Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 8

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
kvæði hafa birzt eftir hér í tímaritinu, og
eru þau tekin upp í hina nýju Ijóðabók. Að
mestu leyti öðru er hún með kvæðum sem
ekki hafa birzt neinstaðar áður, og bókin er
stór, rúmar tíu arkir. Skáldið segir í eftir-
mála: „Þegar frá er talin heildarútgáfa
kvæða minna, Ljóðasafn I—II 1949, og auk
þess tveir Ijóðaflokkar, Sóleyjarkvœði 1952
og Hlið hins himneska friðar 1953, þá er nú
liðinn heill áratugur síðan ég hef safnað
kvæðum mínum til prentunar — eða ekki
síðan Sól tér sortna kom út árið 1945. — En
einmitt hið sama ár birtust í Tímariti Máls
og menningar hin fyrstu kvæði mín undir
dulnefninu Anonymus og hefur svo verið
öðruhverju allt fram til þessa.“
Sjödægra sýnir að ljóðagerð Jóhannesar
hefur tekið miklum hreytingum síðustu tíu
árin, og hversu sem menn dæma um það
uppátæki hans að yrkja um skeið órímað
hafa formtilraunir þessar frjóvgað hug
hans, og mun öllum geta borið saman um
að skáldinu hafi aldrei leikið betur ljóð á
tungu en í þessari nýju bók.
íslenzk sýning í Róm
17'ins oc nægilega er kunnugt af blaða-
skrifum buðu ítölsk stjórnarvöld á síð-
astliðnu ári Norræna listbandalaginu (N.
K. F.) að gangast fyrir samnorrænni listsýn-
ingu í Rómaborg. Sýningin stendur nú yfir
og lýkur 20. maf.
íslandsdeild N. K. F. eða Félag ísl. mynd-
listarmanna (F. í. M.) hafði alla forgöngu
um þetta sýningarhald af íslands hálfu á
sama hátt og N. K. F.-deildir hinna land-
anna hver fyrir sína þjóð. Að því er bezt
verður séð rækti íslenzki aðilinn forgöngu-
starfið vel og hefur sýningin hlotið lof er-
lendis. Hér heima fyrir var í fyrstu gerður
listpólitfskur aðsúgur að forgönguaðila sýn-
ingarinnar,— sér í lagi út af dómnefndinni
— og treystist þó enginn til opinberlega að
bera brigður á samvizkusemi og starfshæfni
nefndarinnar.
Einkennilegustu leiðir voru farnar til að
ná valdi úr höndum rétts aðila. Fjárveit-
inganefnd alþingis tók í fyrstu vel beiðni
um fjárstyrk til sýningarinnar, en áður en
málið var afgreitt frá alþingi voru með
breytingartillögu sett óaðgengileg skilyrði
fyrir fjárveitingunni þess efnis að meiri-
hlutavald í dómnefnd og um aðrar fram-
kvæmdir var lagt í hendur umboðslausum
minnihluta meðal listamanna. Þessum skil-
yrðum gat Félag ísl. listamanna ekki unað.
Mesta furðu vakti afstaða menntamála-
ráðherra, sem öðrum fremur mun hafa stað-
ið að þeim skilyrðum sem alþingi setti, og
gerðist síðan til að flytja þær deilur, er
spunnust hér heima um sýninguna, úr landi
með því að senda yfirlýsingu til yfirvalda
Italíu og N. K. F., þess efnis m. a. „að líta
beri á þessa sýningu sem einkasýningu F. f.
M.“, enda þótt ekki óvirðulegri listamenn
utan félagsins en Gunnlaugur Ó. Scheving,
Kristín Jónsdóttir og Júlíana Sveinsdóttir o.
fl. væru þátttakendur í sýningunni.
Þó að reynt væri þannig á ýmsan hátt að
bregða fæti fyrir sýninguna hefur Félag ísl.
listamanna með miklum dugnaði leitt hana
til farsællegra lykta, en varð sjálft að
standa undir öllum kostnaði og vinna allt
starf við hana ókeypis. Stjórnarvöld Norður-
landa greiddu allan kostnað af þátttöku í
sýningu þjóða sinna og veittu hverskonar
aðra fyrirgreiðslu.
Eiga menn að trúa því að íslenzk stjórn-
arvöld og alþingi séu það hlífðarlausari við
listamenn sína að láta þá greiða úr eigin
vasa það sem annarstaðar þykir sjálfsagt að
kostað sé af hálfu hins opinbera?
118