Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 38

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 38
TÍMARIT máls og menningar Eyjólfs verkstjóra hélt áfram að ríkja með sama miskunnarleysi, ógn og skelfingu yfir þessu umkomulausa samfélagi sixpensara. Einn maður var þó í náðinni hjá Eyjólfi verkstjóra. Þessi maður hét Sveinn, og kölluðum við Eggert hann okkar á milli Svein á Sömuskoðun, því að hann var alltaf á sömu skoðun og Eyjólfur og skreið fyrir honum. „Já, það er alveg satt sem þú segir,“ sagði Sveinn þegar Eyjólfur hafði hellt yfir okkur skömmunum. Hann var uppfullur með illgirni og skepnu- skap, og var mér sagt hann hefði orð- ið svona fyrir mörgum árum þegar hann eignaðist eitt sinn trillu, fram til þess tíma hefði hann ekki verið neitt mikið verri maður en almennt gerist. En hann fiskaði aldrei í haldið sitt, enda var hann víst óskaplega sjó- hræddur, og sögðu menn að vindur- inn hefði aldrei getað staðið svo beint upp í loftið að hann þyrði á sjó. Minnsta kosti fullyrti Eggert hnykk- ur að hann hefði aldrei hætt sér lengra út en svo, að hann gat pissað í land. Og sannaðist það á Sveini sem ég hef oft rekið mig á bæði fyrr og síðar, að því meiri rolur sem menn eru á sjó, því meiri er kjafturinn á þeim í landi. Svo þegar trillan hans Björns á Grund varð forlís þarna undir Blóðbökkun- um í Djúpaskarðsveðrinu fræga, þá seldi Sveinn sína trillu og gaf sig aft- ur algjörlega að landvinnu. Sveinn var hnúturinn á svipu öku- mannsins. Eyjólfur hafði hann í alls- konar snatti, en atti honum jafnframt fram til verstu óþokkaverkanna gagn- vart okkur og lét hann njósna um okk- ur þegar hann þurfti sjálfur að bregða sér einhverra erinda inn í bæ. Þá var það venjan hjá Sveini að læð- ast að borðinu til okkar, taka hand- fylli af salti og kasta því framan í Ön- und klaka. „Það verður að salta heil- agleikann, svo að hann skemmist ekki í þessum úldna félagsskap,“ sagði Sveinn og hló andstyggilega. Sveinn var skvaplega vaxinn og feitur, ann- álaður aumingi til vinnu, sagður ekki kvensterkur. En Onundur tók þessu jafnan með kristilegu umburðarlyndi og sagði aldrei orð þó við sæjum að hann sveið ægilega í augun og var lengi á eftir blindur af saltinu frá Sveini. Við hinir létum þetta líka af- skiptalaust, þó okkur Eggert að minnsta kosti langaði mest að taka Svein og hýða hann, því við vissum að slíkt hefði kallað yfir okkur reiði Eyjólfs verkstjóra, og það var at- vinnuleysi í bænum. Sveinn var svakalegur sóði. Tó- baksbann Eyjólfs náði auðvitað ekki til hans, enda var hann alltaf að taka í nefið, og snýtti sér innan í húfuna sína, og þegar hann setti hana upp hrundi tóbakið yfir andlitið á hon- um. Hann var sagður lúsugur, og þó hann væri jafnan allur af vilja gerð- ur að flaðra upp um Eyjólf, þá gætti 148
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.