Þjóðlíf - 01.05.1988, Blaðsíða 25

ERLENT
Benazir Bhutto: tók upp merki föður síns
þegar hann var tekinn af lífi og er nú
helsti stjórnarandstöðuleiðtoginn í Pak-
istan.
Corazon Aquino: óumdeilanlega vinsæl
meðal almennings — en á Filipseyjum
dregur hylli hersins lengra.
Hasina Wajid: hættir til að hafa uppi
svona álíka málskrúð og Mujibur sáluga
föður hennar.
Voldugar konur í Asíu
Bág er staða kvenna Þriðja heimsins, þar sem ólæsi er landlægt, þar
sem meðalaldur karla er hærri en kvenna, og segir það sína sögu um
ástandið en samt hefur það skipast svo, að í fímm löndum, þar sem
fimmtungur mannkyns býr, hafa konur annað hvort verið hæstráð-
endur eða leiðtogar stjórnarandstöðu. Þessar konur eiga það sameig-
inlegt að vera nátengdar fyrrverandi ieiðtogum landanna og allar
utan ein, ekkjur eða dætur myrtra leiðtoga. Þeim hefur ekki farist
stjórnin/stjórnarandstaðan sérstaklega glæsilega úr hendi. En
kannski ekki verr en körlum, þótt ekki sé ástæða til að fara út í það
hér. Allar eiga það líka sameiginlegt, að sögn landa þeirra, að þær
„höfða meira til tilfinninga en skynsemi“. Hvort ályktun verður af því
dregin um„ skynsemisplan“ sem landar þeirra eru á — það væri efni í
aðra grein.
Jóhanna
Kristjónsdóttir
blaðamaður
skrifar
Konur kvarta undan því að þær séu settar
skör lægra í mannfélagsstiganum, að ekki sé
nú talað um launastigann. Þær mega sæta
kynferðislegri kúgun af hálfu karla og er þá
fátt eitt minnst á, sem okkur hrjáir. Þess verð
ég oft vör að konur í ríkjum Þriðja heimsins
furða sig einatt á áherslupunktum í kvenna-
baráttu Vesturlanda. Hjá þeim er réttur til
náms efst á blaði og raunar er því svo farið
víða að ekki aðeins konur þurfa að berjast
fyrir því sem okkur finnst svo sjálfsagt að
ekki þarf að hafa á því orð; að fá að læra að
lesa. Að ekki sé nú farið fram á meira.
Konur í löndum Þriðja heimsins eru ann-
ars og þriðja flokks þjóðfélagsþegnar í merk-
ingu, sem er mjög framandleg okkur og lítt
skiljanleg, nema því aðeins að við leggjum
okkur fram um að kynnast þjóðfélagsmynd
þeirra. Konur eru vinnudýr, konur eru nauð-
synlegar til að ala eiginmönnum sínum börn
— umfram allt syni — og þó að þær njóti
ákveðinnar virðingar og verndar innan fjöl-
25