Læknablaðið - 15.11.2011, Síða 72

VALDOXAN (stytt saniantekt á eiginleikum lyfs)
Heiti lyfs: Valdoxan 25 mg filmuhúðaðar töflur. ATC flokkun er N06AX22. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hver fdmuhúðuð tafla
inniheldur25 mg af agómelatíni. Lyfjaform: Filmuhúðuð tafla Abendingar: Meðferð við alvarlegum þunglyndistímabilum hjá fullorðnum.
Vaidoxan er ætlað fullorðnum. Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar:_Ráðlagður skammtur er 25 mg einu sinni á dag, til inntöku áður er farið
er að sofa á kvöldin. Eftir meðferð í tvær vikur, má auka skammtinn ef enginn bati hefur orðið, í 50 mg einu sinni á dag, þ.e. tvær 25 mg
töflur, teknar saman áður en farið er að sofa á kvöldin. Gera skal lifrarpróf hjá öllum sjúklingum: þegar meðferð er hafin og síðan reglulega
eftir um 6 vikur (lok bráðafasa), eftir um tólf og tuttugu og ijórar vikur (lok viðhaldsfasa) og síðan þegar klínískar vísbendingar gefa tilefni
til Sjúklinga með þunglyndi skal meðhöndla í nægilega langan tíma, minnst 6 mánuði til að tryggja að þeir séu orðnir einkennalausir.
Valdoxan töflur má taka með eða án fæðu. Börn: Ekki hefur verið sýnt fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá bömum yngri en 18 ára. Engar
upplýsingar liggja fyrir Aldraðir siúklinear: Ekki hefur verið sýnt greinilega fram á verkun hjá öldruðum (> 65 ára). Aðeins liggja fyrir
takmörkuð klínísk gögn varðandi notkun Valdoxan hjá öldmðum sjúklingum > 65 ára með alvarleg þunglyndistímabil. Því skal gæta varúðar
við ávísun Valdoxan hjá þessum sjúklingum. Siúklinear með skeria nvrnastarfsemi: Engin breyting hefur komið fram sem skiptir máli verður
á lyfjahvörfum agómelatíns hjá sjúklingum með alvarlega skerðingu á nýmastarfsemi. Hins vegar liggja aðeins fýrir takmörkuð klinísk gögn
varðandi notkun Valdoxan hjá þunglyndissjúklingum með alvarlega eða miðlungi mikla skerðingu á nýmastarfsemi. Því skal gæta varúðar
þegar Valdoxan er ávísað hjá þessum sjúklingum. Siúklimiar með skerta lifrarslarfsemi: Ekki má nota Valdoxan hjá sjúklingum með skerta
lifrarstarfsemi . Ekki er þörf á að lækka skammta smám saman þegar meðferð er hætt. Lvfiaeiöf: Valdoxan töflur má taka með eða án matar.
Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjálparefnanna. Skert lifrarstarfsemi (t.d. skorpulifur eða virkur lifrarsjúkdómur).
Samhliða notkun öflugs CYP1A2 hemils (t.d. flúvoxamíns, cíprófloxacíns). Sérstök varnaöarorð og varúöarreglur við notkun: Notkun
hjá börnum:Ekk\ er mælt með notkun Valdoxan við meðferð gegn þunglyndi hjá sjúklingum yngri en 18 ára, þar sem ekki hefúr verið sýnt
fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá þessum aldurshópi. Hegðun tengd sjálfsvígum og óvild kom oftar fyrir í klínískum rannsóknum hjá
bömum og unglingum sem fengu meðferð með öðrum þunglyndislyfjum en þeim sem fengu lyfleysu. Nolkun hjá öldruðum sjúklingum meó
vilglöp: Valdoxan skal ekki nota við alvarlegum þunglyndistímabilum hjá öldruðum sjúklingum með vitglöp þar sem ekki hefur verið sýnt
fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá þessum sjúklingum. Gæta skal varúðar við notkun Valdoxan hjá sjúklingum með sögu um oflæti eða
ólmhug og skal notkun hætt ef einkenni oflætis koma fram hjá sjúklingi. Þunglyndi fylgir aukin hætta á sjálfsvígshugsunum, sjálfsskaða og
sjálfsvígi (sjálfsvígstengd tilvik). Þessi hætta er fyrir hendi þar til umtalsverður bati á sér stað. Þar sem bati verður e.t.v. ekki á fýrstu vikum
meðferðar eða lengur, þarf að hafa náið eftirlit með sjúklingum þar til slikur bati verður. Það er almenn klínísk reynsla að sjálfsvígshætta
getur aukist á fyrstu stigum batans. Vitað er að sjúklingar með sögu um sjálfsvígstengda hegðun og þeir sem hafa umtalsverðar
sjálfsvígshugsanir áður en meðferð er hafin, eiga frekar á hættu að fá sjálfsvígshugsanir eða gera tilraunir til sjálfsvígs og ætti að fylgjast
mjög náið með þeim meðan á meðferð stendur. Safngreining á klínískum rannsóknum með samanburði við lyfleysu á þunglyndislyfjum hjá
fullorðnum sjúklingum með geðsjúkdóma sýndi fram á aukna hættu á sjálfsvígshegðun tengda þunglyndislyfjum samanborið við lyfleysu hjá
sjúklingum yngri en 25 ára. Fylgjast skal náið með sjúklingum og sérstaklega þeim sem eru í verulegri áhættu, einkum í upphafi meðferðar
og þegar skömmtum er breytt. Vekja ætti athygli sjúklinga á nauðsyn þess að íýlgjast með allri klínískri afturfor, sjálfsvígshegðun eða
hugsunum og óvenjulegum breytingum á hegðun og að leita læknis samstundis ef þessi einkenni koma fram. Samhliða notkun öflugra
CYP1A2 hemla er frábending. Gæta skal varúðar við ávísun Valdoxan samhliða miðlungi öflugum CYP1A2 hemlum (t.d. própranólóli,
grepafloxacíni, enoxacíni) sem gæti leitt til aukinnar útsetningar agómelatíns. Hækkanir á transamínösum í sermi (> 3 sinnum eðlileg efri
mörk) komu fram í klínískum rannsóknum hjá sjúklingum sem fengu Valdoxan, einkum við 50 mg . Þegar notkun Valdoxan var hætt hjá
þessum sjúklingum, fóru transamínasar í sermi yfirleitt aftur niður í eðlileg mörk. Gera skal lifrarpróf hjá öllum sjúklingum: þegar meðferð
er hafin og síðan reglulega eftir um 6 vikur (lok bráðafasa), eftir um tólf og tuttugu og fjórar vikur (lok viðhaldsfasa) og síðan þegar klínískar
vísbendingar gefa tilefni til. Endurtaka skal lifrarpróf innan 48 klst. hjá öllum sjúklingum sem hafa hækkaða transamínasa í sermi. Hætta skal
meðferð ef hækkunin á transamínösunum I sermi fer yfir 3x eðlileg efri mörk og gera lifrarpróf reglulega þar til transamínasar í sermi hafa
náð aftur eðlilegum mörkum. Ef sjúklingur fær einkenni er benda til skerðingar á Iifrarstarfsemi skal gera lifrarpróf. Ákvörðun hvort halda
eigi áfram meðferð með Valdoxan hjá sjúklingum skal byggð á kltnísku mati á væntanlegum rannsóknaniðurstöðum. Ef gula kemur fram
skal hætta meðferð. Gæta skal varúðar þegar Valdoxan er gefið sjúklingum sem neyta áfengis í verulegu mæli eða sem eru í meðferð með
lyfjum sem tengjast hættu á lifrarskaða. Valdoxan inniheldur laktósa. Sjúklingar með galaktósaóþol, laktasaskort eða vanfrásog glúkósa-
galaktósa, sem eru mjög sjaldgæftr arfgengir kvillar, skulu ekki nota lyfið. Milliverkanir við önnur lyf og aörar miiliverkanir:
Milliverkanir sem hugsanlega hafa áhrif á agómelatín: Agómelatín er umbrotið aðallega fyrir tilstilli cýtókróm P450 1A2 (CYPl A2) (90%)
og CYP2C9/19 (10%). Lyf sem hafa milliverkanir við þessi ísóensím gætu skert eða aukið aðgengi agómelatíns. Því má ekki nota Valdoxan
samhliða öflugum CYP1A2 hemlum (t.d. flúvoxamíni, cíprófloxacíni). Samhliða notkun agómelatíns og östrógena (miðlungi öflugugra
CYP1A2 hemla) leiðir til þess að útsetning fyrir agómelatíni eykst margfalt. Þó að engin sérstök öryggisvísbending hafi komið fram hjá 800
sjúklingum sem fengu meðferð samhliða östrógen notkun, skal gæta varúðar við ávísun agómelatíns samhiða öðrum miðlungi öflugum
CYP1A2 hemlum (t.d. própranólóli, grepafloxacíni, enoxacíni) þar til meiri reynsla liggur fyrir. . Afengi: Samhliða notkun Valdoxan og
áfengis er ekki ráðlögð. Rafstuðsmeðferð: Klínískar afleiðingar af raflostsmeðferð samhliða Valdoxan notkun eru taldar ólíklegar. Börn:
Rannsóknir á milliverkunum hafa eingöngu verið gerðar hjá fullorðnum. Frjósemi, meðganga og brjóstagjöf: Frjósemi: Rannsóknir á
æxlun hjá rottum og kanínum sýndu engin áhrif af agómelatíni á frjósemi. Meðganga: Rannsóknir á æxlun hjá rottum og kanínum sýndu
engin áhrif af agómelatíni á fósturþroska eða þroska um og eftir fæðingu Ekki liggja fyrir neinar klínískar upplýsingar um notkun
agómelatíns á meðgöngu. Gæta skal varúðar þegar lyfinu er ávísað þunguðum konum. Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort agómelatín er skilið út
í brjóstamjólk hjá konum. Agómelatín eða umbrotsefni þess eru skilin út í mjólk hjá mjólkandi rottum. Hugsanleg áhrif agómelatíns á
brjóstmylking liggja ekki fyrir. Ef meðferð með Valdoxan er talin nauðsynleg ætti að hætta brjóstagjöf. Ahrif á hæfni til akslurs og
notkunar véla: Þar sem svimi og svefnhöfgi eru algengar aukaverkanir ætti hins vegar að vara sjúklinga við hugsanlegum áhrifum á hæfni
þeirra til að aka bifreið eða stjóma vélum. Aukavcrkanir :Yfir 3.900 þunglyndissjúklingar hafa fengið Valdoxan í klínískum rannsóknum.
Aukaverkanir voru yfirleitt vægar eða miðlungi alvarlegar og komu fram á fyrstu tveimur vikum meðferðar. Algengustu aukaverkanimar
voru ógleði og svimi. Þessar aukaverkanir voru yfirleitt skammvinnar og leiddu almennt ekki til þess að meðferð var hætt. Þunglyndir
sjúklingar hafa fjölda einkenna er tengjast sjúkdómnum sjálfum. Það er því stundum erfitt að staðfesta hvaða einkennum sjúkdómurinn er að
valda og hvaða einkenni eru vegna meðferðar með Valdoxan. Aukaverkanir em skráðar hér á eftir með notkun eftirfarandi tíðniflokka: mjög
algengar (> 1/10); algengar (>1/100 til <1/10); sjaldgæfar (>1/1.000 til <1/100); mjög sjaldgæfar (>1/10.000 til <1/1.000); koma örsjaldan
fyrir (< 1 /10.000); tíðni ekki þekkt (ekki liægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum). Tíðnin hefur ekki verið leiðrétt miðað við lyfleysu.
Taugakerft:Algengar: höfuðverkur, svimi, svefnhöfgi, svefnleysi, mígreni, Sjaldgæfar: náladofi. Geðrœn vandamál: Algengar: kvíði. Tíðni
ekki þekkt: Sjálfsvígshugsanir eða hegðun, æsingur (reynsla eftir markaðssetningu). ^íígu.'Sjaldgæfar: þokusýn. Meltingarfæri:Algengar:
ógleði, niðurgangur, hægðatregða, verkir ofarlega í kvið. Húð og undirhúð: Algengar: ofsviti. Sjaldgæfar: exem. Mjög sjaldgæfar: útbrot er
líkjast roðaþoti. Stoðkerfi og stoðvefur:Algengar: bakverkir. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á íkomustað:Algengar: þreyta. Lifur og
gall.Algengar: hækkanir (> 3 sinnum eðlileg efri mörk) á ALAT og/eða ASAT (þ.e. 1,1% hjá agómelatíni 25/50 mg samanborið við 0,7%
hjá lyfleysu). Mjög sjaldgæfar: Lifrarbólga.Ofskömmtun: Takmörkuð reynsla er af ofskömmtun agómelatíns. Reynsla af agómelatíni í of
stómm skömmtum hefur bent til takmarkaðra einkenna, m.a. syiju og uppmagálsverkja. Einn einstaklingur sem tók 2450 mg af agómelatíni
náði sér af sjálfsdáðum án óeðlilegra einkenna frá hjarta og æðakerfi eða annarra óeðlilegra líffræðilegra afleiðinga. Engin sértæk mótefni er
þekkt gegn agómelatíni. Meðferð ofskömmtunar felst í meðferð við klínískum einkennum og reglulegu eftirliti. Mælt er með eftirfylgni í
sérhæfðu umhverfi. Markaóslcyfishafi: Les Laboratoires Servier, 22, me Gamier, F-92200 Neuilly-sur-Seine, Frakkland. Dagsetning
endurskoöunar tcxtans: 26. ágúst 2010. Pakkningar og verð: Hámarkssmásöluverð í október 2011 er: 25mg x 28stk kr. 11.620; 25mg x
84stk kr. 30.394. Afgrciðslutilhögun og greiðsluþátttaka: R,0. Nánari upplýsingar eru á http://www.serlvfiaskra.is.
652 LÆKNAblaðið 2011/97