Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 67

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 67
BRÉF ÚR MYRKRI að færa mér ritvél í nyt, unz ég komst að raun um hið gagnstæða. Ég man enn kvöldið, sem ég hafði lokið við að finna og æfa síðustu staf- ina á ritvélaborðinu. Ég býst við að mér hafi verið álíka innanbrjósts og Þórði á Mófellsstöðum, þegar hann hafði lokið við að smíða sögunarvél- ina sína. Mér fannst sem ég hefði unn- ið sigur á tilverunni og örlögunum og mér hefði tekizt að rísa gegn þeirri staðreynd, að blindur maður væri svona nokkurn veginn sama fyrir- brigði og dauður maður. Það var lík- ast því sem ég hefði verið kviksettur og að mér hefði nú loks tekizt að spyrna gaflinum úr kistunni, lyfta lok- inu og rísa upp. í sjö ár hefur ritvélin þjónað mér á sama hátt og penninn gjörði áður. Ekki þó svo að skilja, að hún hafi ver- ið í stöðugri notkun. Oft hafa liðið mánuðir og jafnvel misseri, án þess ég snerti hana. En þótt jafnvel svo langur tími líði án samskipta okkar kemst ég fljótt að raun um að staf- irnir á leturborðinu eru allir á sínum stað. Og jafnvel þótt svo færi, að ég hætti alveg að tala við mannfólkið fyrir milligöngu ritvélarinnar, sem einhverntíma rekur að, myndi ritvélin reynast mér jafn ómissandi fyrir því. Mér myndi þá verða líkt háttað og manninum, sem hætti að taka í nefið, en bar pontuna jafnan á sér, því að þá fann hann ekki til tóbakslevsis. Ýmsir sjáendur liafa spurt mig að því, hvernig það væri eiginlega að vera blindur. Venjulega hefur mér orðið ógreitt um svör og endirinn. hefur venjulega orðið sá, að spyrj- andinn hefur vitað þetta allt miklui hetur en ég. Hann hefur þá farið að- spyrja hvort þetta eða hitt í sambandi við sjónleysi væri ekki svona og svona, og til þess að leiða málið til lykta á farsællegan hátt hef ég látið það allt gott heita. Sérstaklega hefur því verið baldið fast að mér, að með blindu hlyti að fylgja aukin innri sjón, — einhvers konar hugljómun og dásamleg reynsla, sem menn yrðu aðnjótandi er þeir hefðu misst hina ytri sýn, og að þessar dásemdir skaparans hlytu að bæta sjóntapið upp að verulegu leyti. Upp af öllu þessu átti svo að spretta dásamleg lífsvizka, sem hinir sjáandi færu á mis við. Hitt myndi þó sönnu nær, að fátt eða ekkert er jafn for- heimskandi sem sjónleysi, og gildir þar einu. hvort maðurinn getur ekki séð það, sem hann vill sjá, eða hvort hann vill ekki sjá það, sem hann getur séð. Þá hefur því og verið haldið fram, að blindum mönnum væri það nokkur bót í raun, að þeir þyrftu ekki að horfa upp á það ljóta í lífinu. Þessu mætti í fyrsta lagi svara á þann hátt, að það er lítil raunabót að vita af hinu Ijóta í veröldinni umhverfis og geta ekki séð það. í öðru lagi er það TÍMARIT MÁLS OC MENNINCAR 177 12
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.