Þjóðlíf - 01.03.1991, Blaðsíða 35

Þjóðlíf - 01.03.1991, Blaðsíða 35
og nálastungan. í lasergeislanum er ákveðin orka sem leysist úr læðingi. Þessi orka flyst inn í kerfið sem það vinnur úr síðar meir. „Við vitum í rauninni ekki mikið um upprunalega orsök verkjanna. Læknirinn getur ekki vitað hversu lengi þessi verkur hefur verið að búa um sig í líkama sjúkl- ingsins. Líffærið getur hrörnað smátt og smátt áður en einkennin koma fram. Það tekur ákveðinn tíma að lækna með laser og nálastungu. Margir sjúklingar streitast við og vilja trúa á endanlega lækningu með lyfjum eða uppskurðum.“ „Ef verkurinn hverfur þarf ekki að stinga sjúklinginn aftur. I raun og veru er ekki til neitt hámark fyrir því hversu oft má stinga. Það fer alveg eftir því hvernig sjúklingurinn svarar. Ef nálastungurnar hafa ekki borið árangur eftir tvö til þrjú skipti er gott að breyta um nálar.“ Ihúsnæði sundlaugarinnar er einnig starfrækt líkamsræktarstöð. Lækna- vísindin hafa komist að þeirri niðurstöðu að líkamleg áreynsla skipti mjög miklu máli til að viðhalda heilsunni. Mataræðið er einnig gífurlega mikilvægt. Fólk er stöðugt að verða meðvitaðra um mikilvægi þess. „Uppruna nálastungulækninga er að vissu leyti að finna í indverskri læknis- fræði sem er sú elsta í heiminum. Sú lækn- isfræði sem Vesturlandalæknar kenna sig við er einnig upprunnin í þessari ind- versku læknisfræði. Grundvallaratriði hennar eru fjögur. Það fyrsta er hugsun, við höfum áhrif á líðan okkar með hugsun- um. í öðru lagi eigum við að geta lifað góðu lífi af því sem landið býður upp á. I þriðja lagi eru margar jurtir nothæfar sem lyf og í fjórða lagi er maturinn mikilvægt læknislyf samkvæmt indverskri læknis- fræði.“ „Læknisfræðin eins og hún þekkist á Vesturlöndum hefur fjarlægst hinn ind- verska uppruna sinn mjög mikið. Það get- ur ekki verið rökrétt að uppskurðir þurfi að vera svo margir eins og raun ber vitni. Ef skaparinn hefði ætlast til þess hefði hann sett á okkur rennilás. Manneskjan er svo fullkomin að þrátt fyrir aukna tækni hefur vísindamönnum enn ekki tekist að þróa t.d. eftirlíkingu af axlarlið sem hreyf- ist eðlilega.“ Hallgrímur telur að Vesturlandalæknar séu komnir órafjarri markmiði sínu að lækna sjúkdóma. Fjárstreymið til heil- brigðiskerflsins aukist stöðugt. Hann álít- ur að í staðinn fyrir endalausar lyfjagjafir mætti stuðla að auknu heilbrigði og hreysti fólksins. HallgrímurMagnússon læknir. Aukið fé sem heilbrigðiskerfin þarfnast hlýtur óhjákvæmilega að benda til þess að þjóðirnar verði stöðugt veikari. „Aukið fé sem heilbrigðiskerfið þarfn- ast hlýtur óhjákvæmilega að benda til þess að þjóðirnar verði stöðugt veikari. Enginn vafi leikur á því að börnin sem nú eru að vaxa úr grasi eru máttlaus og geta varla hreyft sig. Þetta er bara angi af vandamáli sem á eftir að versna þegar þau verða full- orðin.“ Að sögn Hallgríms hefur slæmt líferni einstaklingsins í mörgum tilfellum skapað sjúkdómana sem hrjáir hann. „Ef sjúkl- ingurinn er allur af vilja gerður til þess að takast á við og lækna sjúkdóminn er breytt líferni besta lausnin. Ótal rannsóknir sýna fram á lækningar sem náðst hafa vegna breytts mataræðis og aukins heilbrigðis. Einhvern veginn hafa þær ekki fengið að blómstra. Upphæðir sem liggja í læknavís- indum og lyfjum eru svimandi háar. Því fleiri sem lifa heilbrigðu lífi því minni verður neysla bæði á matvælum og lyfjum. Þá yrði mikla minna peningaflæði í þjóðfé- laginu en það á sjálfsagt síður upp á pall- borðið.“ aturinn sem við neytum inniheldur mismikið súrefni. Matur sem inni- heldur mikið súrefni er hollastur fyrir líkamann. „Þegar við neytum matar sem inniheldur lítið súrefni þurfum við að gefa súrefni frá lungunum til meltingarfær- anna svo bruni nái að myndast. Ef við náum ekki að láta af hendi nægilegt súr- efni fer af stað svokölluð gerjun sem að vissu leyti er bruni, þó án súrefnis. Við gerjun myndast ýmis aukaefni í líkaman- um sem líkaminn þarf að vinna úr.“ Og Hallgrímur lét okkur í té lista um súrefnisinnihald helstu fæðutegunda. ÞJÓÐLÍF 35
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.