íi2 nicotinic acethylcholine receptor
partial agonist.vs placeboor sustained-release bupropion and forsmoking cessation. Arandomized controlled trial. JAMA2006; 296(1 ):56-63.
340 LÆKNAblaðið 2010/96