Læknablaðið - 15.07.2010, Qupperneq 35

UMRÆÐUR O G
LÆKNAR FLYTJA
F R É T T I R
Ú R L A N D I
launað starf á íslandi ættu sterklega að íhuga
krabbameinslækningar."
Flutningarnir . . .
í umræðunni undanfarið ár hefur oft verið bent á
að læknar eiga auðveldara en flestar aðrar stéttir
með að taka sig upp og flytjast af landi brott.
Skýringin er einföld. Þeir leita iðulega aftur á þartn
stað þar sem þeir stunduðu sémám, þar eru þeir
öllum hnútum kunnugir, eiga vini og kollega, og
sóst er eftir kröftum þeirra. Þessi lýsing á ágætlega
við reynslu Sigurðar.
„Arið 2007 bámst mér bæði tölvupóstar
og símhringingar frá mínu gamla sjúkrahúsi í
Madison Wisconsin vegna áhuga þeirra á að fá
mig í vinnu og reyndar líka frá tveimur öðrum
stöðum, Ames í Iowa og La Crosse í Wisconsin, en
á þessum stöðum starfa læknar sem voru með mér
í sérnáminu á sínum tíma. Mér þótti vænt um að
þeir skyldu hugsa til mín en sagði þeim að ég væri
nýtekinn við starfi sem formaður læknafélagsins
á staðnum og hygðist gegna því til 2010. Það
væri hins vegar sjálfsagt að endurskoða málin þá.
Síðan líður tíminn, hér verður hmn og forstjóri
Landspítalans boðar uppsagnir 200 starfsmanna
á næsta ári. Vinir mínir á Gundersen-Lutheran
spítalanum í La Crosse réðu lækni árið 2007 en
þurftu nú á nýjum að halda og spurðu hvort
ég vildi skoða málið. Ég var til í það og mér til
undrunar var ég valinn úr hópi 10 umsækjenda
og boðið starf þar frá og með hausti 2010 sem ég
þekktist."
Gundersen-Lutheran spítalinn er sjálfseignar-
stofnun, ívið stærri en Landspítalinn, segir
Sigurður. Krabbameinsstofnun spítalans er mjög
öflug og þar em nú í boði yfir 160 klínískar
lyfjarannsóknir fyrir sjúklinga. Samkeppnisaðilinn
er Mayo Clinic í Rochester sem er í einnar klukku-
stundar fjarlægð.
„Ég hlakka til að hefja störf hjá Gundersen.
Reyndar viðurkenni ég að ég er með svolítinn
kvíðahnút í maganum því bæði er ég búinn að
leigja húsnæði mitt hér heima og húsnæði í La
Crosse en grænt ljós á atvinnuleyfi er ókomið.
Þetta er eins og menn þekkja, mikið pappírsflóð
hjá Ameríkönum en spítalinn er með lögfræðinga
í þessu og vonandi gengur þetta upp. Erfiðast
þó við allt þetta brölt er að kveðja sjúklingana
hér heima. Það hefur oft á tíðum verið hlaðið
tilfinningum enda sambandið oft orðið langt og
náið. Ég áætla að vera úti í einhver ár en snúa
síðan heim aftur ef ég finn áhugavert starf á
Islandi því auðvitað er ég íslendingur og þangað
leitar klárinn sem hann er kvaldastur.
Við fjölskyldan höfum nú rætt þennan flutning
í þrjú ár eða síðan 2007 svo hér er ekki um
skyndiákvörðun að ræða og hrunið sem orðið
hefur á íslandi er útaf fyrir sig ekki ástæða þess að
við tökum þetta skref. Þó er því ekki að neita að álit
mitt eins og annarra á Islandi hefur beðið mikinn
hnekki. Við búum við slaka stjómmálastétt. Góður
„Hundrað ára afmælishátíð
LR ífyrrahaust var læknum
til sóma," segir Sigurður
sem gegnt hefurformennsku
ífélaginu undanfarin fjögur
ár.
LÆKNAblaðið 2010/96 487