Frjáls verslun - 01.09.2007, Blaðsíða 73

„Ég bjó í Danmörku sem barn og fékk alltaf í skóinn, en ekki
hinir krakkarnir,“ rifjar Sigríður Anna Sigurðardóttir eigandi
Gullsmíði Siggu og Timo upp. „Ég var fimm ára þegar ég
flutti og bjó úti þar til ég var níu ára. Hinum börnunum þótti
þetta skrýtið. Þau mótmæltu og vildu telja mér trú um að
jólasveinninn væri ekki til og að það væru mamma og pabbi
sem gæfu gjafirnar, en ég hélt nú ekki. Ég stóð á því fastar
en fótunum að þetta væri íslenskur jólasveinn og að hann
drifi bókstaflega alla leið til Danmerkur. Sennilega frétti
ég ekki fyrr en ég flutti heim níu ára að jólasveinninn væri
ekki til. Ég fékk aðallega pez og pezkalla með persónum úr
Andrési önd og litlar plastfígúrur sem áttu uppruna sinn í
barnaþætti sem sýndur var í þýska sjónvarpinu. Einnig man
ég eftir að hafa fengið Rasmus Klump í skóinn. Danir gera
mikið úr jólahaldi og ég þarf ekki nema greni, rauðan lit og
kerti til þess að gera jólalegt. Þarna vandist ég líka á að
hafa „flæskesteg og ris a’lamande“ á jólunum og hef haldið í
þann sið.“
Sigríður Anna Sigurðardóttir, eigandi Gullsmíði Siggu og Timo:
Jólasveinn
sem dreif til
Danmerkur
Sigríður Anna Sigurðardóttir.
F R J Á L S V E R S L U N • 9 . T B L . 2 0 0 7 73
„Fyrstu jólin mín og mannsins míns árið 1989
þegar við vorum ein í fyrsta skipti, eru mjög
minnisstæð,“ segir Halldóra Matthíasdóttir,
framkvæmdastjóri sölusviðs Opinna kerfa. „Við
vorum bæði að vinna í verslun þá, ég í Polarn
O. Pyret í Kringlunni og hann í Garðakaupum
í Garðabæ, en við kynntumst einmitt í
Garðakaupum þegar við vorum 16 og 17 ára
og unnum saman þar. Verslunarfólk er vant því
að vinna frameftir aðfangadegi og desember
er mikill álagstími fyrir starfsmenn. Þegar við
komum heim úr vinnu þennan aðfangadag
lögðum við okkur og byrjuðum svo að hafa okkur
til, en það þýddi að þegar jólin byrjuðu klukkan
sex vorum við rétt tilbúin til að fara í sturtu.
Eins og venjan er höfðum við verið alin upp við
það, að allt væri tilbúið þegar jólin eru hringd
inn. En þarna vorum við sem sagt enn að hafa
okkur til enda enginn að bíða eftir okkur. Þrátt
fyrir það gerðist ekkert voðalegt! Við tókum því
bara rólega og maðurinn minn eldaði dýrindis
hreindýr. Og þar sem við höfðum hvílt okkur
sofnaði enginn ofan í súpuna. Líklega hefur
hreindýrið verið málamiðlun, þar sem ég var alin
upp við að borða rjúpur á aðfangadagskvöld og
hann hamborgarhrygg. Þarna áttum við kósí og
rómantísk jól, ein í okkar nýju tveggja herbergja
íbúð. Þrátt fyrir miklar annir höfðum við náð
að gera huggulegt í kringum okkur, höfðum til
dæmis bakað stórt og mikið piparkökuhús sem
tók okkur langan tíma og gerðum heimilislegan
aðventukrans úr brauði. Einnig höfðum við að
sjálfsögðu skreytt jólatréð. Við giftum okkur um
sumarið þetta ár og vorum staðráðin í því að vera
tvö ein fyrstu jólin okkar í hjónabandi. Síðan þá
höfum við haldið þeim sið að vera alltaf heima
á aðfangadagskvöld og boðið fjölskyldunni til
okkar, en gætt þess að fara fyrr í jólabaðið.“
Halldóra Matthíasdóttir, framkvæmdastjóri sölusviðs Opinna kerfa:
Tvö ein á jólum í fyrsta sinn
Halldóra Matthíasdóttir.