Tímarit Máls og menningar - 01.09.1944, Blaðsíða 39

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
133
Vér jDurfum Jjó ekki aðeins áætlun um framleiðslu vora á sjávar-
afurðum í samræmi við þau markaðsskilyrði, sem vér getum beztra
aflað oss. Engu síður þurfum vér áætlun um landbúskap vorn,
reyndar enga áætlun, er miðast við Jrað eitt, að hver stækki sinn
túnskika, heldur áætlun um gerbreytt skipulag landbúnaðarins í ný-
tízku horf, með |>að fyrir augum að auka stórkostlega ræktun og
framleiðslu, ekki úti um allt né út í loftið, heldur ræktun á hentug-
ustu stöðum, þar sem vinna má með bezta vélakosti, og framleiðslu
miðaða við neyzluþörf landsbúa, og í öðru lagi vörumarkaði er-
lendis, ef unnt er að tryggja þá. Gildir sama um landbúnaðinn og
sjávarútveginn, að það verður að taka vísindin í þjónustu hans,
koma upp rannsóknar- og tilraunastöðvum, sem vinna að því að
gera framleiðsluna og ræktunina fjölbreyttari og fullkomnari en
nú er með nýjum ræktunaraðferðum, ræktun nýrra tegunda jurta,
og nýjum tegundum framleiðslu. í sambandi við hverahita og raf-
orku bíða vor óþrotlegir möguleikar. Vér gelum gert landið að suð-
rænni gróðrarstöð, er tímar líða, með hagnýtingu þess geysiauðs,
sem er nærri ónotaður. Oss ber strax að hefja framkvæmdir á
stofnun byggðahverfa á hentugustu stöðum í grennd við bæi og
þorp, og í víðlendustu og gróðursælustu héruðum. Er öllu meira vit
í því að verja þegar 20—30 milljónum kr. í stofnun slíkra byggða-
hverfa en eyða þeim í meðgjöf með framleiðslunni eða uppbætur
handa ríkustu bændunum. í byggðahverfum, Jjar sem nútímatækni
getur notið sín og kraftar fólksins fá skilyrði til sameiginlegs á-
taks, verður öll landbúnaðarframleiðslan margfalt arðvænni og
léttari, og þá fyrst getur starfsfólkið notið sömu lífsþæginda og
menningar eins og í bæjunum.
Vér eigum einnig að gera áætlun um bæina og hvert þorp kring-
um landið, miðaða við neyzluþarfir fólksins, er býr þar, og skilyrði
hvers staðar til að gera framtíðargagn þjóðinni allri. Vér eigum
þannig að skipta viturlega fiskiskipakosti landsins og verksmiðjum
milli þessara staða. Vér gerum áætlanir um raforkuleiðslu og hita-
veitur, þar sem skilyrði eru til.
Þá verður jafnframt að gera áætlun um allar greinar iðnaðar í
samræmi við þarfir Jjjóðfélagsins og innanlandsskilyrði til hag-
kvæms reksturs. Kemur þar auðvitað fyrst til greina iðnaður úr inn-