Læknablaðið - 15.07.2010, Qupperneq 36

UMRÆÐUR O G FRETTIR
LÆKNAR FLYTJA ÚR LANDI
kollegi minn hefur talað um „Kvosar-syndrómið".
Þar á hann við að á Alþingi sitji fólk sem hafi
aldrei farið lengra en 600 metra frá Kvosinni,
- þekki ekki annað en MR, HÍ og loks Alþingi.
Lítil eða engin reynsla af því að búa í útlöndum
eða standa á eigin fótum í atvinnulífi. Enda
lýsa menn sal Alþingis gjarnan sem framhaldi
á málfundafélagi Menntaskólans i Reykjavík.
Við sjáum líka að á íslandi ríkir lýðræði í orði en
flokksræði á borði. Heilbrigðisráðherrann okkar
hlaut 479 atkvæði í prófkjöri Vinstri-grænna fyrir
síðustu Alþingiskosningar og lenti í fimmta sæti.
Hún hefur því ekki umboð sitt til að vera æðsti
yfirmaður heilbrigðismála á íslandi frá þjóðinni,
heldur þiggur hún það frá flokkseigendafélagi
Vinstri-grænna. Þetta fyrirkomulag við val á
handhöfum framkvæmdavalds er fráleitt. Við
sjáum í nýlegri skoðanakönnun hve mikilla
vinsælda fagráðherrarnir tveir njóta. Mikilvægt
er að fara að stjórnarskrá og koma hér á
þrískiptingu valdsins, aðskilja löggjafarvald og
framkvæmdavald, en nú fara sömu einstaklingar í
flestum tilvikum með hvoru tveggja sem hefur ekki
orðið okkur til framdráttar. Það þarf auðvitað líka
að koma hér á fjármálakerfi sem virkar fyrir fólk. Ég
get ekki séð að ungt fólk eigi möguleika á að koma
undir sig fótunum hér í dag. í raun skilur líklega
á milli feigs og ófeigs í íslensku samfélagi í dag
hvort mertn séu að burðast með húsnæðisskuldir
á herðunum eða ekki. Persónulega tók ég 24,3
milljónir til húsnæðiskaupa rétt áður en ballið
byrjaði sumarið 2004. Þetta er hagstæðasta lán
sem hægt er að fá á íslandi, í íslenskum krónum,
verðtryggt og „aðeins" 4,15% vextir. Ég ætlaði að
vera snjall og greiða lánið eins hratt niður og unnt
væri. Á þeim sex árum sem nú eru liðin síðan ég
tók lánið hef ég greitt rúmar 10 milljónir inn á
höfuðstólinn. Árangurinn af því nú er sá að í stað
þess að hann hefði lækkað um einhverjar milljónir
eins og maður hefði vænst í siðuðu samfélagi er
hann nú kominn í rúmlega 31 milljón króna. Mér
þykir ólíklegt að ungt fólk flykkist hingað heim úr
námi uppá þessi kjör nema þá að því hafi tæmst
einhvers staðar góður arfur."
Framtíðin . . .
Sigurður kveðst bjartsýnn maður og síst vilji hann
vera með eitthvert svartagallsraus. Engu síður sé
nauðsynlegt að vera raunsær.
„Framtíðin er björt og íslendingar eru að vakna
til meðvitundar um hvernig þjóðfélag við viljum.
í raun minnir margt af því sem nú er að gerast á
það góða íslenska samfélag jöfnuðar sem ég ólst
upp í. Það eru mikil umskipti framundan innan
stjórnmálastéttarinnar og er það vel. Sú krafa
verður gerð að menn valdi þar hlutverki sínu
eins og annars staðar. Forvitnilegt verður að sjá
hvort kunningjasamfélagið haldi velli, kannski
erum við of fá til að það breytist. Fámennið
hefur hins vegar reynst okkur dýrkeypt. Eg vona
að við berum gæfu til að aðskilja löggjafar- og
framkvæmdavald. Stjórnsýsla í dag er flókin og
fólk þarf eitthvað meira en bara brjóstvitið til
að valda henni. Við erum að læra þetta hægt og
rólega, „the hard way"."
Læknadagar 2011
Á Nordica Hilton 24.-28. janúar.
488 LÆKNAblaðið 2010/96