Þjóðlíf - 01.03.1991, Qupperneq 7

ísátt við umhverfíð
Rafmagn er undirstaða góðra lífskjara
og fmrnfam ó sviði iðnaðar og tœkni í
nútímaþjóðfélagi. íslendingar fó sitt
mfrnagn nœr eingöngu með virkjun vatns-
afls og jarðhita, en nýting slíkrn orkugjafa
er mengunarlaus með öllu.
Fáar aðrar þjóðir geta fullnœgt rafmagnsþörf
sinni án þess að valda ómœldum umhverfis-
sþjöllum með brennslu á kolum og olíu og ekki
bœta kjarnorkuknúin orkuver úr skák með þeirri
ógn, sem þeim fylgir.
Ef vel er á haldið þarf nýting orkulinda okkar
íslendinga ekki að brjóta í bága við umhverfis-
verndarsjónarmið og getur hún því verið
undirstaða afvinnuvega okkar og góðra
lífsskilyrða um ófyrirsjáanlega framtíð. í dag
höfum við aðeins beislað um 8% afþeim hluta
vatnsafls okkar og jarðhita, sem virkja má á
hagkvœman hátt til rafmagnsframleiðslu að
teknu tilliti til náttúruverndarsjónarmiða.
Öllum virkjanaframkvœmdum fylgir óhjákvœmi-
lega eitthvert rask á gróðurlendi og umhverfi
virkjunarstaða. Landsvirkjun hefur um árin lagt
áherslu á að halda slíku raski og náttúrusþjöll-
um í lágmarki og bœta allt tjón af völdum
framkvœmda sinna með uppgrœðslu og
gróðurvernd. Hefur þetta verið drjúgur þáttur í
starfsemi fyrirtœkisins.
Á 25 ára starfsferli sínum hefur Landsvirkjun
grœtt upp rúmlega 3000 hektara lands, sem
áður voru að mestu örfoka sandar og auðnir.
Auk stórfelldrar uppgrœðslu hefur fyrirtœkið
kostað umfangsmiklar rannsóknir á gróðurfari
og lífríki víða um landið.
Landsvirkjun framleiðir meir en 93% af öllu rafmagni,
sem notað er á íslandi og mun áfram kappkosta að leggja siff afmörkum til betri lífskjara
með nýtingu náttúruauðlinda þjóðarinnar í sem bestri sátt við umhverfið.
£ imsmmv