Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 53

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 53
HATTAR „Maður lifandi! “ hrópaði hann. „Það skal verða orðinn síður á verk- stjóra vorum rassinn um þetta leyti á morgun!“ Jón bóndi fór einn sér eins og ávallt og gekk nokkru fyrir aftan okkur. Yið Eggert hægðum ferðina unz hann náði okkur. „Við ætlum að fara til Jónasar Skálans í hádeginu á morgun og kæra Eyjólf verkstjóra,“ sagði Eggert, ekki laus við feimni gagnvart þessu mikla átrúnaðargoði okkar. En Jón þóttist koma ofan úr reiða. „Ajá,“ sagði hann. „Hefur Eyjólf- ur gert eitthvað af sér?“ Þetta var eiginlega í fyrsta sinn sem við höfðum gefið okkur á tal við Jón bónda. Rödd hans var mjög einkenni- leg, og seinna áttuðum við okkur á því að hún hljómaði eiginlega alveg eins og rödd æðarfuglsins, og þá skildum við líka ástæðuna til þess: allan þann tíma sem Jón dvaldist í fá- sinni Klungravíkur hafði hann — ef undan var skilin kerling hans — ekki haft neinn að tala við nema kollurnar í varpi sínu, og þannig orðið fyrir áhrifum af málfari þeirra, — en eins og á stóð nú tókum við ekkert eftir þessu, og held ég næstum að hin skil- yrðislausa aðdáun okkar á Jóni hafi látið rödd hans hljóma líkar erni en æðarfugli þegar við heyrðum hana í þetta sinn. „Já, við ætlum að fara þess á leit við Skálan að hann sjái til þess að Eyjólfur bæti ráð sitt og láti af því ranglæti sem hann hefur beitt okkur, og loki umfram allt lúgunni í loftinu, að öðrum kosti munum við kæra mál- ið fyrir verkalýðsfélaginu,“ sagði Eggert. „Og okkur langar til að fara þess á leit við þig að þú hafir orð fyr- ir okkur.“ Hnykkurinn talaði nú lágt og virðulega og vandaði mál sitt, og mér fannst það mjög viðeigandi í áheym svona mikils manns. „Já,“ sagði Jón. „Það þyrfti endi- lega að loka lúgunni. Það er svo mik- ill hávaði af vélinni þarna uppi, að minnsta kosti meiri hávaði en ég á gott með að þola, vanur allri kyrrð- inni í Klungravík. Satt að segja hef ég verið að furða mig á því hvers vegna lúgan er höfð opin, hélt það vær kannski af því vélin gæti bilað ef hún yrði byrgð inni í öllum hávaðan- um frá sjálfri sér? En því viljið þið láta mig hafa orð fyrir ykkur? Ekki svo að skilja, það er guðvelkomið, ég þekki Jónas Skálan, þetta er ágætis- maður, konan hans og ég erum þre- menningar, hún er dóttir hans Guð- mundar sem bjó á Tröllabjargi, Guð- mundur var dugnaðarmaður en ó- heppinn, það féll skriða á túnið hjá honum og hann náði aldrei almenni- legri rækt í það aftur, afi Guðmundar var Hallgrímur hreppstjóri í Felli, en langafi hans var séra Björn á Eyktar- 163
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.